Ἀφιέρωμα σήμερα… Πᾶνος Κορωναῖος. Στρατιωτικός, μὲ μεγάλη δράσιν.
Πρόσωπο …«μυστήριο», μὲ πολλὲς «ἄστοχες» δράσεις κι ἐπιλογές, κατὰ τὴν κρίσιν μου, ἀλλὰ καὶ μὲ πολλὲς ἐνδιαφέρουσες ἄλλες, κατὰ περρίπτωσιν. Πάντως καὶ μόνον ἡ ἐνεργὸς συμμετοχή του στὴν ἐκθρόνησιν τοῦ Ὄθωνος, σὲ μίαν ἐποχὴ μάλιστα ποὺ ὁ Ὄθων ἦταν περισσότερο …«Ἕλλην» ἀπὸ ὅλους τοὺς ἄλλους Ἕλληνες, συνιστᾶ μεγάλο «ἀγκάθι» στὸν βίο του.
Κατὰ τὰ ἄλλα συνηργάσθη ἄψογα καὶ μὲ Ἄγγλους καὶ μὲ Γάλλους καὶ μὲ Ῥωσσους. Πολυτάραχος ὁ βίος του. Πολυτάραχος καὶ ἐντυπωσιακός.
Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: 1833
Ἡ σφαγὴ τῶν Ἀργείων ἀπὸ τοὺς Γάλλους
Ἡ Σφαγὴ τῶν Ἀργείων ἀπὸ τοὺς Γάλλους στὶς 4 Ἰανουαρίου 1833.
«Τὸν Σεπτέμβριο, εἴπαμε νὰ φτιάξουμε μία ἐπιτροπὴ καὶ νὰ μοιράσουμε τοὺς ἀτάκτους, λίγους-λίγους ἀνάμεσα στὰ χωριά, νὰ εὑρίσκουν ἕνα πιάτο φαὶ καὶ νὰ μὴν γυρίζουνε ἀσύδοτοι νὰ ληστεύουνε τὸν κόσμο. Στὴν ἐπιτροπὴ ἦταν, ἐκτὸς ἀπὸ μένα, ὁ Νικολάκης ὁ Κριεζιώτης, ὁ Νότης Μπότσαρης, ὁ Δημητράκης Καλλέργης καὶ κανὰ δύο ἄλλοι, καὶ κάναμε ὅ,τι μπορούσαμε γιὰ νὰ σώσουμε τὸν τόπο καὶ τοὺς ἀνθρώπους.
Συνέχεια
Θυσίες καὶ ἀγῶνες Χωροφυλακῆς κατὰ τὴν περίοδο 1944-1949
Σημαία σταθμοῦ τῆς «Ἑλληνικῆς Χωροφυλακῆς», περιόδου 1974-1985.
Ἡ «Ἑλληνικὴ Χωροφυλακὴ» ἱδρύθη τὸ 1833, καὶ κατηργήθη τὸ 1985.
Τέλος νὰ ἐπισημάνουμε ὅτι ἡ «Ἑλληνικὴ Χωροφυλακὴ» ἦταν τὸ μοναδικὸ ἀστυνομικὸ σῶμα στὸν κόσμο, ποὺ εἶχε πολεμικὴ σημαία. Συνέχεια
Κωνσταντῖνος Κριάρης
*Ο Κωνσταντίνος Κριάρης, εικόνα από το περιοδικό «Αττικόν Μουσείον» 1884
«…Πριν πεθάνει όμως η μοίρα έπαιξε ένα ακόμα παιχνίδι με τον καπετάν Κριάρη. Ο Τούρκος Φούσκης Σελήμ Αγάς, προσεβλήθη από μια σοβαρή πάθηση των ματιών του. Έτσι όταν έμαθε ότι ο Κριάρης ζει στην Αθήνα ταξίδεψε και τον συνάντησε. Ο Κρητικός καπετάνιος τον φιλοξένησε στο σπίτι του μέχρι να θεραπευθεί. Ο Αντωνιάδης στον επικήδειό του θυμήθηκε αυτό το περιστατικό λέγοντας:
«Τὸν ἐφιλοξένησεν εἰς τὸν πενιχρὸν αὐτοῦ οἶκον καὶ μέχρι δακρύων συγκινούμενοι, ἔβλεπον τῶν Ἀθηνῶν οἱ κάτοικοι, τοῦτον τῶν μαχῶν τὸν ἥρωα ὁδηγούντα ὡς μικρὸν παιδίον ἐκ τῆς χειρὸς εἰς τὸ ὀφθαλμιατρεῖον ἐκεῖνον, ὅν ἀμειλίκτως ἄλλοτε ἤθελε φονεύσῃ ἄν εἰς μάχην τὸν ἀπήντα»….» Συνέχεια
Ἡ Ἑλλὰς μετὰ ἀπὸ τὴν συνθήκη τοῦ Λονδίνου
Αφίσα εποχής
«…Το όραμα της Μεγάλης Βουλγαρίας πήρε σάρκα και οστά το 1878, με την Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου, μετά την λήξη του ρωσσοτουρκικού Πολέμου. Με βάση την Συνθήκη αυτή, η Βουλγαρία πήρε όλη την Μακεδονία, πλην της Θεσσαλονίκης και της Χαλκιδικής, και τμήμα της Ανατολικής Θράκης. Ταυτόχρονα, δημιουργήθηκε στην Ρωσσία το κίνημα του Πανσλαυισμού, σύμφωνα με το οποίο η Ρωσσία έπρεπε να είναι η προστάτιδα χώρα όλων των σλαυοφώνων πληθυσμών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας…» Συνέχεια
Δημήτριος Πλαπούτας.
Ήρωας της Ελληνικής Επανάστασης, στρατιωτικός και πολιτικός.
Ο Δημήτριος Πλαπούτας γεννήθηκε στις 15 Μαΐου 1786 στην Παλούμπα Αρκαδίας και ήταν δευτερότοκος γιος του κλεφταρματολού Νικόλα – Κόλια Πλαπούτα από τον Σουλιμά Μεσσηνίας. Νεαρότατος έγινε αρματολός και σε ηλικία 17 ετών παντρεύτηκε τη Στεκούλα Κολοκοτρώνη, ανιψιά του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, με τον οποίο ταύτισε τον πολεμικό του βίο και τις πολιτικές του θέσεις.
Το 1811, καταδιωκόμενος από τους Τούρκους, κατέφυγε στα Επτάνησα, όπου υπηρέτησε στον Αγγλικό Στρατό ως λοχαγός. Τον επόμενο χρόνο επέστρεψε στο χωριό και ανέλαβε καπόμπασης στους Δεληγιανναίους. Το 1819 κατέφυγε και πάλι στα Επτάνησα, αφού κατηγορήθηκε για φόνο Τούρκου στην Αλωνίσταινα. Στη Ζάκυνθο μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία.