Ἀφιέρωμα σήμερα… Πᾶνος Κορωναῖος. Στρατιωτικός, μὲ μεγάλη δράσιν.
Πρόσωπο …«μυστήριο», μὲ πολλὲς «ἄστοχες» δράσεις κι ἐπιλογές, κατὰ τὴν κρίσιν μου, ἀλλὰ καὶ μὲ πολλὲς ἐνδιαφέρουσες ἄλλες, κατὰ περρίπτωσιν. Πάντως καὶ μόνον ἡ ἐνεργὸς συμμετοχή του στὴν ἐκθρόνησιν τοῦ Ὄθωνος, σὲ μίαν ἐποχὴ μάλιστα ποὺ ὁ Ὄθων ἦταν περισσότερο …«Ἕλλην» ἀπὸ ὅλους τοὺς ἄλλους Ἕλληνες, συνιστᾶ μεγάλο «ἀγκάθι» στὸν βίο του.
Κατὰ τὰ ἄλλα συνηργάσθη ἄψογα καὶ μὲ Ἄγγλους καὶ μὲ Γάλλους καὶ μὲ Ῥώσσους. Πολυτάραχος ὁ βίος του. Πολυτάραχος καὶ ἐντυπωσιακός.
Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: «κρητικὴ ἐπανάστασις»
Κωνσταντῖνος Κριάρης
«…Πριν πεθάνει όμως η μοίρα έπαιξε ένα ακόμα παιχνίδι με τον καπετάν Κριάρη. Ο Τούρκος Φούσκης Σελήμ Αγάς, προσεβλήθη από μια σοβαρή πάθηση των ματιών του. Έτσι όταν έμαθε ότι ο Κριάρης ζει στην Αθήνα ταξίδεψε και τον συνάντησε. Ο Κρητικός καπετάνιος τον φιλοξένησε στο σπίτι του μέχρι να θεραπευθεί. Ο Αντωνιάδης στον επικήδειό του θυμήθηκε αυτό το περιστατικό λέγοντας:
«Τὸν ἐφιλοξένησεν εἰς τὸν πενιχρὸν αὐτοῦ οἶκον καὶ μέχρι δακρύων συγκινούμενοι, ἔβλεπον τῶν Ἀθηνῶν οἱ κάτοικοι, τοῦτον τῶν μαχῶν τὸν ἥρωα ὁδηγούντα ὡς μικρὸν παιδίον ἐκ τῆς χειρὸς εἰς τὸ ὀφθαλμιατρεῖον ἐκεῖνον, ὅν ἀμειλίκτως ἄλλοτε ἤθελε φονεύσῃ ἄν εἰς μάχην τὸν ἀπήντα»….» Συνέχεια
Ὁ Πειραιεὺς στὸν Κρητικὸ Ἀγῶνα
Την περίοδο του 1866-68 ήταν που ξεσπούσε μια ακόμη επανάσταση των Κρητών, ο Πειραιάς δεν είχε περισσοτέρους από επτά με οκτώ χιλιάδες ψυχές, που παρακολουθούσαν με αγωνία το ηρωικό δράμα της Κρήτης. Όσο περνούσε ο καιρός, τόσο ο χαλασμός εξαπλωνόταν και τόσο τα καραβάνια των προσφύγων, που αποτελούντο μόνον από γυναίκες και παιδιά, καθώς οι άνδρες έμεναν να πολεμήσουν, κατέφθαναν στην πειραϊκή γη. Στην αρχή δεν εύρισκαν καράβια για να γλυτώσουν από το τουρκικό μαχαίρι, καθώς οι δυνατοί της γης, δεν άφηναν τα πλοία τους να προσεγγίσουν στην Κρήτη, μη τυχόν και παραβιάσουν τάχα την ουδετερότητα! Σιγά σιγά όμως, κάθε μια από αυτές, έδινε οδηγίες στον Πρόξενό της στα Χανιά, πως αν υπάρξει ευρωπαϊκό καράβι καράβι να μεταφέρει γυναικόπαιδα, τότε κι αυτοί να βάλουν ένα! Αυτό δυστυχώς που αρνιούντο από φιλανθρωπία το εδέχοντο από αντιζηλία!
Οἱ περιπέτειες τῶν Δωδεκανήσων. (1821-1948)
Οὐδέποτε μᾶς ἠρώτησαν.
Οὐδέποτε μᾶς ἐπέτρεψαν νὰ ἀντιμετωπίσουμε μόνοι μας, δίχως τρικλοποδιές, δίχως παρεμβάσεις καὶ δίχως δόλους τὸν κάθε ἐχθρό.
Οὐδέποτε μας ὑπελόγισαν…
Ἡ Ὕβρις ἐξεχείλισε…
Συνέχεια
Ἔτσι εἶναι οἱ νικητές!
Μία φωτογραφία ποὺ μοῦ ἄρεσε πάρα πολὺ καὶ ποὺ μοῦ ‘eθύμισε ἡρωϊκὲς στιγμὲς ἀγώνων ἀπὸ ἄλλες ἐποχές.
Ἄλλως τέ, οἱ Κρῆτες, καθ’ ὅλην τὴν διάρκεια τῆς ἱστορίας τους στιγμὴ δὲν ‘eστάθηsαν ὑπὸ κάποιον ζυγό.
Πάντα ‘eπάλευαν μὲ θεριά…
Μὰ ὅπως λέει κι ὁ Μακρυγιάννης, τρῶν, τρῶν μὰ πάντα μένει καὶ μαγιά…
Ἔτσι καὶ μὲ αὐτούς…
Θεριὰ τὰ ἔβαλαν μαζύ τους…
Ἔφαγαν, ἔφαγαν, ἔφαγαν… Μὰ πάντα ἔμενε μαγιὰ γιὰ νὰ ἀντιβγῇ καὶ νὰ ἀντιμετωπίσῃ κάθε νέον κίνδυνο…
Συνέχεια
Ἐπανάστασις ἤ προβοκάτσια;;
Η πρωτοεμφανιζόμενη και επονομαζόμενη «Κρητική επανάσταση», έστειλε στην ΔΟΥ Χανίων έναν φάκελο με μια σφαίρα και ένα σημείωμα, όπου ουσιαστικά τους απειλούσε να μην προβούν σε κατασχέσεις περιουσιών, γιατί θα αναλάβουν δράση.
Μέχρι εδώ, θα μπορούσε να είναι καλά,αν ο εχθρός ήταν οι υπάλληλοι της εκάστοτε ΔΟΥ!! Ελπίζω να αντιλαμβανόμαστε ακόμα ποιοί είναι οι πραγματικοί εχθροί…!!
Θα μπορούσε λέω να ήταν καλά,αν στο σημείωμα δεν έλεγε το εξής..
Συνέχεια