Βιβλιο-μελετῶντας …ἀπηγορευμένα βιβλία! (4)

Ἐπεὶ δὴ πρόκειται γιὰ ἀπολύτως προσωπικὲς ἀπόψεις, σκέψεις καὶ συμπεράσματα,
ἀπαγορεύεται πλήρως κάθε ἀναδημοσίευσις ἀπὸ διάφορες ἱστοσελίδες καὶ …«γυπαετούς»!!!

Σήμερα λοιπὸν ἕνα ἀκόμη βιβλίο τοῦ ἀειμνήστου Νίκου Βεργίδου… «Νέρων καὶ Χριστὸς» τὸ πόνημα.
Καί γιατί πρέπει νά ἀσχοληθοῦμε τώρα πιά μέ ἕνα πρόσωπο πού, στά μυαλά τῶν πλείστων γύρω μας, συνιστᾶ τό μέγιστον δείγμα ἀνισοῤῥοπίας, κακίας καί ὑπεροψίας;
Μά, γιατί, πολὺ ἁπλᾶ, δὲν εἶναι ἔτσι.
Καὶ δὲν εἶναι ἔτσι, γιατί ἐὰν ἦταν ἔτσι ὅπως μᾶς τὰ λέν, τότε ἀθῳώνεται ὅλη ἡ παυλιανικὴ ἐκδοχὴ τοῦ χριστιανισμοῦ, ὅλα τὰ ἐγκλήματα τῆς ῥωμαϊκῆς αὐτοκρατορίας καὶ ὅλες οἱ γενοκτονίες εἰς τὸ ὄνομα τῆς ὁποίας-κάποιας θρησκείας. (Ναί, τῆς κάθε θρησκείας!!!)
Συνέχεια

Βιβλιο-μελετῶντας …ἀπηγορευμένα βιβλία! (3)

Ἐπεὶ δὴ πρόκειται γιὰ ἀπολύτως προσωπικὲς ἀπόψεις, σκέψεις καὶ συμπεράσματα,
ἀπαγορεύεται πλήρως κάθε ἀναδημοσίευσις ἀπὸ διάφορες ἱστοσελίδες καὶ …«γυπαετούς»!!!

Ἀπὸ καιρὸ σκεπτόμουν πὼς πρέπει νὰ «κλείσω» ἐπὶ τέλους τὸν κύκλο τῶν «ἀπηγορευμένων βιβλίων» τοῦ μακαρίτου Νίκου Βεργίδου, ἀλλὰ μία τὸ ἕνα, μία τὸ ἄλλο…
…ἀντιλαμβάνεσθε.
Σήμερα ὅμως τὸ ἀπεφάσισα κι ἐπανῆλθα.
Σημερα λοιπὸν θὰ μιλήσουμε γιὰ ἕνα ἀκόμη πόνημα τοῦ Βεργίδου, τοὺς «μιγάδες τῆς ἑλληνικῆς ἱστορίας» πού, ἐνδεικτικῶς, κάποιοι, πολὺ γνωστοὶ ἐξ αὐτῶν, ἐμφανίζονται στὸ ἐξώφυλλον τοῦ βιβλίου μας…
Συνέχεια

Βιβλιο-μελετῶντας …ἀπηγορευμένα βιβλία! (2)

Ἐπεὶ δὴ πρόκειται γιὰ ἀπολύτως προσωπικὲς ἀπόψεις, σκέψεις καὶ συμπεράσματα,
ἀπαγορεύεται πλήρως κάθε ἀναδημοσίευσις ἀπὸ διάφορες ἱστοσελίδες καὶ …«γυπαετούς»!!!

Σήμερα θὰ μιλήσουμε πάλι γιὰ ἀπηγορευμένα βιβλία.

Εἶναι ἡ ὥρα τοῦ φίλου μας τοῦ Νίκου Βεργίδου καὶ τῆς μελέτης του γιὰ τὸν Χίτλερ.  Τίτλος βιβλίου «Ἀδόλφος Χίτλερ κι Ἐθνικοσοσιαλισμὸς». Ἐκδόσεις ΑΡΚΑΔΙΑ. (Στὸ πέρας τοῦ σημειώματος τὸ βιβλίον σὲ ψηφιακὴ μορφή.) Συνέχεια

Βιβλιο-μελετῶντας …ἀπηγορευμένα βιβλία! (1)

Ἐπεὶ δὴ πρόκειται γιὰ ἀπολύτως προσωπικὲς ἀπόψεις, σκέψεις καὶ συμπεράσματα,
ἀπαγορεύεται πλήρως κάθε ἀναδημοσίευσις ἀπὸ διάφορες ἱστοσελίδες καὶ …«γυπαετούς»!!!

Σήμερα θὰ μιλήσουμε γιὰ ἀπηγορευμένα βιβλία.

