Θυσίες καὶ ἀγῶνες Χωροφυλακῆς κατὰ τὴν περίοδο 1944-1949

Σημαία σταθμοῦ τῆς «Ἑλληνικῆς Χωροφυλακῆς», περιόδου 1974-1985.

Ἡ «Ἑλληνικὴ Χωροφυλακὴ» ἱδρύθη τὸ 1833, καὶ κατηργήθη τὸ 1985.
Τέλος νὰ ἐπισημάνουμε ὅτι ἡ «Ἑλληνικὴ Χωροφυλακὴ» ἦταν τὸ μοναδικὸ ἀστυνομικὸ σῶμα στὸν κόσμο, ποὺ εἶχε πολεμικὴ σημαία.

Φωτογραφία τοῦ Ἀρχιφύλακος τῆς «Ἀστυνομίας Πόλεων» Ἰωάννου Λαμπροπούλου (Τ 54).

Ὁ Λαμπρόπουλος ἐνῶ ἐκτελοῦσε καθήκοντα τροχονόμου, στὶς 3 Δεκεμβρίου τοῦ 1944, στὴν διασταύρωση τῶν ὁδῶν Βασιλίσσης Σοφίας, Βασιλίσσης Ἀμαλίας καὶ Πανεπιστημίου, ἐντελῶς ἀναίτια, ἐδέχθη ξαφνικὰ χειροβομβίδα ἀπὸ κομμουνιστὴ διαδηλωτή, ἡ ὁποία καὶ τὸν ἐδιαμέλησε στὴν κυριολεξία, καὶ ἔτσι ὁ ἐν λόγῳ Ἀρχιφύλαξ, εἶναι ἐπισήμως καταγεγραμμένος ὡς τὸ πρῶτο θύμα τῶν Σωμάτων Ἀσφαλείας κατὰ τὴν ἔναρξη τῶν «Δεκεμβριανῶν του 1944» στὴν Ἀθήνα.

Φωτογραφία τοῦ Ὑπομοιράρχου τῆς «Ἑλληνικῆς Βασιλικῆς Χωροφυλακῆς» Δημήτριου Ζουμᾶ τοῦ Ἰωάννου, ὁ ὁποῖος γεννήθηκε τὸ 1901 στὴν Ἀμφισσα.

Ὁ ἐν λόγῳ ἀξιωματικὸς ὑπηρετοῦσε ὡς διοικητής της τότε Ὑποδιοικήσεως Χωροφυλακῆς Χλεμποτσαρίου τοῦ Νομοῦ Βοιωτίας, καὶ ὁ ὁποῖος ἀπήχθη τὴν 14η Ἀπριλίου τοῦ 1943 ἀπὸ ὁμάδα ἐνόπλων κομμουνιστῶν καὶ μετεφέρθη στὰ Μαζαρέϊκα στὴν Τανάγρα, ὅπου καὶ ἐξετελέσθη διὰ πελέκεως καὶ μαχαίρων, μὲ τὸ αἰτιολογικὸ ὅτι ὑπηρετοῦσε ὡς ἀξιωματικὸς στὴν Χωροφυλακή.

 Φωτογραφία τοῦ Μοιράρχου τῆς «Ἑλληνικῆς Βασιλικῆς Χωροφυλακῆς» Γεωργίου Παναγέα ὁ ὁποῖος ἐγεννήθη τὸ 1904 στὴν Ἀθῆνα καὶ ἐφονεύθη τὴν 22α Ἀπριλίου τοῦ 1947, στὴν θέση «Ἀμπέλια» στοὺς Ἀγριάνους τοῦ Νομοῦ Λακωνίας, μαχόμενος ἐναντίων τῶν συμμοριτῶν, οἱ ὁποῖοι προηγουμένως εἶχαν προβῆ σὲ βιαία στρατολόγηση νέων.

Φωτογραφία τοῦ Ἀνθυπομοιράρχου τῆς «Ἑλληνικῆς Βασιλικῆς Χωροφυλακῆς» Θεοδώρου Παπαγεωργίου τοῦ Δημητρίου ὁ ὁποῖος ἐγεννήθη στὸ Ψάρι-Τριφυλίας τοῦ Νομοῦ Μεσσηνίας τὸ 1907, καὶ ὁ ὁποῖος, τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 1944, ὑπηρετοῦσε στὴν διοίκηση Χωροφυλακῆς Μεσσηνίας.

