Βλέπω ὅτι εἶστε πολλοὶ ποὺ συζητᾶτε σοβαρὰ τὸ ἐνδεχόμενο νὰ γίνῃ ἡ Ἀκρόπολις πασαρέλλα. (Γιὰ τοὺς Τούρκους στὴν Ἁγια-Σοφιὰ ποὺ ἔκαναν τὸ ἴδιο, καὶ τοὺς Ἄγγλους ποὺ ἔκαναν τσιμπούσια στὴν αἴθουσα τῶν κλοπιμαίων, φωνάζαμε, ἔτσι;)
Τί νά πῶ!
Ἄντε, καὶ τὴν Τσικνοπέμπτη, σήμερα, στὴν Ἀκρόπολι ῥὲ παιδιά! Ἄλλωστε τὸ ἔχουμε ξανακάνει. Γιὰ νὰ «διαφημισθοῦμε» στοὺς ξένους πάντοτε. Παρθενῶνα ἔχουμε νὰ πουλήσουμε· τί ἄλλο ἔχουμε;… Συνέχεια
Ὅπως ὄφειλε νὰ εἶναι…
Παρθενών… Ἕνα σύμβολον τῆς Ἀθηναϊκῆς Δημοκρατίας (αὐτοκρατορίας τῆς ἐποχῆς) πού, στὴν πραγματικότητα, μέσα ἀπὸ τὴν ἀτομική του ἱστορία, μᾶς διηγεῖται τὴν ἱστορία τοῦ δυτικοῦ μας …«πολιτισμοῦ»!!!
Μάρτυς καὶ συμμέτοχος αὐτῆς τῆς πορείας πρὸς τὴν ἄνοδον, τὴν τότε λάμψιν του καὶ τελικῶς τὴν σημερινή του φθορά.
Ἡ παρουσία του καὶ μόνον μᾶς ἀποδεικνύει πὼς ἀκόμη καὶ τὰ τελειότερα ἀνθρώπινα δημιουργήματα ἔχουν ἡμερομηνία λήξεως ἀλλά, ἐπίσης, μᾶς καταδεικνύει τὴν ἄνοδον καὶ τὴν πτῶσιν τοῦ Ὑβριστικοῦ τρόπου ζωῆς τῆς Δύσεως, ὑπεξαιρουμένου «κληροδοτήματος» τοῦ Ἑλληνικοῦ Πολιτισμοῦ, ὅπως φυσικὰ καὶ κάθε εἴδους αὐτοκρατορίας.
Διότι, κακὰ τὰ ψέμματα, ἐξεκίνησε ἐπὶ μίας αὐτοκρατορίας (Ἀθηναϊκῆς) καὶ τελειώνει ἐπὶ μίας αὐτοκρατορίας (τραπεζικῆς-τοκογλυφικῆς κι ὄχι ἀμερικανικῆς. Τὸ τονίζω!).
Τὸ θέμα τὸ ἔμαθα ἀπὸ τὴν Χαρούλα. Δὲν τὸ γνώριζα…
Ἀπό ποιάν Χαρούλα;;;
Μὰ τὴν Χαρούλα ποὺ ζεῖ στὸ Μαϊάμι, ἀλλὰ ποὺ κόπτεται περισσότερο ἀπὸ ἐμᾶς γιὰ τὴν κληρονομιά μας καὶ τὰ μνημεῖα μας…
Ἄλλως τέ… Ποῦ νά μᾶς μείνῃ σέ ἐμᾶς καιρός, μέ τόσην κλάψα, νά ἀσχοληθοῦμε μέ μίαν ἐπίσκεψιν σέ μουσεῖο ἐτοῦτες τίς ἐποχές;
Ἡ Χαρούλα λοιπὸν καταγγέλει πὼς ὁ Παρθενώνας μας ἔμεινε μισός…
Βέβαια κάτι τέτοιο μὲ μίαν πρώτη ματιὰ δὲν εἶναι ἀπολύτως ὀρατό…
Πάντως ἀναζητῶντας πληροφορίες στὸ διαδίκτυον διεπίστωσα πὼς ναί… Τὸν πετσοκόβουν…
Ἀλλὰ τὸν πετσοκόβουν γιὰ νὰ τὸν προστατεύσουν….. Ὅπως ἰσχυρίζονται…
Ἕνα μικρό ἀφιέρωμα στήν μνήμη τοῦ Θεοδώρου Κολοκοτρώνη. Σήμερα δέν ὑπάρχουν ἥρωες. Μόνον Νενέκοι.
Πέθανε στίς 4 Φεβρουαρίου τοῦ 1843. Πρίν ἀπό 169 χρόνια.
Ο Θ. Κολοκοτρώνης είναι η σημαντικότερη στρατιωτική και πολιτική φυσιογνωμία της Επανάστασης του 1821. Για την ευφυΐα, την τόλμη, τη σύνεσή του, αλλά και για τη βαρύτητα του λόγου του, που από νέο τον χαρακτήριζαν, επονομάσθηκε «Γέρος του Μοριά» Γεννήθηκε στο Ραμαβούνι της Μεσσηνίας στις 3 Απριλίου 1770, ενώ η καταγωγή του ήταν από το χωριό Λιμποβίσι της Αρκαδίας. Η οικογένειά του – με γενάρχη τον Τσεργίνη – ανέδειξε πολλούς γενναίους κλεφταρματολούς-αγωνιστές και κατέβαλε βαρύ τίμημα στον απελευθερωτικό αγώνα κατά των Τούρκων. Μέχρι την έκρηξη της Επανάστασης περίπου εβδομήντα Κολοκοτρωναίοι είχαν βρει το θάνατο στον αγώνα κατά των Τούρκων.
Ο πατέρας του Κωνσταντής ήταν Συνέχεια
