Κωνσταντῖνος Κριάρης

 

*Ο Κωνσταντίνος Κριάρης, εικόνα από το περιοδικό «Αττικόν Μουσείον» 1884

*Ο Κωνσταντίνος Κριάρης, εικόνα από το περιοδικό «Αττικόν Μουσείον» 1884

   «…Πριν πεθάνει όμως η μοίρα έπαιξε ένα ακόμα παιχνίδι με τον καπετάν Κριάρη. Ο Τούρκος Φούσκης Σελήμ Αγάς, προσεβλήθη από μια σοβαρή πάθηση των ματιών του. Έτσι όταν έμαθε ότι ο Κριάρης ζει στην Αθήνα ταξίδεψε και τον συνάντησε. Ο Κρητικός καπετάνιος τον φιλοξένησε στο σπίτι του μέχρι να θεραπευθεί. Ο Αντωνιάδης στον επικήδειό του θυμήθηκε αυτό το περιστατικό λέγοντας:

          «Τὸν ἐφιλοξένησεν εἰς τὸν πενιχρὸν αὐτοῦ οἶκον καὶ μέχρι δακρύων συγκινούμενοι, ἔβλεπον τῶν Ἀθηνῶν οἱ κάτοικοι, τοῦτον  τῶν μαχῶν τὸν ἥρωα ὁδηγούντα ὡς μικρὸν παιδίον ἐκ τῆς χειρὸς εἰς τὸ ὀφθαλμιατρεῖον ἐκεῖνον, ὅν ἀμειλίκτως ἄλλοτε ἤθελε φονεύσῃ ἄν εἰς μάχην τὸν ἀπήντα»….» Συνέχεια

Ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος τοῦ Ρήγα Φεραίου

Ὁ Ρήγας Φεραῖος ὡς πραγματικὸς ἡγέτης καὶ ἐπαναστάτης ἔδωσε προτεραιότητα στὴν ψυχικὴ προετοιμασία τῶν σκλαβωμένων Ἑλλήνων, ὥστε νὰ πάρουν τὰ ὅπλα καὶ νὰ ἐπαναστατήσουν κατὰ τῆς ὀθωμανικῆς τυραννίας. Ἤθελε πρῶτα νὰ ἐξυψώσῃ τὸ ἠθικό τους καὶ μετὰ νὰ τοὺς ὠθήσῃ στὸν ἀγῶνα τῆς ἐπανάστασης, ὅπου θὰ χρειαζόταν καὶ τὴ ζωή τους ἀκόμη νὰ θυσιάσουν.
Προσπάθησε νὰ δείξῃ στοὺς συμπατριῶτες του τὴ μεγάλη κληρονομιά, ποὺ εἶχαν ἀπὸ τοὺς ἀρχαίους Ἓλληνες, τὸ μεγαλεῖο τῶν ἑλληνικών πόλεων, τὴν οἰκονομικὴ καὶ πολιτική τους δύναμη καὶ τὴν ἀνδρεία τῶν προπατόρων τους.

Συνέχεια

Ἡ ἄμυνα τῆς Λευκάδος.

Μία οὐδόλως γνωστὴ πτυχὴ τῆς ἱστορίας μας, ποὺ συνέβῃ λίγα χρόνια πρὸ τῆς ἐνάρξεως τῆς ἐπαναστάσεως, ἦτο ἡ ἐπίθεσις ποὺ ἐδέχθῃ ἡ Λευκάδα ἀπὸ τὸν Ἀλῆ πασσᾶ, τὸν Μάϊο τοῦ 1807.
Μεταξὺ τῶν πολλῶν περιοχῶν ποὺ ὁ Ἀλῆ πασσᾶς προσπάθησε νὰ προσαρτήσῃ στὸ μεγάλο του βασίλειον, ἦταν καὶ τὰ Ἑπτάνησα. Ἄλλως τε οἱ κατ’ ἐξακολούθησιν ἐπιθέσεις του στὴν Πρέβεζα καὶ στὴν Πάργα ἀποδεικνύουν πὼς ὀνειρεύετο ἕνα μεγάλο βασίλειο, ἱκανὸ νὰ ἀνατρέψῃ καὶ τὸν ἴδιον τὸν σουλτάνο, μὲ Συνέχεια

Καλόμερος ἤ Βοναπάρτης;

Τὸ περιεχόμενον τοῦ παρακάτω κειμένου, μοῦ εἶναι γνωστὸ ἐδῶ καὶ τοὐλάχιστον μία δεκαετία. (Δὲν θυμᾶμαι ποῦ τὸ εἶχα διαβάσει.) 
Οὐδέποτε ὅμως ἀνεζήτησα στὴν βιβλιογραφία κάποιες ἀποδείξεις, διότι πάντα προηγοῦντο τὰ τῆς Ἑλληνικῆς ἱστορίας.
Σήμερα ὅμως ὁ φίλος Χρῆστος μοῦ τὸ θύμισε καὶ σᾶς τὸ παρουσιάζω. 
Συνέχεια