Σὰν σήμερα τὸ 2005 ἔγινε ἕνα γεγονὸς ποὺ ἐστιγμάτισε τὴν ἱστορία τῆς Ἑλλάδος.
Κατόπιν κυβερνητικῆς ἐντολῆς-τῆς Νέας Δημοκρατίας τοῦ Κωνσταντίνου Καραμανλὴ τῆς Ῥαφήνας- ἀπεφασίσθη νὰ κυματίσουν μεσίστιες οἱ σημαῖες πρὸς τιμὴν τοῦ Σφαγέως τῆς Καρδίτσης τοῦ Καπετᾶν Γιώτη/Χαριλάου Φλωράκη, σὲ ὄλες τὶς στρατιωτικὲς μονάδες! Συνέχεια
Φωτογραφία τοῦ αἱμοσταγοῦς δικηγόρου Βασίλη Μπράβου ἀπὸ τὸν Μελιγαλά-Μεσσηνίας, ὁ ὁποῖος ἦταν ἀνώτερο μέλος τῆς ΟΚΝΕ τοῦ ΚΚΕ τοῦ ΕΛΑΣ καὶ ἀργότερα τοῦ ΔΣΕ.
Ὁ Βασίλειος Μπρᾶβος ἦταν αὐτὸς ὡς ἐπὶ κεφαλῆς τοῦ Λαϊκοῦ Δικαστηρίου, ποὺ συνεκρότησε ὁ ΕΛΑΣ μετὰ τὴν μάχη τοῦ Μελιγαλᾶ, μὲ τὴν σύμφωνη γνώμη τοῦ Ἄρη Βελουχιώτη καὶ τοῦ Νίκου Μπελογιάννη, ὁ ὁποῖος ἀπεφάσισε πὼς ὅλοι οἱ αἰχμάλωτοι πολῖτες (ἄνδρες-γυναῖκες-παιδιά), πολιτικοὶ καὶ στελέχη τῶν Ε. Δ. καὶ τῶν Σ.Α., τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖον θὰ ἐκτελεσθοῦν, καθὼς ἐπίσης ἦταν αὐτὸς ποὺ ἐπέλεξε τὴν ῥίψη τους στὴν γνωστὴ «πηγάδα» τοῦ Μελιγαλᾶ. Συνέχεια
Ἡ Ἔνωσις τῆς Δωδεκανήσου μὲ τὴν Ἑλλάδα τιμᾶται στὶς 17 Μαρτίου ἑκάστου ἔτους.
Σήμερα ὅμως, 13 Σεπτεμβρίου, τιμᾶται ἡ ἔνωσις τῆς Μεγίστης (Καστελλόριζον) μὲ τὴν Ἑλλάδα! Τιμᾶται δῆλα δὴ ἡ ἔπαρσις τῆς Ἑλληνικῆς σημαίας στὴν Μεγίστη, στὶς 13 Σεπτεμβρίου 1943, ἀπὸ τὸν Μπαλτατζή, πλοίαρχο τοῦ ἀντιτορπιλικοῦ μας «Κουντουριώτης».
69 χρόνια δῆλα δή ἀπὸ τὴν πρώτη ἔπαρσιν τῆς Ἑλληνικῆς σημαίας στὰ Δωδεκάνησα!
Χάρτης ὁ ὁποῖος καταδεικνύει μὲ κάθε λεπτομέρεια τὴν ὀργάνωση καὶ τὶς βάσεις στηρίξεως ποὺ εἶχαν οἱ ἀντάρτες-συμμορίτες τοῦ «Δ.Σ.Ε.» κατὰ τὴν περίοδο 1946-1949, ἀπὸ τὶς τότε ὅμορες κομμουνιστικὲς χῶρες, ἐνῶ ἀπὸ τὸν χάρτη αὐτὸν γίνεται ἄμεσα ἀντιληπτὸ καὶ μὲ κάθε σαφήνεια πὼς ὁ «ΔΣΕ» ἦταν ξενοκίνητος Συνέχεια
Ἡ ἐγκληματικὴ καὶ ἀπάνθρωπη συμπεριφορὰ τῶν Γερμανῶν στὴν Ἑλλάδα, κατὰ τὴν περίοδο τῆς Κατοχῆς, φαίνεται ὅτι ἔθεσε ἐν πολλοῖς στὸ ἀπυρόβλητο τῆς Ἱστορίας τοὺς Ἰταλούς, οἱ ὁποῖοι δὲν ὑστέρησαν σὲ βία, ἁρπαγὲς ἐθνικοῦ πλούτου καὶ μαζικὲς σφαγὲς ἀντιποίνων (π.χ. στὸ Δομένικο καὶ τὴν Τσαριτσάνη, στὸν νομὸ Λαρίσης). Συνέχεια
Τὰ γερμανικὰ στρατεύματα προωθοῦνται στὴν Πολωνία 18 Σεπτεμβρίου 1939 www.ushmm.org
Θὰ σᾶς διηγηθῷ μία ἱστορία, ἀγάπης, αὐτοθυσίας καὶ συντροφικότητος, ποὺ διαδραματίσθηκε τὸν καιρὸ ποὺ τὸ σκότος κάλυψε τὴν Εὐρώπη. Ἀλλὰ πρέπει νὰ ἀρχίσουμε, ὅπως ὅλες οἱ ἱστορίες, ἀπὸ τὴν ἀρχή.
Ἦταν ἡ ἐποχὴ λίγο πρὶν ἀπὸ τὸν Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, καὶ ἡ Εὐρώπη βρισκόταν κάτω ἀπὸ διαρκῆ ἀναβρασμό. Οἱ κινήσεις τῆς ναζιστικῆς γερμανίας ἔδειχναν ξεκάθαρα τὶς βλέψεις της. Οἰ κατάσκοποι δούλευαν ἀκατάπαυστα συλλέγοντας πληροφορίες, οἱ ἐπαφὲς ἄλλαζαν στρατόπεδα, ἀνακαλύπτονταν, ἐκβιάζονταν, σκοτώνονταν. Ἀναλώσιμοι οἱ ἄνθρωποι, ἀρκεῖ νὰ μάθαιναν τὰ ἀφεντικὰ αὐτὸ τὸ κάτι παραπάνω, αὐτὸ τὸ ἀξιοποιήσιμο ποὺ θὰ ἐρμήνευε τὶς ἐπόμενες κινήσεις τῶν ἰσχυρῶν τῆς Εὐρώπης. Ἡ Ἀγγλία καὶ ἡ Γαλλία, εἶχαν ξεκινήσει διαπραγματεύσεις μὲ τὸν Χίτλερ γιὰ εἰσβολὴ στὴν Σοβιετικὴ Ἔνωση καὶ κατάπνιξη τῶν Μπολσεβίκων καὶ αὐτὸ ἦταν προσδοκία καὶ τῶν ΗΠΑ. Συνέχεια
