Νὰ ἔχουμε…
Ὄχι, δὲν φθινοπώριασε, ἐπισήμως, ἀκόμη.
Ὅμως ἡμερολογιακὰ μπήκαμε στὸ φθινόπωρον.
Ἕνα δύσκολο φθινόπωρον, ποὺ θὰ μᾶς ὁδηγήση σὲ ἕναν ἀκόμη πιὸ δύσκολο χειμώνα.
Μὰ ὅλα αὐτὰ τὰ γνωρίζαμε καὶ τὰ περιμέναμε… Καιρὸς νὰ τὰ ἀντιμετωπίσουμε σὰν ὑπεύθυνοι Ἄνθρωποι κι ὄχι σὰν ἐξαπατημένοι πολῖτες. Συνέχεια →

Στὴν πραγματικότητα ΔΕΝ μποροῦμε νὰ ἐπέμβουμε στὶς ἐξωτερικὲς συνθῆκες, ἀλλὰ αὐτὸ θὰ μπορούσαμε νὰ τὸ …ἀγνοήσουμε.
Γιὰ λίγο ἴσως, ὅσο χρειάζόμεθα, πρὸ κειμένου νὰ ἀλλάξουμε τὶς διαθέσεις μας καὶ νὰ βροῦμε χρόνο γιὰ νὰ ξανα-ὀνειρευθοῦμε.
Διότι ἡ ζέστη παραλύει τὰ μέλη καὶ μουδιάζει τὸ μυαλό.
Ὅταν τὸ σῶμα μας ἀντιμετωπίζῃ τέτοιες συνθῆκες «κλείνεται» στὸν ἑαυτόν του καὶ ἀναζητᾶ τρόπους νὰ τὶς …ξεπεράσῃ!
(Τὸ ἴδιο ἀκριβῶς μᾶς συμβαίνει κι ὅταν τὸ ψῦχος εἶναι ἰδιαιτέρως ἔντονο.)
Συνέχεια →

Στὸν κόσμο μας…
Κι ὁ κόσμος μας θὰ γίνη καλλίτερος. Συνέχεια →

Γιὰ τὸ προσωπικό μας ταξείδι πρὸς τὸ Φῶς καὶ τὴν Γνῶσιν…
Γιὰ τὰ  πρῶτα μας βήματα ἐλευθερίας…
Γιὰ τὴν ἀναζήτησιν τῆς Πατρίδος ποὺ χάσαμε…
Ἂς εἶναι ἡ ἀφορμή μας, ἡ ἐσωτερική μας ἀφορμή, γιὰ κάθε ἀναγκαία μας ἀλλαγή, ποὺ θὰ μᾶς δείξη ἕναν ἄλλον δρόμο, πιὸ οὐσιαστικὸ καὶ πιὸ  κοντὰ στὴν Φύσιν μας, γιὰ νὰ βροῦμε τὸν ἀτομικό μας βηματισμὸ πρὸς τὴν Ἀναγέννησίν μας… Συνέχεια →

Ἡ πόλις μας …στὰ πόδια τοῦ φρουρίου…
Καλημέρα στὴν ὄμορφη χώρα μας!!! Συνέχεια →

Μπήκαμε γιὰ τὰ καλὰ στὸ Θέρος πλέον.
Λίγη ζέστη παραπάνω… Λίγη χαλαρότης ἐπίσης…
Κι ἕνα καλοκαίρι ἐμπρός μας…

Ἴσως νὰ μὴ πᾶμε διακοπές… Ἴσως νὰ μὴ κάνουμε κάτι ἀπὸ αὐτὰ ποὺ κάναμε τόσα χρόνια… Συνέχεια →