Μία  σταυροφορία (ἡ τετάρτη) ποὺ λοξοδρόμησε.
Ὁ Πάπας Ἰνοκέντιος  Γ΄(ὁ ἐμπνευστής), ὁ Βονιφάτιος ὁ Μομφερατικὸς (ὁ  ἀρχηγός) καὶ ὁ γηραιὸς (ἀκόμη καὶ μὲ τὰ σημερινὰ δεδομένα) δόγης τῆς Βενετίας, Ἐῤῥίκος Δάνδολος, μὲ καταχθόνια σχέδια, ἑνώνουν τὶς δυνάμεις τους, ἐκμεταλλεύονται τὴν ἀκυβερνησία ποὺ ὑπάρχει καὶ καταλαμβάνουν, χωρὶς ἀντίσταση, τὴν βασιλεύουσα.
Ἡ αἴγλη της ἦταν ἀκόμη μεγάλη, ἀλλὰ οἱ Σταυροφόροι ἀντίκρυσαν τὸ φάντασμα τῆς πόλεως ποὺ ὀνειρεύοντο, μετατρέποντάς το σὲ κρανίου τόπο.

Ἡ Κωνσταντινούπολις οὐδέποτε μπόρεσε νὰ συνέλθῃ ἀπὸ αὐτὸ τὸ κτύπημα, ἀκόμη καὶ μετὰ τὴν ἀνάκτησή της, τὴν 21η Ἰουλίου 1261, ἀπὸ τὸν Στρατηγόπουλο.
Ἔτσι, λαβωμένη, παρεδόθη μετὰ ἀπὸ δύο αἰῶνες, στὶς ὀρδὲς τῶν Ὀθωμανῶν.

Ρ.Α.