Ἡ Σφαγὴ τῶν Ἀργείων ἀπὸ τοὺς Γάλλους στὶς 4 Ἰανουαρίου 1833.
«Τὸν Σεπτέμβριο, εἴπαμε νὰ φτιάξουμε μία ἐπιτροπὴ καὶ νὰ μοιράσουμε τοὺς ἀτάκτους, λίγους-λίγους ἀνάμεσα στὰ χωριά, νὰ εὑρίσκουν ἕνα πιάτο φαὶ καὶ νὰ μὴν γυρίζουνε ἀσύδοτοι νὰ ληστεύουνε τὸν κόσμο. Στὴν ἐπιτροπὴ ἦταν, ἐκτὸς ἀπὸ μένα, ὁ Νικολάκης ὁ Κριεζιώτης, ὁ Νότης Μπότσαρης, ὁ Δημητράκης Καλλέργης καὶ κανὰ δύο ἄλλοι, καὶ κάναμε ὅ,τι μπορούσαμε γιὰ νὰ σώσουμε τὸν τόπο καὶ τοὺς ἀνθρώπους.
Συνέχεια
Τὴν 1η Σεπτεμβρίου 1939 ξεκινᾶ αὐτὸ ποὺ ἡ ἐπίσημος φιλελεύθερος ἰστοριογραφία ἀποκαλεῖ «γερμανικὴ εἰσβολὴ στην Πολωνία» καὶ ἀπαρχὴ τοῦ Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Ἡ ἰστοριογραφία τῶν νικητῶν ἐμφανίζει καὶ σήμερα, 79 χρόνια μετά, τὴν σύνθετη γερμανοπολωνικὴ διαμάχη ὡς μία μανιχαϊκὴ σύγκρουσηῃ τοῦ Καλοῦ μὲ τὸ Κακό, ὅπου ἡ Πολωνία εἶναι ὁ ἄμωμος ἀποδέκτης τῆς χιτλερικῆς ἐπιθετικότητος, ὁ ἀμνὸς ἐπὶ σφαγῇ. Στὴν πραγματικότητα δὲν ἦταν ἀκριβῶς ἔτσι καὶ ὁ πίναξ ἔχει πολλὲς ἀποχρώσεις. Αὐτὸς εἶναι καὶ ὁ λόγος ποὺ οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι ἀποφεύγουν νὰ μελετοῦν τὴν ἱστορία. Τοὺς χαλᾶ τὴν ἁπλουστευμένη εἰκόνα ποὺ ἔχουν γιὰ τὸν κόσμο. Μᾶς διδάσκει περισσότερα ἀπὸ ὅσα θὰ θέλαμε νὰ γνωρίζουμε. Ὁ Noam Chomsky τὸ θέτει ἔτσι: «There’s a good reason why nobody studies history. It just teaches you too much.» Συνέχεια
Νύκτα τῆς 5ης πρὸς 6ης Σεπτεμβρίου 1948.
Ἔγινε ἕνα κομβικὸ γεγονὸς ποὺ προεξόφλησε τὸ τέλος τῆς Κομμουνιστικῆς Ἀνταρσίας στὴν Πελοπόννησο.
Ἀντάρτισσες τῆς Πελοποννήσου
Τὸ καΐκι «Νίκη», ποὺ εἶχε ξεκινήσῃ στὶς 29 Αὐγούστου 1948 ἀπὸ τὸ Δυῤῥάχιον Ἀλβανίας, μὲ φορτίο ὅπλων καὶ πυρομαχικῶν ἄνω τῶν 100 τόννων καὶ μὲ πλήρωμα πέντε (5) Ἕλληνες καὶ τὸν Ἀλβανὸ λοχαγὸ Κότσιο Καζάντζι, προσήραξε σὲ ὄρμο κοντὰ στὸ Λεωνίδιο Κυνουρίας κι ἐπαγιδεύθη.
Τὸ πρωί, ποὺ ἔγινε ἀντιληπτὸ ἀπὸ τὸ ναρκαλιευτικὸ «Πολεμιστής» (1943-1973, ναυπηγημένο στὸ Τορόντο) τοῦ Ἑλληνικοῦ Βασιλικοῦ Ναυτικοῦ καὶ ὅταν ἠρνήθησαν ἐκ τοῦ πλοιαρίου τὸν ἔλεγχο, ἐβυθίσθη!!!