Εἶναι χρόνια τώρα ποὺ θέλω νὰ ἀναφερθῶ σὲ κάποια πολὺ ἐνδιαφέροντα ἀναγνώσματα, ποὺ ὅμως, ἐπὶ τῆς οὐσίας, παραμένουν πλήρως …ἀπηγορευμένα. Βέβαια στὴν ἐποχή μας πλέον κυκλοφοροῦν διαδικτυακῶς, ἀλλὰ γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ τὰ προμηθευθοῦμε σὲ ἔντυπο μορφή, μᾶλλον εἶναι …ἀδύνατον.
Ἐν τούτοις, ὅλο καὶ κάποιοι τὰ διαθέτουν καί, εὐτυχῶς, τὰ ἔχουν πρὸ πολλοῦ ψηφιοποιήση, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ μποροῦμε σήμερα νὰ τὰ προμηθευθοῦμε.
Προσωπικῶς σᾶς τὰ συστήνω  πρὸ κειμένου νὰ λάβετε, ὅσοι δὲν τὶς ἔχετε, τὶς ἐν λόγῳ ἱστορικὲς ἔρευνες-μελέτες.
Συνέχεια

Ἄνοδος-Πτώσις καὶ Ἀνάστασις τῆς I.G. FARBEN (γ’)

H IG ετοιμάζει τον Χίτλερ για τον Μεγάλο Πόλεμο


Η έναρξη της Μεγάλης Ύφεσης και η απότομη πτώση της τιμής του πετρελαίου δεν πτοεί τον Bosch για το σχέδιο της υδρογόνωσης. Υπήρχε όμως ένας ισχυρός παράγων στη διοίκηση της IG που σκεφτόταν διαφορετικά.Τον  Ιούλιο του 1930 ο Bosch επιστρέφει μετά από δύο μήνες διακοπών για να βρεθεί μπροστά σε μία εξέγερση στο σχέδιό της υδρογόνωσης.Του είπαν ότι η  Leuna πρέπει να κλείσει αμέσως. 
 Οι αντίπαλοί του υποστήριζαν ότι αντιπροσώπευε ένα δυσβάσταχτο βάρος για τα οικονομικά της IG, τα οποία ήταν ήδη επιβαρυμένα από την εξασθενημένη οικονομία. Παρά το γεγονός ότι 300 εκατομμύρια μάρκα  είχαν χυθεί στο έργο, η διεργασία δεν ήταν ακόμη έτοιμη για εμπορική εκμετάλλευση. Το κόστος της  συνθετικής βενζίνης, επεσήμαναν, ήταν σαράντα με πενήντα pfennigs το λίτρο, ενώ η διεθνής τιμή της φυσικής βενζίνης ήταν μόνο επτά pfennigs . Το έργο πνίγονταν στο κόστος του.
Συνέχεια

Ἄνοδος-Πτώσις καὶ Ἀνάστασις τῆς I.G. FARBEN (β’)

Συνέχεια ἀπὸ τὸ

Ἄνοδος-Πτώσις καὶ Ἀνάστασις τῆς I.G. FARBEN (α’)

Μεσοπόλεμος και η δημιουργία της IG FARBEN



Η ρήτρα στη Συνθήκη των Βερσαλλιών ότι οι σύμμαχες χώρες δεν χρειάζεται να επιστρέψουν την γερμανική βιομηχανική ιδιοκτησία που κατέσχεσαν ήταν ένα πλήγμα, βεβαίως, για τις εταιρείες της IG. Αλλά τουλάχιστον ήταν σίγουροι ότι τα κατασχεθέντα εργοστάσια και τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας δεν θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία σοβαρού ανταγωνισμού στη μεταπολεμική αγορά των χρωμάτων. Το μη-γερμανικό προσωπικό στα ξένα εργοστάσια τους δεν γνώριζε καμμία από τις ζωτικής σημασίας τεχνικές πληροφορίες και τεχνογνωσία.
Οι ξένες ευρεσιτεχνίες είχαν εσκεμμένα διατυπωθεί έτσι ώστε μόνον εκείνοι που διέθεταν τεχνογνωσία να μπορούν να τις λειτουργήσουν. Οι Γάλλοι είχαν λύσεi το πρόβλημά τους με τη συνεργασία τους με τις IG εταιρείες να κάνουν χρωστικές στη Γαλλία-μια ευκαιρία που εξασφαλίστηκε από την συμφωνία των Bosch-Frossard στις Βερσαλλίες. 
Οι Αμερικανοί, από την άλλη πλευρά, προσπάθησαν αρχικά, να αναπτύξουν μια εγχώρια βιομηχανία χρωστικής μόνοι τους, χωρίς τους Γερμανούς. Ο Στρατός πίστευε ότι μια ισχυρή, ανεξάρτητη αμερικανική βιομηχανία χρωστικών ήταν κρίσιμη για την εθνική αυτοάμυνα.

Συνέχεια