Ἕνας Ἀθηναῖος βουλευτής, ὁ Λυκίδης, ποὺ εἴτε ἐπειδὴ τὸ ἐπίστευε ὡς σωστό, εἴτε διότι ἐδωροδοκήθη, προέτεινε στοὺς Ἀθηναίους νὰ δεχθοῦν τὶς περσικὲς προτάσεις καὶ νὰ προσχωρήσουν στὸ στρατόπεδο τῶν Περσῶν.
Οἱ Ἀθηναῖοι καθῄρεσαν τὸν Λυκίδη ἀπὸ βουλευτὴ καὶ τὸν ἐθανάτωσαν μὲ λιθοβολισμὸ καθὼς καὶ ὅλη τὴν οἰκογένειά του… Συνέχεια
Βλέπω ὅτι εἶστε πολλοὶ ποὺ συζητᾶτε σοβαρὰ τὸ ἐνδεχόμενο νὰ γίνῃ ἡ Ἀκρόπολις πασαρέλλα. (Γιὰ τοὺς Τούρκους στὴν Ἁγια-Σοφιὰ ποὺ ἔκαναν τὸ ἴδιο, καὶ τοὺς Ἄγγλους ποὺ ἔκαναν τσιμπούσια στὴν αἴθουσα τῶν κλοπιμαίων, φωνάζαμε, ἔτσι;)
Τί νά πῶ!
Ἄντε, καὶ τὴν Τσικνοπέμπτη, σήμερα, στὴν Ἀκρόπολι ῥὲ παιδιά! Ἄλλωστε τὸ ἔχουμε ξανακάνει. Γιὰ νὰ «διαφημισθοῦμε» στοὺς ξένους πάντοτε. Παρθενῶνα ἔχουμε νὰ πουλήσουμε· τί ἄλλο ἔχουμε;… Συνέχεια
Πελασγοί, αὐτοὶ οἱ …πρὸἝλληνες, γιὰ κάποιους, ποὺ μάλλον …δὲν ἦταν Ἕλληνες. Τὸ τὶ ἦταν, ἀφῆστε το! Ἀνήκει στὴν σφαίρα τῆς φαντασίας καὶ τῆς μ@λ@κίας.
Κανένας κλασσικὸς δὲν τοὺς χαρακτήρισε μὲ κάτι ἄλλο ἀπὸ αὐτὸ ποὺ ἦταν. Πάντα τοὺς θεωροῦσαν προπάτορές τους, παπποῦδες τους, προγόνους τους… Πάντως ὄχι συγγενεῖς μακρινοὺς ἤ ἐξ ἀγχιστείας.
Οὔτε κάτι ἄσχετο μὲ τὶς ῥίζες τους καὶ τὶς παραδόσεις τους.
Συνέχεια
Στα αποσπάσματα που ακολουθούν, ο Πίνδαρος και ο Απολλόδωρος αποκωδικοποιούν την αναγέννηση της Ελληνικής φυλής, μετά την κάθαρση που προκλήθηκε από τον μεγάλο κατακλυσμό.
φωτογραφία
Ὁ Νίκηζας Μπότσαρης, κατεβαίνοντας ἀπὸ τὰ Θοδώριανα, προηπάντησε τὰ λείψανα τοῦ Ζαλόγγου. Ὅλη ἡ φάρα τῶν Μποτσαραίων ἦταν ἀνήσυχη γιὰ τὴν τύχη της. Ὁ ὁπλαρχηγὸς Κώστας Πουλῆς, ποὺ τοὺς ἔταζε πὼς θὰ εὕρισκαν κάθε βοήθεια καὶ πὼς θὰ μποροῦσαν νὰ φτιάσουν καινούργιο Σούλι κατὰ τὰ μέρη τῶν Ἀγράφων, ὄχι μόνον εἶχε χαθῆ τώρα, μά, ὅπως θὰ ἰδοῦμε, κρυφὰ ἑτοίμαζε σῶμα στὰ Γιάννενα, μαζὺ μὲ ἄλλα ὄργανα τοῦ Ἀλῆ, νὰ ἔβγῃ νὰ τοὺς κτυπήσῃ. Ὁ Μάρκος Μπότσαρης, παιδὶ τότε, ὅπως εἴδαμε, εἶχε ὁρκισθῆ νὰ τιμωρήσῃ αὐτὴν τὴν ἀτιμία, βγάζοντας τρίχα τρίχα τὸ μουστάκι τοῦ Πουλῆ. Καὶ κράτησε τὸν λόγο του. Τοῦ ‘καμε, ὅταν μεγάλωσε, μία δημόσια προσβολὴ τόσο βαρειά, ποὺ ὁ Πουλὴς δὲν μπόρεσε νὰ ζήσῃ. Πέθανε ἀπὸ τὸ κακό του. Ὁ τάφος του βρίσκεται στὴν αὐλὴ τοῦ μοναστηριοῦ τῶν Μηλατῶν.
Χάρτης της επιδρομής του Αλαρίχου στην Ελλάδα το 395. (Πηγή: Περιοδικό Ιστορικά θέματα, τεύχος 44, σελίδα 56). ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ, Βιβλίον όγδοον, σελ.274, εκδόσεις ΓΑΛΑΞΙΑ-ΕΡΜΕΙΑ.
Ἡ ἱστορία πάντα γράφεται ἀπὸ τοὺς νικητές. Πάντα!
Αὐτὸ σημαίνει πὼς ὅταν θὰ συνταχθῇ, σαφῶς τὰ σημεῖα ποὺ θίγουν τὸν νικητή, θὰ ἐξαφανισθοῦν.
Αὐτὸ ὅμως μᾶς καθιστᾷ διπλὰ ὑπευθύνους ὅσον ἀφορᾷ στὸν τομέα τῆς μελέτης της.
Ὀφείλουμε ὄχι μόνον νὰ τὴν μελετοῦμε, ἀλλὰ καὶ νὰ διαδίδουμε τὶς ὅποιες πληροφορίες ἀνασύρουμε μὲ τὸ σταγονόμετρο.
