Ἀρχεῖα ἐτικέττας: 31 Μαρτίου

1η Ἀπριλίου 1955. Κύπρος, ἡ ἀπαρχὴ μίας ἐποποιΐας.

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

1η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1955-Κύπρος: Η απαρχή μιας Εποποιϊας

Παναγιώτη Χαρατζόπουλου
Φυσικού Msc
Προέδρου Συνδέσμου Επιστημόνων Πειραιώς

Καθόλου δέν ήταν πρωταπριλιάτικο αστείο αυτό το οποίο συνέβη στην Κύπρο, την 1η Απριλίου 1955. Ήταν λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 31ης Μαρτίου προς την 1η Απριλίου 1955. Εκκωφαντικές εκρήξεις απο τη μιά άκρη του νησιού ως την άλλη, δόνησαν την ατμόσφαιρα κάνοντας τον κόσμο εκείνη την όμορφη, γαλήνια ανοιξιάτικη νύχτα να πεταχτεί στις βεράντες και τα μπαλκόνια προκειμένου να δει τι συμβαίνει. Ηταν το εντυπωσιακό αιφνιδιαστικό ξεκίνημα του ένοπλου απελευθερωτικού αγώνα του Κυπριακού Λαού, του Ελληνικού Επους της Κύπρου, του Αγώνα της ΕΟΚΑ 1955 – 59, για την αποτίναξη του Αγγλικού ζυγού και την Ενωση με τη Μητέρα Ελλάδα.
Ο τετραετής αγώνας της ΕΟΚΑ 1955-59 όμως δεν ήλθε απο τη μια στιγμή στην άλλη. Ηταν αποτέλεσμα μιας πολυετούς προετοιμασίας αλλά και καρπός του διαχρονικού πόθου και των πολυετών προσπαθειών των Ελλήνων της Κύπρου και των θυσιών τους για την ελευθερία, την αυτοδιάθεση, την Ενωση με την Μητέρα Ελλάδα. Συνέχεια →

Ἕνωσις Δωδεκανήσου μὲ τὴν Ἑλλάδα!

ἀπὸ τὸν/τὴν

1

Ἡ Ἔνωσις τῆς Δωδεκανήσου μὲ τὴν Ἑλλάδα τιμᾶται στὶς 17 Μαρτίου ἑκάστου ἔτους. 
Σήμερα ὅμως, 13 Σεπτεμβρίου, τιμᾶται ἡ ἔνωσις τῆς Μεγίστης (Καστελλόριζον) μὲ τὴν Ἑλλάδα! Τιμᾶται δῆλα δὴ ἡ ἔπαρσις τῆς Ἑλληνικῆς σημαίας στὴν Μεγίστη, στὶς 13  Σεπτεμβρίου 1943, ἀπὸ τὸν Μπαλτατζή, πλοίαρχο τοῦ ἀντιτορπιλικοῦ μας «Κουντουριώτης».
69 χρόνια δῆλα δή ἀπὸ τὴν πρώτη ἔπαρσιν τῆς Ἑλληνικῆς σημαίας στὰ Δωδεκάνησα! 

Συνέχεια →

Ὁ ἀπελευθερωτικὸς ἀγῶνας τῆς ΕΟΚΑ, 1955-1959

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Γράφει ο κ. Κωνσταντίνος Πατιαλιάκας, Αντιστράτηγος ε.α.

*Από τον αγώνα της ΕΟΚΑ. Ο Γρίβας με Κυπρίους μαχητές

Την 4η Ιουνίου 1878 υπογράφτηκε, μεταξύ Βρετανίας και Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, στην Κωνσταντινούπολη μυστική συνθήκη για την Κύπρο, η οποία προνοούσε Βρετανική βοήθεια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, εάν η Ρωσία, μετά τον Ρωσο-Τουρκικό Πόλεμο του 1877, διατηρούσε τα κεκτημένα του πολέμου ή προχωρούσε σε κατάληψη και άλλων εδαφών της.

Σε αντάλλαγμα των υπηρεσιών αυτών παρεχωρείτο η Κύπρος στην Βρετανία και στις 22 Ιουλίου ολοκληρωνόταν η κατάληψή της με την άφιξη του πρώτου Αρμοστή, του υποστρατήγου Garnet Wolseley. Με την Συνθήκη της Λωζάννης [1923] η Τουρκία ανεγνώρισε την προσάρτηση της Κύπρου στην Βρετανία και το 1925 η Κύπρος ανακηρύχθηκε αποικία του Αγγλικού στέμματος.

Συνέχεια →

Ὁ ἀπελευθερωτικὸς ἀγώνας τῆς Κύπρου.

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Ο Γεώργιος Γρίβας με αγωνιστές της ΕΟΚΑ

Την 1η Απριλίου 1955 οι Ελληνοκύπριοι ξεσηκώθηκαν για να αποτινάξουν τον βρετανικό ζυγό, με στόχο την «Ένωσιν» με τη μητέρα-πατρίδα Ελλάδα. Ο αγώνας τους έληξε με τις «Συμφωνίες Λονδίνου – Ζυρίχης» (19 Φεβρουαρίου 1959), με τις οποίες η Κύπρος ανακηρύχθηκε ανεξάρτητο κράτος.