Λόγῳ τῆς σημερινῆς ἐπετείου τῆς δολοφονίας τοῦ Καποδίστρια, μοὺ ἐζήτησε φίλος νὰ σχολιάσω (σὲ δική μου δημοσίευσι), ὅπου μεταξὺ τῶν ἄλλων ὁ Καποδίστριας ἀναφέρεται σὰν μὴ δημοκρατικός, σχεδὸν ἀπολυταρχικός, ὁ ὁποῖος κατήργησε στὴν οὐσία τὸ Σύνταγμα τῆς Τροιζηνίας καὶ τὰ τοιαῦτα…. Συνέχεια
24 Σεπτεμβρίου 1944, στὸ Κάστρο τῆς Πύλου.
Αὐτοκτονία τοῦ ταγματάρχου Παναγιώτη Στούπα.
Τέλος τῶν Ταγμάτων Ἀσφαλείας (ΤΑ) στὴν Μεσσηνία!
Ὁ Ταγματάρχης Παναγιώτης Στούπας
*Ἐλιθάσθησαν, ἐπριονίσθησαν, ἐν φόνῳ μαχαίρας ἀπέθανον”
(Ἄπ. Παύλου πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολή)
Μετὰ τὴν ἧττα τοῦ Τάγματος Ἀσφαλείας στοὺς Γαργαλιάνους στὶς 22 Σεπτεμβρίου, γύρω στοὺς 250-300 ὀπλίτες διέφυγαν μέσῳ Σφακτηρίας στὴν Πύλο, στὸ Κάστρο της, ὅπου ἡνώθησαν μὲ τὸν ἐκεῖ λόχο τοῦ Τάγματος, δυνάμεως 250 περίπου ἀνδρῶν. Σὲ συσκέψεις μεταξὺ τῶν ἀξιωματικῶν τοῦ Ταγμάτων Ἀσφαλείας καὶ προσωπικοτήτων τῆς πόλεως, ἡ πλειοψηφία ἐτάχθη κατὰ τῆς συνεχίσεως τῆς μάχης μὲ τὸν ΕΛΑΣ. Τὴν ἑπομένη, 23ην Σεπτεμβρίου, Ἐπιτροπὴ κατοίκων τῆς Πύλου συνηντήθη στὸ χωριὸ Γλυφάδα μὲ καπετάνιους τοῦ ΕΛΑΣ καὶ ἠγέτες τοῦ ΕΑΜ Μεσσηνίας καὶ συνεφώνησαν ὅτι ἐὰν «τὸ Τάγμα Ἀσφαλείας δὲν προβάλῃ ἀντίσταση, παραδίδοντας τὰ ὅπλα του, δὲν θὰ γίνουν ἐκτελέσεις ταγματασφαλιτῶν ἢ ἀμάχων, οὔτε πλιάτσικο ἢ ἐμπρησμοὶ σπιτιῶν στὴν Πύλο». Συνέχεια
Φωτογραφία τοῦ αἱμοσταγοῦς δικηγόρου Βασίλη Μπράβου ἀπὸ τὸν Μελιγαλά-Μεσσηνίας, ὁ ὁποῖος ἦταν ἀνώτερο μέλος τῆς ΟΚΝΕ τοῦ ΚΚΕ τοῦ ΕΛΑΣ καὶ ἀργότερα τοῦ ΔΣΕ.
Ὁ Βασίλειος Μπρᾶβος ἦταν αὐτὸς ὡς ἐπὶ κεφαλῆς τοῦ Λαϊκοῦ Δικαστηρίου, ποὺ συνεκρότησε ὁ ΕΛΑΣ μετὰ τὴν μάχη τοῦ Μελιγαλᾶ, μὲ τὴν σύμφωνη γνώμη τοῦ Ἄρη Βελουχιώτη καὶ τοῦ Νίκου Μπελογιάννη, ὁ ὁποῖος ἀπεφάσισε πὼς ὅλοι οἱ αἰχμάλωτοι πολῖτες (ἄνδρες-γυναῖκες-παιδιά), πολιτικοὶ καὶ στελέχη τῶν Ε. Δ. καὶ τῶν Σ.Α., τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖον θὰ ἐκτελεσθοῦν, καθὼς ἐπίσης ἦταν αὐτὸς ποὺ ἐπέλεξε τὴν ῥίψη τους στὴν γνωστὴ «πηγάδα» τοῦ Μελιγαλᾶ. Συνέχεια
