Δυστυχῶς τὸ 1821 δὲν εἴχαμε τὴν κατάλληλο ἡγεσία. Εἴχαμε τὸν Μαυροκορδάτο καὶ τὸν Κωλέττη. Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: 1822
Ξεκινώντας ἀπὸ τὸ Μεσολόγγι…
Λίγη ἱστορία, γιὰ νὰ ἐνθυμούμεθα, ὅσο ἀντέχουμε, τὸ τὶ σημαίνει πραγματικὰ τὸ Μεσολόγγι.
Κι ὅταν λέμε «ἐνθυμούμεθα» ἀναφερόμεθα ἀποκλειστικὰ καὶ μόνον στὰ ὅσα ἡ …«σεβαστή» Ἐθνικὴ Τράπεζα (τῶν Rothschild) μᾶς ἐπιτρέπει νὰ μάθουμε, ἐφ΄ ὅσον ὅλο τὸ ἱστορικό μας ἀρχεῖον παραμένει στὸν …διακριτικό της ἔλεγχο καὶ στὸ ὑπέρ της φιλτράρισμα. Συνέχεια
ᾨδὴ Ἐννάτη. Εἰς τὸν Προδότην
α΄
Ἐγύρισε ταὶς πλάταις του·
φεύγει, φεύγει ὁ προδότης·
ἀλαμπῆ σέρνει τ᾿ ἅρματα
φαρμακερά, τὸ στῆθος του
ἔγινεν ᾅδης.
β´
Τὸν σταυρὸν καὶ τοὺς Ἕλληνας
ἄφησ᾿ ὀπίσω, ἐξάπλωσεν
ἀδελφικῶς τὴν χεῖρα του
῾ς τοὺς τούρκους, κ᾿ ἐπροσκύνησε
βάρβαρον νόμον. Συνέχεια
Σάν σήμερα, 30 Μαρτίου 1822 ἡ Χίος πνίγηκε στό αἷμα
Εκατόν δεκαπέντε χιλιάδες άνθρωποι χάθηκαν, δολοφονήθηκαν, ξεριζώθηκαν… Άνδρες, γυναίκες, παιδιά. Το αίμα έτρεχε ποτάμι, μέχρι τη θάλασσα. Το γαλάζιο του νερού βάφτηκε κόκκινο. Ουρλιαχτά, θάνατος, απόγνωση. Καμμένη γη. Χωριά ολόκληρα πυρπολήθηκαν. Μητέρες μέσα στους καπνούς ψάχνουν να βρουν τα παιδιά τους. Τα πρόσωπα τους μαύρα από τις στάχτες. Βλέμμα θολό. Το βλέμμα της τρέλας. Που να κρυφτούν; Δεν ξέρουν.Τούρκοι παντού. Αγρίμια. Δολοφονούν, βιάζουν. Κατακόκκινοι βαμμένοι από το αίμα των αθώων θυμάτων τους συνεχίζουν να σκοτώνουν όποιον βρουν στο διάβα τους. Η Χίος πεθαίνει… 30 Μαρτίου 1822.
«Σὰν κρέας σὲ σφαγεῖο…»
Ο πίνακας τον οποίο απέσυραν οι γραικύλοι υπάλληλοι των Ιουδαίων
απο το Βυζαντινό Μουσείο Χίου.. Τον απέσυραν επειδή την σφαγή αυτή, όπως και πολλές άλλες της περιόδου, την έκαναν κυρίως οι Εβραίοι…
Σὰν σήμερα ἔγινε ἡ μεγάλη σφαγὴ τῆς Χίου.
Σὰν σήμερα, πρὸ 191 ἐτῶν, ἡ χειροτέρα μορφὴ βαρβάρων, καθοδηγουμένη, ὅπως σὲ κάθε ἀνάλογο σφαγή, ἀπὸ τοὺς γνωστοὺς Ἑβραίους, ἐρήμωσε τὴν Χίο.
Σὰν σήμερα, πρὸ δύο περίπου αἰώνων, τὸ νησὶ μετετράπῃ σὲ λίμνη αἵματος…
Ὁ θρῆνος ἀκόμη φθάνει στὰ αὐτιά μας, ὑπόκωφος, ἀλλὰ τρομακτικός…
Ἡ «ἐφιαλτικὴ» ἀπὸ τοὺς κυβερνῶντες Ἀντιμετώπισις τῶν Ἀγωνιστῶν τοῦ 1821
Οι Βαυαροί, (Γερμανοί) που ήρθαν με τον Όθωνα και κυβέρνησαν την Ελλάδα απολυταρχικά επί τριάντα ολόκληρα χρόνια (1833-1862), θα περιφρονήσουν και θα αγνοήσουν και τους φτωχούς λαϊκούς αγωνιστές του ’21, που είχαν ποτίσει με ποταμούς αιμάτων το δέντρο της λευτεριάς και που τώρα ζητούσαν αποκατάσταση.
Συνέχεια