Ὅλοι μᾶς σφᾶζαν καὶ μᾶς πνίγαν…

Κατακαημένο Ἀϊβαλὶ καὶ παινεμένο Ἀϊδίνι
Χαροκαμένο Ἐσκὴ Σεχήρ, ἀρχοντοπούλα Σμύρνη
Μαρμαρωμένε βασιλιά, τὶ ὄνειρο, τὶ παγανιὰ
Ὁ τάφος σου ἄδειος καὶ σὲ μιὰ γωνιά. Συνέχεια

Δημήτριος Μοσχονησιώτης. Ἕνας ἀμνημόνευτος Ἥρως.

Ἐπὶ τῇ εὐκαιρίᾳ τῆς ἐπετείου Ἁλώσεως τοῦ Παλαμηδίου (30 Νοεμβρίου 1822) νὰ ἀφιερώσουμε κάποιες ἀράδες στὸν Πρωταγωνιστὴ τοῦ μεγάλου ἐκείνου ἐπιτεύγματος, τὸν λιγότερο καὶ ἴσως …καθόλου γνωστό, Δημήτριο Μοσχονησιώτη! 

Ὅπως συμβαίνει πάντα (κακῇ τῇ μοίρᾳ ἢ ἡ καλλιέργεια τῶν κακῶν χαρακτηριστικῶν τῆς ἑλληνικῆς ῥάτσας, ἀπὸ ἐπιτηδείους ἐξουσιαστές;) ἐκεῖνοι οἱ ὅποιοι πιστοὶ στὸ ὑπὲρ Πατρῖδος καθῆκον μάχονται ἕως ἐσχάτων καὶ δὲν λαμβάνουν τὴν πρέπουσα ἀναγνώριση, τοὐλάχιστον ἐκείνη ποὺ ἱστορικὰ τοὺς ἀναλογεῖ… Συνέχεια

Τὸ νούμερο 31328…

Το νούμερο 31328, ένα από τα πιο γνωστά βιβλία του Ηλία Βενέζη, περιγράφει τις αναμνήσεις του συγγραφέως, από την παραμονή του σε κάποιο από τα τάγματα εργασίας των Τούρκων, έχοντας ανάλογη τύχη ως προς αυτό το σημείο, με χιλιάδες άλλους συμπατριώτες του, άλλα παράλληλα, διακρινόμενος, από το γεγονός ότι, αυτός υπήρξε ένα από τους ελαχίστους, οι οποίοι επέζησαν ως το τέλος…Τὸ νούμερο 31328...2

Συνέχεια