23 Μαρτίου 1821.
Ἡ Πάτρα ἐξεγείρεται.
Ὁ Ἀθανάσιος Κανακάρης ἐπιχειρεῖ τὴν κατάληψη τοῦ Φρουρίου τῶν Πατρῶν.
Λόγῳ ἀνοργανωσιᾶς, ἀλλὰ κυρίως… λόγῳ τῆς συνεργασίας τοῦ Ἄγγλου προξένου P.J.Green μὲ τοὺς Τούρκους, ἡ προσπάθεια ἀποτυγχάνει.
23 Μαρτίου 1821.
Ἡ Πάτρα ἐξεγείρεται.
Ὁ Ἀθανάσιος Κανακάρης ἐπιχειρεῖ τὴν κατάληψη τοῦ Φρουρίου τῶν Πατρῶν.
Λόγῳ ἀνοργανωσιᾶς, ἀλλὰ κυρίως… λόγῳ τῆς συνεργασίας τοῦ Ἄγγλου προξένου P.J.Green μὲ τοὺς Τούρκους, ἡ προσπάθεια ἀποτυγχάνει.
Παρευρέθην πρὶν λίγες ἡμέρες σὲ μίαν παρέα, ὅπου συζητώντας διεπίστωσα πὼς οἱ συνδαιτημόνες μου ἀγνοοῦσαν αὐτὴν τὴν ἡρωικὴ μορφὴ τῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821: τὴν Δόμνα Βισβίζη! Ἔτσι, σκέφθηκα νὰ γράψω δύο ἀράδες γιὰ τὴν γυναῖκα ἀπὸ τὸν Αἶνο τοῦ Ἔβρου, ποὺ ἔγινε ὁ φόβος κι ὁ τρόμος γιὰ τὰ τουρκικὰ ἀσκέρια. Συνέχεια
Ἀνεβάζουμε ὑψηλά, πολὺ ὑψηλά, τὴν σημαία μας σήμερα.
Πιὸ ὑψηλὰ ἀπὸ κάθε ἄλλην φορά…
…γιὰ νὰ ἀποδείξουμε πὼς ἐπάνω ἀπὸ ὅλα, ἀπὸ ὅλους καὶ ἀπὸ ἐμᾶς τοὺς ἰδίους, ὀφείλουμε νὰ θέτουμε, νὰ προβάλουμε καὶ νὰ ὑπερασπιζόμεθα τὰ σύμβολά μας!
Αὐτὰ τὰ σύμβολα ποὺ μᾶς ἑνώνουν καὶ μᾶς κάνουν νὰ αἰσθανόμεθα μέλος συνόλου ἱκανοῦ νὰ ἀντιμετωπίσῃ κάθε ἐχθρό.
…πὼς σὰν σήμερα οἱ παπποῦδες μας ἀπηλευθέρωσαν τὴν Καλαμάτα…
Θυμᾶμαι…
…πὼς μοῦ ἐκληροδότησαν τὴν ἀγάπη γιὰ τὴν Πατρίδα καὶ τὸν σεβασμὸ πρὸς τὴν Ἱστορία μου… Συνέχεια
Ἕνα μικρό ἀφιέρωμα στήν μνήμη τοῦ Θεοδώρου Κολοκοτρώνη. Σήμερα δέν ὑπάρχουν ἥρωες. Μόνον Νενέκοι.
Πέθανε στίς 4 Φεβρουαρίου τοῦ 1843. Πρίν ἀπό 169 χρόνια.
Ο Θ. Κολοκοτρώνης είναι η σημαντικότερη στρατιωτική και πολιτική φυσιογνωμία της Επανάστασης του 1821. Για την ευφυΐα, την τόλμη, τη σύνεσή του, αλλά και για τη βαρύτητα του λόγου του, που από νέο τον χαρακτήριζαν, επονομάσθηκε «Γέρος του Μοριά» Γεννήθηκε στο Ραμαβούνι της Μεσσηνίας στις 3 Απριλίου 1770, ενώ η καταγωγή του ήταν από το χωριό Λιμποβίσι της Αρκαδίας. Η οικογένειά του – με γενάρχη τον Τσεργίνη – ανέδειξε πολλούς γενναίους κλεφταρματολούς-αγωνιστές και κατέβαλε βαρύ τίμημα στον απελευθερωτικό αγώνα κατά των Τούρκων. Μέχρι την έκρηξη της Επανάστασης περίπου εβδομήντα Κολοκοτρωναίοι είχαν βρει το θάνατο στον αγώνα κατά των Τούρκων.
Ο πατέρας του Κωνσταντής ήταν Συνέχεια