Ἴσως ἕνα ἀπὸ τὰ σημαντικότερα ποὺ ἔχουμε νὰ πράξουμε νὰ σχετίζεται μὲ τὰ πρότυπά μας.
Αὐτὰ τὰ πρότυπα ποὺ ἀκόμη παραμένουν συγκεχυμένα μέσα μας καὶ ποὺ σιγά-σιγὰ πρέπει νὰ τὰ ἀνακτήσουμε, νὰ τὰ ἰσχυροποιήσουμε καὶ νὰ τὰ μοιρασθοῦμε μὲ τοὺς γύρω μας.
Πρότυπα ποὺ θὰ μᾶς δώσουν συγκεκριμένες κατευθύνσεις καὶ συγκεκριμένους σκοπούς.
Ἐξ ἀνάγκης πλέον λοιπὸν ἀπαιτεῖται καὶ νὰ ἀναθεωρήσουμε πολλὰ ἀπὸ ὅσα, ἔως σήμερα, θεωρούσαμε πρότυπα μά, κυρίως, «φιλτράροντάς» τα, νὰ ἐπιλέξουμε ὅσα ἀπὸ αὐτὰ εἶναι πράγματι σπουδαία καὶ σημαντικά, μὰ καὶ κοινῶς ἀποδεκτά.

Δὲν χρειάζεται, ἀπαραιτήτως, γιὰ τὰ πρότυπά μας, νὰ εἶναι ἥρωες ἐμπολέμων καταστάσεων. Μποροῦν θαυμάσια νὰ εἶναι καὶ ἁπλοῖ …ἥρωες τῆς καθημερινότητός μας. Χρειάζεται νὰ διακρίνονται ἀπὸ ἦθος καὶ ἀποφασιστικότητα, μὰ καὶ ἀπὸ αὐτοθυσία γιὰ τὸ καλὸ τοῦ συνόλου. Χρειάζεται νὰ εἶναι ἡρωϊκά, ἀλλὰ ὑπὸ τὸ πρίσμα τῆς δικῆς τους ὀπτικῆς. Χρειάζεται νὰ διακρίνονται ἀπὸ ἀριστεία καὶ ἀπὸ ἐπιμονή, μὰ καὶ ἀπὸ ὑπομονὴ καὶ δέσμευσιν. 

Τὰ πρότυπά μας πρέπει νὰ εἶναι τέτοια, ποὺ νὰ ἀναδεικνύουν τὸ γιατὶ τὸ ἄτομον δὲν πρέπει νὰ ἀγωνίζεται γιὰ τὴν δική του προβολή, ἀλλὰ γιὰ τὴν βελτίωσιν τῶν συνθηκῶν διαβιώσεως μίας τοπικῆς (καὶ ὄχι μόνον) κοινωνίας. Τὸ σπουδαιότερον κριτήριόν μας γιὰ αὐτὴν τὴν ἐπιλογὴ δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι οἱ πεποιθήσεις μας ἀλλὰ τὸ τί, πράγματι, θὰ βελτιώση τὶς συνολικὲς συνθῆκες διαβιώσεως γιὰ τὴν ἀνθρωπότητα.

Στὴν πραγματικότητα τὰ πρότυπα μίας, ὀποιασδήποτε ὁμάδος, ἐὰν δὲν μποροῦν νὰ μετατραποῦν σὲ πανανθρώπινα, τότε δὲν ἔχουν καὶ λόγο ὑπάρξεως.

Ἡ ἀναζήτησις προτύπων πρέπει νὰ γίνεται μὲ συγκεκριμένα κριτήρια, πρὸ κειμένου νὰ μποροῦν αὐτὰ νὰ λειτουργήσουν μὲ τέτοιον τρόπο, ὡστὲ νὰ μὴν ἀμφισβητῶνται ἀφ΄ ἑνός, ἀλλὰ ἐπὶ πλέον νὰ μποροῦν νὰ υἱοθετηθοῦν ἀπὸ ὅσο τὸ δυνατὸν περισσοτέρους. Διότι τὰ πρότυπα ἀναφέρονται πάντα σὲ ὑπερβάσεις, ποὺ ἀπαιτῶνται γιὰ νὰ καμφθῇ καὶ νὰ ἀνακοπῇ ἡ ἐξάπλωσις τῆς Ὕβρεως. Τέτοια λοιπὸν κριτήρια, ἀπολύτως σαφῆ, εἶναι ἀναγκαία γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ ἐπανεκκινήσουμε τὶς διαδικασίες ἐκεῖνες, ποὺ θὰ μετατρέψουν τὸν κόσμο μας ἀπὸ κάτι στατικὸ καὶ θνῆσκον, σὲ κάτι ποὺ θὰ ἀνατροφοδοτεῖται καὶ θὰ κατακτᾶ, βῆμα τὸ βῆμα, τὸ δικαίωμα στὴν ζωή.

Φιλονόη

εἰκόνα