Παρευρέθην πρὶν λίγες ἡμέρες σὲ μίαν παρέα, ὅπου συζητώντας διεπίστωσα πὼς οἱ συνδαιτημόνες μου ἀγνοοῦσαν αὐτὴν τὴν ἡρωικὴ μορφὴ τῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821: τὴν Δόμνα Βισβίζη! Ἔτσι, σκέφθηκα νὰ γράψω δύο ἀράδες γιὰ τὴν γυναῖκα ἀπὸ τὸν Αἶνο τοῦ Ἔβρου, ποὺ ἔγινε ὁ φόβος κι ὁ τρόμος γιὰ τὰ τουρκικὰ ἀσκέρια. Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Στερεὰ Ἑλλὰς
Ξεκινώντας ἀπὸ τὸ Μεσολόγγι…
Λίγη ἱστορία, γιὰ νὰ ἐνθυμούμεθα, ὅσο ἀντέχουμε, τὸ τὶ σημαίνει πραγματικὰ τὸ Μεσολόγγι.
Κι ὅταν λέμε «ἐνθυμούμεθα» ἀναφερόμεθα ἀποκλειστικὰ καὶ μόνον στὰ ὅσα ἡ …«σεβαστή» Ἐθνικὴ Τράπεζα (τῶν Rothschild) μᾶς ἐπιτρέπει νὰ μάθουμε, ἐφ΄ ὅσον ὅλο τὸ ἱστορικό μας ἀρχεῖον παραμένει στὸν …διακριτικό της ἔλεγχο καὶ στὸ ὑπέρ της φιλτράρισμα. Συνέχεια
Ἡ ἀπελευθέρωσις τῆς Ναυπάκτου.
Σαν σήμερα το 1829. — Ύστερα από στενή πολιορκία από ξηρά και θάλασσα, παραδίδεται από την τουρκική φρουρά στις Ελληνικές δυνάμεις η Ναύπακτος και υψώνεται στο Φρούριό της (Ιτς-Καλέ) η Ελληνική Σημαία.
Το εκστρατευτικό σώμα υπό τον Κίτσο Τζαβέλλα, αποτελούμενο από τις χιλιαρχίες του Κίτσου Τζαβέλλα και του Ι.Στράτου και μια πεντακοσαρχία υπό τον Νικολό Τζαβέλλα, αφού απελευθέρωσαν, συνεπικουρούμενες από τους νταϊφάδες των ρουμελιωτών οπλαρχηγών, την ορεινή Ρούμελη, απέκλεισαν το Κάστρο της Ναυπάκτου υπό τον Κιόρ Ιμπραήμ Πασά και άρχισαν ο αγώνας για την απελευθέρωσή του. Συνέχεια
Ἡ Ἑλλὰς μετὰ ἀπὸ τὴν συνθήκη τοῦ Λονδίνου
«…Το όραμα της Μεγάλης Βουλγαρίας πήρε σάρκα και οστά το 1878, με την Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου, μετά την λήξη του ρωσσοτουρκικού Πολέμου. Με βάση την Συνθήκη αυτή, η Βουλγαρία πήρε όλη την Μακεδονία, πλην της Θεσσαλονίκης και της Χαλκιδικής, και τμήμα της Ανατολικής Θράκης. Ταυτόχρονα, δημιουργήθηκε στην Ρωσσία το κίνημα του Πανσλαυισμού, σύμφωνα με το οποίο η Ρωσσία έπρεπε να είναι η προστάτιδα χώρα όλων των σλαυοφώνων πληθυσμών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας…» Συνέχεια
Ἡ Α΄ καὶ Β΄ Ἐθνοσυνέλευσις!!!
Στις 20 Δεκεμβρίου 1821 ξεκίνησε τις εργασίες της η A’ Εθνοσυνέλευση στην Πιάδα (αρχαία Eπίδαυρος).
Σε αυτήν παραβρέθηκαν αντιπρόσωποι από τις περισσότερες επαναστατημένες περιοχές. Σε ό,τι αφορά στην γεωγραφική και κοινωνική προέλευση των «παραστατών», όπως αποκαλούντο, η συντριπτική πλειονότητά τους αποτελείτο από Μοραΐτες, Ρουμελιώτες και νησιώτες πρόκριτους και κληρικούς. Πρόκειται για τις προεπαναστατικές ηγετικές ομάδες στις οποίες προστέθηκαν Φαναριώτες και λόγιοι που είχαν καταφθάσει στις επαναστατημένες περιοχές κατά τους πρώτους μήνες της επαναστάσεως. Συνέχεια