Λίγο πρὸ τῶν τελευταίων ἡμερῶν τοῦ σημερινοῦ καθεστῶτος, ὅλοι μας «ὀσμιζόμεθα» πὼς τὸ τέλος πλησιάζει. Μόνον πού, ὄπως κάθε τέλος, ἔτσι κι αὐτό, μεταξὺ πολλῶν ἄλλων ποὺ ἐπισύρει εἶναι καὶ ὁ πόνος. Καί, λογικῶς, ἐμεῖς ποὺ ἀπὸ τοὺς πρώτους στὸν πλανήτη, δοκιμαζόμεθα ἤδη, στὴν συνολικὴ διαδικασία τῆς καταῤῥεύσεως αὐτοῦ τοῦ σαπροφυτικοῦ κόσμου μας, θὰ πονέσουμε … Συνέχεια
Χρυσίζει ἡ Φύσις…
Καλὸ Ἀπόγευμα!!!! Φθινοπώριασε ἥσυχα καὶ γλυκά…
Καλῶς μᾶς ἔφθασε κι ὁ Νοέμβριος…
Ὁλίγον φθινοπωρινὸς κι ὁλίγον χειμερινός. Μὲ πολλὰ προβλήματα μὰ καὶ μὲ πολλὲς εὐκαιρίες… Μὲ πολλοὺς προβληματισμοὺς μὰ καὶ πολλὲς στιγμὲς ἀποφασιστικότητος…
Καλὸν χειμώνα…
Δύο ἡμέρες νωρίτερα τὸ βλέμμα ἀγκάλιαζε τὴν θέα ἀπὸ τὸ Πανόραμα στὴν Παραλία Λόγγα, στὸ Canal d’ Amour. Στὸ βάθος τὸ νησάκι Μαθράκι, τὸ δυτικότερο σύνορο τῆς Ἑλλάδος. Δεξιότερα διακρίνονται οἱ Ὀθωνοί.
Γιατί κλαῖς;
Ἐπεί δή ἔχασες τήν οἰκονομική σου ἐπιφάνεια; Ἐπεί δή τό παιδί σου ἔφυγε στά ξένα; Ἐπεί δή ἡ ἐφορία ἀπειλεῖ νά σοῦ πάρῃ τό σπίτι; Ἐπεί δή ὁ τραπεζίτης ἤδη σοῦ πίνει τό αἷμα; Ἐπεί δή οἱ πολιτικοί σοῦ εἶπαν ψέμματα; Ἐπεί δή ἡ χώρα καταστρέφεται;