Το αίτημα των Ελληνοκυπρίων για την αποτίναξη της βρετανικής κατοχής στη Μεγαλόνησο και την ένωση με την Ελλάδα ήρθε δυναμικά στο προσκήνιο το 1950, με το δημοψήφισμα της 15ης Ιανουαρίου (το διοργάνωσε η Εκκλησία της Κύπρου και το 95,7% των ψηφισάντων τάχθηκε υπέρ της ένωσης με την Ελλάδα) και την εκλογή του Μακαρίου Γ’ ως Αρχιεπισκόπου Κύπρου στις 20 Οκτωβρίου. Ήταν η εποχή που η αποικιοκρατία έπνεε τα λοίσθια και η μία μετά την άλλη οι κατακτημένες χώρες επιζητούσαν δυναμικά την ανεξαρτησία τους.

Συνέχεια →

Ὁ Κολοκοτρώνης ἦταν ἤ ἔγινε Κολοκοτρώνης;

ἀπὸ τὸν/τὴν

1

 

Σχέδιον τοῦ Γάλλου συνταγματάρχου Voulier. Ἴσως τὸ πλέον ἀξιόπιστον καὶ πιστὸν πορτρέτον τοῦ Γέρου μας.

«Προσκυνῶ τὴν Ἑλλάδα. Φιλῶ τὸ χέρι τῆς λευτεριᾶς».

Μὲ αὐτὰ τὰ λόγια χαιρέτιζε ὁ ποιητής μας Ἀντώνης Μαρτελᾶος τὸν Κολοκοτρώνη, κάθε ποὺ τὸν συναντοῦσε στὴν Ζάκυνθο.
Στὴν Ζάκυνθο ὁ Κολοκοτρώνης μορφώθηκε.
Ὅσο τοὐλάχιστον μποροῦσε νὰ μορφωθῇ κάποιος ἐκεῖνα τὰ σκοτεινὰ χρόνια.
Κατὰ πῶς λέει κι ὁ ἴδιος, μόνον τὸ ὄνομά τους, κάποιοι παλαιοὶ κοτζαμπάσηδες, ἤξεραν νὰ γράφουν.  Οἱ παπᾶδες μόνον «κατὰ πράξιν» ἤξεραν τὰ ἐκκλησιαστικά.
Ἀμόρφωτος, συνειδητὰ κρατημένος στὸ σκότος ὁ λαός.

Στὶς 6 Ἰανουαρίου 1821 πάτησε τὰ πόδια του στὸν Μοριά. Οὔτε κἄν ἐγνώριζε ἀκόμη τότε πὼς ἦταν ὁ ἡγέτης αὐτοῦ τοῦ τόπου. Νὰ ἀγωνισθῇ ἐγύρευε. Εἶχε μπεῖ στὸ μυστικὸ τῆς Φιλικῆς Ἑταιρείας ἀπὸ τὸ 1818. Νὰ παλέψῃ, νὰ πολεμήσῃ, νὰ σκοτωθῇ γιὰ τὴν λευτεριὰ τοῦ τόπου  μας.
Ὁ Κολοκοτρώνης ποὺ ἐμεῖς γνωρίζουμε, ἀκόμη δὲν εἶχε γεννηθῇ. Ἐκκολάπτετο. Ὄχι διότι δὲν εἶχε τὴν Φύσιν. Ἐὰν δὲν τὴν εἶχε δὲν θὰ γινόταν αὐτὸ ποὺ γνωρίζουμε. Σαφῶς καὶ εἶχε τὴν Φύσιν. Δὲν εἶχε ὅμως δύο πολὺ σοβαρὰ στοιχεῖα. Δὲν εἶχε τὴν παιδεία καὶ τὴν συνειδητότητα. Δῆλα δὴ δὲν εἶχε προλάβῃ νὰ κάνῃ τὰ ἀπαραίτητα βήματα γιὰ νὰ γίνῃ ὁ γνωστὸς καὶ πολυαγαπημένος μας Γέρος. Ἀκόμη…

Συνέχεια →

Τὸ Μακεδονικὸ Παίγνιο Γεωπολιτικῆς, τοῦ Ν. Ἰ. Μέρτζου

ἀπὸ τὸν/τὴν

1

 Ἡ Ἐταιρεία Μακεδονικῶν Σπουδῶν μὲ συνέπεια συνεχίζει τὸ κορυφαῖο ἐπιστημονικὸ καὶ ἐθνικὸ ρόλο ποὺ ἐπιτελεῖ στὰ Βαλκάνια. Οἱ ἐκδόσεις της πρωτοστατοῦν στὸ ζήτημα τῆς ἐπιστημονικῆς τεκμηρίωσης καὶ τῆς ὑπεράσπισης τοῦ ὀνόματος τῆς Μακεδονίας. Στὴν τελευταία της ἐκδοση, διαβάζουμε τὴν μελέτη τοῦ Προέδρου της Νικολάου Ἰ. Μέρτζου, «Τὸ Μακεδονικὸ Παίγνιο Γεωπολιτικῆς». Η σύντομη ἀλλὰ ἒγκυρη μελέτη ἐξιστορεῖ εὐσύνοπτα τὴ διαχρονικὴ ἐξέλιξη τοῦ Ζητήματος καὶ τεκμηριώνει τὰ σοβαρὰ γεωπολιτικὰ συμφέροντα γιὰ τὰ ὁποῖα Ξένες Δυνάμεις, ἐναλλασσόμενες διαχρονικὰ μεταξὺ 1871-2012, τὸ χρησιμοποίησαν καί, μέχρι σήμερα, τὸ χρησιμοποιοῦν. Δημοσιεύει ἀδιάσειστα ἐπίσημα στοιχεῖα, συνήθως ἂγνωστα, καὶ προβαδίζει διότι καλύπτει πλήρως τὴ διαδρομὴ τοῦ Ζητήματος μέχρι τὸν Νοέμβριο 2012.

Ἀναφέρω ἐνδεικτικά ἀποσπάσματα:

Συνέχεια →