Ἐὰν μελετήσουμε, μὲ προσοχὴ καὶ ἐξ ἀποστάσεως (χρονικῆς) πλέον, ὅλην τὴν προπαγανδιστικὴ μηχανικὴ ποὺ ἐχρησιμοποιήθη ἐδῶ καὶ μίαν δεκαετία (τοὐλάχιστον), πρὸ κειμένου νὰ «χωνεύσουμε» ἅπαντες τὸ πόσο …κακοὶ εἶναι οἱ Ἕλληνες, πόσο …τεμπέληδες, πόσο …βολεμένοι κλπ κλπ κλπ…
…θὰ διαπιστώσουμε εὔκολα τώρα πιὰ πὼς ὅλα ἦσαν στημένα καὶ πὼς κάθε …«συνωμοσιολογικὸ σενάριον» δὲν ἦταν καὶ τόσο …συνωμοσιολογικό. Ἀκόμη καὶ οἱ πλέον δύσπιστοι ἀντιλαμβάνονται τώρα πιὰ πὼς οὐδὲν ἦταν τυχαῖον, οὐδὲν ἦταν «ξεκάρφωτον» καὶ οὐδὲν μᾶς προέκυψε δίχως νὰ ὑφίσταται πίσω του μία ὁλόκληρος μεθόδευσις, ποὺ στόχο της εἶχε νὰ κάμψῃ (ἢ νὰ γελοιοποιήσῃ καὶ νὰ περιθωριποιήσῃ) κάθε μορφὴ ἀντιστάσεως, νὰ φιμώσῃ τὶς φωνὲς τῆς λογικῆς καὶ νὰ ἐπιβάλῃ ὡς «μονόδρομο» τὴν παράδοσιν τῆς χώρας, πρὸ κειμένου οἱ πολλοὶ νὰ δεχθοῦν, ὡς «ἀναγκαῖον κακόν», ὅλα αὐτὰ ποὺ μᾶς ἐφόρτωσαν. Συνέχεια →