Ἀφιέρωμα σήμερα… Πᾶνος Κορωναῖος. Στρατιωτικός, μὲ μεγάλη δράσιν.
Πρόσωπο …«μυστήριο», μὲ πολλὲς «ἄστοχες» δράσεις κι ἐπιλογές, κατὰ τὴν κρίσιν μου, ἀλλὰ καὶ μὲ πολλὲς ἐνδιαφέρουσες ἄλλες, κατὰ περρίπτωσιν. Πάντως καὶ μόνον ἡ ἐνεργὸς συμμετοχή του στὴν ἐκθρόνησιν τοῦ Ὄθωνος, σὲ μίαν ἐποχὴ μάλιστα ποὺ ὁ Ὄθων ἦταν περισσότερο …«Ἕλλην» ἀπὸ ὅλους τοὺς ἄλλους Ἕλληνες, συνιστᾶ μεγάλο «ἀγκάθι» στὸν βίο του.
Κατὰ τὰ ἄλλα συνηργάσθη ἄψογα καὶ μὲ Ἄγγλους καὶ μὲ Γάλλους καὶ μὲ Ῥώσσους. Πολυτάραχος ὁ βίος του. Πολυτάραχος καὶ ἐντυπωσιακός.
Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Νοέμβριος
1η Ἀπριλίου 1955. Κύπρος, ἡ ἀπαρχὴ μίας ἐποποιΐας.
1η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1955-Κύπρος: Η απαρχή μιας Εποποιϊας
Παναγιώτη Χαρατζόπουλου
Φυσικού Msc
Προέδρου Συνδέσμου Επιστημόνων Πειραιώς
Καθόλου δέν ήταν πρωταπριλιάτικο αστείο αυτό το οποίο συνέβη στην Κύπρο, την 1η Απριλίου 1955. Ήταν λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 31ης Μαρτίου προς την 1η Απριλίου 1955. Εκκωφαντικές εκρήξεις απο τη μιά άκρη του νησιού ως την άλλη, δόνησαν την ατμόσφαιρα κάνοντας τον κόσμο εκείνη την όμορφη, γαλήνια ανοιξιάτικη νύχτα να πεταχτεί στις βεράντες και τα μπαλκόνια προκειμένου να δει τι συμβαίνει. Ηταν το εντυπωσιακό αιφνιδιαστικό ξεκίνημα του ένοπλου απελευθερωτικού αγώνα του Κυπριακού Λαού, του Ελληνικού Επους της Κύπρου, του Αγώνα της ΕΟΚΑ 1955 – 59, για την αποτίναξη του Αγγλικού ζυγού και την Ενωση με τη Μητέρα Ελλάδα.
Ο τετραετής αγώνας της ΕΟΚΑ 1955-59 όμως δεν ήλθε απο τη μια στιγμή στην άλλη. Ηταν αποτέλεσμα μιας πολυετούς προετοιμασίας αλλά και καρπός του διαχρονικού πόθου και των πολυετών προσπαθειών των Ελλήνων της Κύπρου και των θυσιών τους για την ελευθερία, την αυτοδιάθεση, την Ενωση με την Μητέρα Ελλάδα. Συνέχεια
Ἰσραήλ ἤ ΝΑΤΟ ἀνέτρεψαν τόν Παπαδόπουλο;
Ἀρκετὲς φορὲς ἔχουμε καταθέση διάφορα στοιχεία, ἀναφορικῶς μὲ τὸ «Πολυτεχνεῖο» καὶ τὶς τότε συνθῆκες ποὺ διεμορφώθησαν, ἀπὸ διάφορες δυνάμεις, ἐγχώριες κι ἀλλοδαπές, πρὸ κειμένου νὰ ἀνατραποῦν οἱ «Ἀπριλιανοί. Σκοτεινὲς συνθῆκες γιὰ τὶς ὁποῖες ὄχι μόνον δὲν μάθαμε κάτι, ἀλλὰ ἀκόμη καὶ σήμερα, τόσες δεκαετίες μετά, ὅλα παραμένουν ἀσαφῆ, διφορούμενα καί, ἐπὶ τῆς οὐσίας, ἀνεπιβεβαίωτα. Τὰ μόνα ποὺ γνωρίζουμε εἶναι κάτι ἀρθρίδια τοῦ Διακογιάννη, ποὺ ἐνέπλεκαν τὴν δαμανάκη μὲ τὴν MOSSAD, τὸν στρατηγὸ Μωσσὲ Νταγιᾶν τοῦ Ἰσραὴλ κι ἔως ἐκεῖ… Συνέχεια
Ἱστορικῶς (ἀνομολόγητο μὰ) ἀληθὲς νόημα τοῦ «Πολυτεχνείου»
Γιὰ τὸν κόσμο τοῦ ἀστικοῦ καθεστῶτος, δεξιοῦ ἤ ἀκόμη καὶ κεντρώου, στὴν ἐποχὴ τοῦ ψυχροῦ πολέμου καὶ μόλις 18 χρόνια μετὰ τὴν κομμουνιστικὴ περιπέτεια, τὰ διλήμματα μεταξὺ δικτατορίας ἤ δημοκρατίας ἦταν ἀπὸ ἀδιάφορα ἕως γελοία.
Ὁ Παπαδόπουλος τὸ ἐγνώριζε καὶ γιὰ αὐτὸ οὐδέποτε ἠθέλησε νὰ κάνῃ καθεστὼς φασιστικό.
Γιά ἕνα ἇρμα ποὺ …προσεκλήθη!
Εἶναι πολλὰ αὐτὰ ποὺ ἀγνοοῦμε γιὰ ἐκείνην τὴν ἡμέρα.
Εἶναι τόσο σκοτεινά, τόσο ἀσαφῆ καὶ τόσο παραπλανητικά, ποὺ δὲν ξέρουμε τὶ νὰ πιστέψουμε καὶ τὶ ὄχι.
Τὸ μόνο, πού, περισσότερο διαισθητικῶς, ἀντιλαμβανόμεθα, εἶναι πὼς ἀπὸ ἐκεῖ ξεκίνησαν πολλὰ κακά…
Συνέχεια
Ἑλληνικὰ σώματα στὸν Βάλτο Γιαννιτσῶν
Τό 1903 στό βάλτο τῶν Γιαννιτσῶν δροῦσαν ἢδη τά μικρά σώματα τοῦ καπετάν Τζόλα Περήφανου, τοῦ Θεοχάρη Κούγκα, τοῦ καπετάν Γκόνου, τοῦ Γκρέκου ἢ Νικοτσάρα.
Ὁ Θεοχάρης Κούγκας ἐργαζόταν ὡς ζωέμπορος καί μετέφερε ζῶα ἀπό τήν ἐλεύθερη Ἑλλάδα στήν Μακεδονία. Στήν Λάρισσα τοῦ ἀνατέθηκε ὑπό τοῦ τότε Μακεδονομάχου Δημάρχου Πετρωτοῦ Νικολάου νά μεταφέρῃ πολεμικό ὑλικό κρυφά μέσα σέ κοφίνια μέ λεμόνια πού τά παρέλαβε ἀπό τό Δερλί Λάριδσας καί τά μετέφερε στό Κλειδί Ἠμαθίας καί ἀπό ἐκεῖ διοχετεύονταν σέ ὁλόκληρη τή Μακεδονία γιά τόν ἀπελευθερωτικό Συνέχεια