Βλέπω ὅτι εἶστε πολλοὶ ποὺ συζητᾶτε σοβαρὰ τὸ ἐνδεχόμενο νὰ γίνῃ ἡ Ἀκρόπολις πασαρέλλα. (Γιὰ τοὺς Τούρκους στὴν Ἁγια-Σοφιὰ ποὺ ἔκαναν τὸ ἴδιο, καὶ τοὺς Ἄγγλους ποὺ ἔκαναν τσιμπούσια στὴν αἴθουσα τῶν κλοπιμαίων, φωνάζαμε, ἔτσι;)
Τί νά πῶ!
Ἄντε, καὶ τὴν Τσικνοπέμπτη, σήμερα, στὴν Ἀκρόπολι ῥὲ παιδιά! Ἄλλωστε τὸ ἔχουμε ξανακάνει. Γιὰ νὰ «διαφημισθοῦμε» στοὺς ξένους πάντοτε. Παρθενῶνα ἔχουμε νὰ πουλήσουμε· τί ἄλλο ἔχουμε;… Συνέχεια
Ἡ βιτρίνα εἶναι ἕνας πόλεμος. Ἕνας μεγάλος πόλεμος.
Ἕνα πόλεμος ποὺ οὐδέποτε ἔληξε καὶ σὲ ἐπίπεδα ἐντυπώσεων, ἀλλὰ καὶ στὰ πεδία τῶν μαχῶν.
Παρὰ τὶς ἀναρίθμητες ἀπώλειες, σὲ ἀνθρώπινες ζωὲς καὶ σὲ περιουσιακὰ στοιχεῖα, ἀναζητᾶ πάντα ἀφορμὲς καὶ τρόπους νὰ ξεκινήσῃ ἐκ νέου τὶς παραστάσεις του.
Παραλλήλως, γιὰ λόγους ἀσκήσεως καὶ προετοιμασίας, ἢ ἀκόμη καὶ διατηρήσεως, τοῦ «θερμοῦ κλίματος», σὲ διάφορα πεδία κι ἐπίπεδα, ἐξακολουθεῖ νὰ μαίνεται ἀπάνθρωπος, στυγνός, καταστροφικός, ἀνατρέποντας ἰσοῤῥοπίες καὶ δυναμιτίζοντας τὴν εἰρήνη καὶ τὴν ἀσφάλεια ὁλοκλήρων λαῶν.
Λέγεται, ἐπισήμως, ῥωσσοτουρκικὸς πόλεμος, ἀλλὰ στὴν πραγματικότητα εἶναι ἕνας πόλεμος – βιτρίνα, γιὰ νὰ ἀποκρυβοῦν στοιχεῖα ποὺ ἀφοροῦν στὸν γεωπολιτικὸ ἔλεγχο, ὄχι φυσικὰ τῶν κατὰ περίπτωσιν ἡγεμόνων, ἀλλὰ αὐτῶν ποὺ ἐλέγχουν τὴν ἐξουσία μέσῳ τοῦ χρήματος.
Συνέχεια
