Ἀρχεῖα ἐτικέττας: 1680

Ἡ ἀπελευθέρωσις τῆς Ναυπάκτου.

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Σαν σήμερα το 1829. — Ύστερα από στενή πολιορκία από ξηρά και θάλασσα, παραδίδεται από την τουρκική φρουρά στις Ελληνικές δυνάμεις η Ναύπακτος και υψώνεται στο Φρούριό της (Ιτς-Καλέ) η Ελληνική Σημαία.

Το εκστρατευτικό σώμα υπό τον Κίτσο Τζαβέλλα, αποτελούμενο από τις χιλιαρχίες του Κίτσου Τζαβέλλα και του Ι.Στράτου και μια πεντακοσαρχία υπό τον Νικολό Τζαβέλλα, αφού απελευθέρωσαν, συνεπικουρούμενες από τους νταϊφάδες των ρουμελιωτών οπλαρχηγών, την ορεινή Ρούμελη, απέκλεισαν το Κάστρο της Ναυπάκτου υπό τον Κιόρ Ιμπραήμ Πασά και άρχισαν ο αγώνας για την απελευθέρωσή του. Συνέχεια →

Τὸ ἄγνωστο Ζάλογγο τοῦ Πόντου.

ἀπὸ τὸν/τὴν

2

Κανονικὰ θὰ ἔπρεπε νὰ γράφουμε τὰ ἄγνωστα Ζάλογγα τοῦ Πόντου. Διότι δὲν εἶναι ἕνα. Εἶναι πολλά. Ἁπλῶς σήμερα θὰ ἀναφερθοῦμε σὲ ἕνα ἀπὸ αὐτά. Σὲ ἐκεῖνο ποὺ κάποιες κοπέλλες ἠρνήθησαν νὰ πέσουν στὰ χέρια τῶν τούρκων καὶ ἐπήδηξαν στὸ κενό.
Πρωτοφανές;
Διόλου… Τέτοια εἶναι ἡ φάρα μας… Τέτοια.. Νὰ φτιάχνουμε Ζάλογγα.
Συνέχεια →

Τὸ πήδημα τῆς καπετάνισσας…

ἀπὸ τὸν/τὴν

1

φωτογραφία

Ὁ Νίκηζας Μπότσαρης, κατεβαίνοντας ἀπὸ τὰ Θοδώριανα, προηπάντησε τὰ λείψανα τοῦ Ζαλόγγου. Ὅλη ἡ φάρα τῶν Μποτσαραίων ἦταν ἀνήσυχη γιὰ τὴν τύχη της. Ὁ ὁπλαρχηγὸς Κώστας Πουλῆς, ποὺ τοὺς ἔταζε πὼς θὰ εὕρισκαν κάθε βοήθεια καὶ πὼς θὰ μποροῦσαν νὰ φτιάσουν καινούργιο Σούλι κατὰ τὰ μέρη τῶν Ἀγράφων, ὄχι μόνον εἶχε χαθῆ τώρα, μά, ὅπως θὰ ἰδοῦμε, κρυφὰ ἑτοίμαζε σῶμα στὰ Γιάννενα, μαζὺ μὲ ἄλλα ὄργανα τοῦ Ἀλῆ, νὰ ἔβγῃ νὰ τοὺς κτυπήσῃ. Ὁ Μάρκος Μπότσαρης, παιδὶ τότε, ὅπως εἴδαμε, εἶχε ὁρκισθῆ νὰ τιμωρήσῃ αὐτὴν τὴν ἀτιμία, βγάζοντας τρίχα τρίχα τὸ μουστάκι τοῦ Πουλῆ. Καὶ κράτησε τὸν λόγο του. Τοῦ ‘καμε, ὅταν μεγάλωσε, μία δημόσια προσβολὴ τόσο βαρειά, ποὺ ὁ Πουλὴς δὲν μπόρεσε νὰ ζήσῃ. Πέθανε ἀπὸ τὸ κακό του. Ὁ τάφος του βρίσκεται στὴν αὐλὴ τοῦ μοναστηριοῦ τῶν Μηλατῶν. 

Συνέχεια →