Μία σταυροφορία (ἡ τετάρτη) ποὺ λοξοδρόμησε.
Ὁ Πάπας Ἰνοκέντιος Γ΄(ὁ ἐμπνευστής), ὁ Βονιφάτιος ὁ Μομφερατικὸς (ὁ ἀρχηγός) καὶ ὁ γηραιὸς (ἀκόμη καὶ μὲ τὰ σημερινὰ δεδομένα) δόγης τῆς Βενετίας, Ἐῤῥίκος Δάνδολος, μὲ καταχθόνια σχέδια, ἑνώνουν τὶς δυνάμεις τους, ἐκμεταλλεύονται τὴν ἀκυβερνησία ποὺ ὑπάρχει καὶ καταλαμβάνουν, χωρὶς ἀντίσταση, τὴν βασιλεύουσα.
Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ὀθωμανικὴ αὐτοκρατορία
1η Ἀπριλίου 1955. Κύπρος, ἡ ἀπαρχὴ μίας ἐποποιΐας.
1η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1955-Κύπρος: Η απαρχή μιας Εποποιϊας
Παναγιώτη Χαρατζόπουλου
Φυσικού Msc
Προέδρου Συνδέσμου Επιστημόνων Πειραιώς
Καθόλου δέν ήταν πρωταπριλιάτικο αστείο αυτό το οποίο συνέβη στην Κύπρο, την 1η Απριλίου 1955. Ήταν λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 31ης Μαρτίου προς την 1η Απριλίου 1955. Εκκωφαντικές εκρήξεις απο τη μιά άκρη του νησιού ως την άλλη, δόνησαν την ατμόσφαιρα κάνοντας τον κόσμο εκείνη την όμορφη, γαλήνια ανοιξιάτικη νύχτα να πεταχτεί στις βεράντες και τα μπαλκόνια προκειμένου να δει τι συμβαίνει. Ηταν το εντυπωσιακό αιφνιδιαστικό ξεκίνημα του ένοπλου απελευθερωτικού αγώνα του Κυπριακού Λαού, του Ελληνικού Επους της Κύπρου, του Αγώνα της ΕΟΚΑ 1955 – 59, για την αποτίναξη του Αγγλικού ζυγού και την Ενωση με τη Μητέρα Ελλάδα.
Ο τετραετής αγώνας της ΕΟΚΑ 1955-59 όμως δεν ήλθε απο τη μια στιγμή στην άλλη. Ηταν αποτέλεσμα μιας πολυετούς προετοιμασίας αλλά και καρπός του διαχρονικού πόθου και των πολυετών προσπαθειών των Ελλήνων της Κύπρου και των θυσιών τους για την ελευθερία, την αυτοδιάθεση, την Ενωση με την Μητέρα Ελλάδα. Συνέχεια
Δίδυμος μάχη Κιλκὶς-Λαχανᾶ
19-21 Ἰουνίου 1913.
Ἡ Μεγάλη Νίκη στὴν Δίδυμο Μάχη τοῦ Κιλκὶς – Λαχανᾶ!!!
Ὑπὸ τὴν διοίκηση τοῦ ἀρχιστρατήγου καὶ βασιλέως Κωνσταντίνου.
Ἦταν ἡ σημαντικοτέρα μάχη τοῦ Β΄ Βαλκανικοῦ Πολέμου, ἐναντίον τῶν Βουλγάρων, ἀλλὰ καὶ ἡ φονικοτέρα μάχη τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ, στὴν νεωτέρα Ἱστορία μας! Συνέχεια
Τύφλα νὰ ἔχουν οἱ …«ὀχτροί»!!!
23 Μαρτίου 1821.
Ἡ Πάτρα ἐξεγείρεται.
Ὁ Ἀθανάσιος Κανακάρης ἐπιχειρεῖ τὴν κατάληψη τοῦ Φρουρίου τῶν Πατρῶν.
Λόγῳ ἀνοργανωσιᾶς, ἀλλὰ κυρίως… λόγῳ τῆς συνεργασίας τοῦ Ἄγγλου προξένου P.J.Green μὲ τοὺς Τούρκους, ἡ προσπάθεια ἀποτυγχάνει.
Γνωρίζοντας τὴν Δόμνα (ποὺ ξεχάσαμε)
Παρευρέθην πρὶν λίγες ἡμέρες σὲ μίαν παρέα, ὅπου συζητώντας διεπίστωσα πὼς οἱ συνδαιτημόνες μου ἀγνοοῦσαν αὐτὴν τὴν ἡρωικὴ μορφὴ τῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821: τὴν Δόμνα Βισβίζη! Ἔτσι, σκέφθηκα νὰ γράψω δύο ἀράδες γιὰ τὴν γυναῖκα ἀπὸ τὸν Αἶνο τοῦ Ἔβρου, ποὺ ἔγινε ὁ φόβος κι ὁ τρόμος γιὰ τὰ τουρκικὰ ἀσκέρια.
Συνέχεια
Γενοκτονία Ἀρμενίων
24 Ἀπριλίου. Ἡμέρα Μνήμης τῆς Ἀρμενικῆς Γενοκτονίας.
Τὴν τελευταία δεκαετία τοῦ 19ου αἰῶνος εἶχαν ἀρχίση οἱ διωγμοὶ τῶν Ἀρμενίων μὲ τὴν δολοφονία ἐπάνω ἀπὸ 300.000 σὲ πολλὲς μαζικὲς δολοφονίες. Στὶς 24 Ἀπριλίου 1915 μπῆκε σὲ ἐφαρμογὴ ἡ ἀπόφαση τοῦ σουλτάνου γιὰ «τελικὴ λύση», τὴν ὁλικὴ φυσικὴ ἐξόντωση τοῦ Ἀρμενικοῦ λαοῦ. Ἐκεῖνο τὸ βράδυ, ὁ ὑπουργὸς ἐσωτερικῶν Ταλαὰτ Πασσᾶ συνέλαβε 250 ἐπιφανεῖς Ἀρμενίους στὴν Κωνσταντινούπολη, οἱ ὁποῖοι καὶ ἐξετελέσθηκαν τὸ ἴδιο βράδυ, χωρὶς δίκη ἢ κατηγορία. Συνέχεια