Ὁ Θεόδωρος Παπαγεωργίου ἔπεσε ἡρωικῶς μαχόμενος ἐναντίων τῶν ΕΛΑΣιτῶν στὸν Μελιγαλὰ τὴν 14η Σεπτεμβρίου τοῦ 1944.

Φωτογραφία τοῦ Μοιράρχου τῆς «Ἑλληνικῆς Βασιλικῆς Χωροφυλακῆς» Εὐσταθίου Κοντοῦ, ὁ ὁποῖος ἐγεννήθη στὴν Μπύρια τοῦ Νομοῦ Ἀχαΐας τὸ 1904.

Ὁ Κοντὸς σκοτώθηκε μαχόμενος κατὰ τῶν συμμοριτῶν στὴν θέση Ἄνω Ἀρβανίτες τῆς Σάμου τὴν 4η Ἰουνίου τοῦ 1948.

Φωτογραφία τοῦ Ἀνθυπομοιράρχου τῆς «Ἑλληνικῆς Βασιλικῆς Χωροφυλακῆς» Κωνσταντίνου Κούρκουλου τοῦ Σταματίου, ὁ ὁποῖος ἐγεννήθη τὸ 1912 στὴν Μακράδες τῆς Κερκύρας.

Ὁ ἐν λόγω ἀξιωματικὸς ἐσκοτώθη μαχόμενος τὴν 16η Σεπτεμβρίου τοῦ 1946 στὴν περιοχὴ Πυρσόγιαννη τῶν Ἰωαννίνων ἐναντίον τῶν συμμοριτῶν.

Φωτογραφία τοῦ 1948, κατὰ τὴν περίοδο τῶν ἐκκαθαριστικῶν ἐπιχειρήσεων κατὰ τῶν συμμοριτῶν, ὅπου ἐμφανίζει Ὑπενωμοτάρχη τῆς «Ἑλληνικῆς Βασιλικῆς Χωροφυλακῆς» στὸ ὅρος Πάρνων σὲ ἐπιφυλακὴ νὰ παρατηρῇ τὴν γύρω περιοχή.

Φυλλάδιο ποὺ ἐξεδόθη τὸ 1949 ἀπὸ τὴν τότε «Ἑλληνικὴ Βασιλικὴ Χωροφυλακὴ» μὲ ἰδιαιτέρα μνεία στὴν ἡρωικὴ δράση τῆς Χωροφυλακῆς, καὶ ἀναφέρεται στὴν «Μάχη τῆς Δημητσάνας», ἡ ὁποία καὶ διεξήχθη ἀπὸ τὰ ξημερώματα τῆς 29ης Αὐγούστου τοῦ 1948 ἕως τὴν 30η Αὐγούστου  τοῦ 1948, ὅταν ἰσχυρὲς δυνάμεις συμμοριτῶν τῆς «ΙΙΙ Μεραρχίας» τοῦ «ΔΣΕ» στὴν Πελοπόννησο ἐπετέθησαν στίς, ἐπίσης ἰσχυρές, δυνάμεις τῆς Χωροφυλακῆς καὶ τῶν «Μ.Α.Υ.», ποῦ ἦσαν ὀχυρωμένες ἐντός του ἱστορικοῦ χωριοῦ τῆς Δημητσάνας.

Ἡ ἐπίθεσις κατέληξε σὲ ἀποτυχία γιὰ τὸν«ΔΣΕ», ποὺ δὲν μπόρεσε σὲ κάποιο σημεῖο νὰ ἀνατρέψῃ τὴν καλὰ σχεδιασμένη ἄμυνα τῶν κυβερνητικῶν δυνάμεων. Οἱ ἀπώλειες γιὰ τοὺς ἐπιτιθεμένους συμμορῖτες ὑπῆρξαν πολὺ μεγάλες (περισσότεροι ἀπὸ 100 νεκροί, 100 τραυματίες καὶ 30 αἰχμάλωτοι), σὲ ἀντίθεση μὲ τὶς φίλιες δυνάμεις ποὺ εἶχαν λιγοτέρους ἀπὸ 20 νεκροὺς καὶ 30 τραυματίες.

Οἱ συνέπειες ἀπὸ τὴν ἥττα τῆς Δημητσάνης ἦσαν πολὺ σημαντικὲς γιὰ τοὺς συμμορῖτες καὶ κατ’ ἐπέκτασιν γιὰ τὸν «ΔΣΕ», καθὼς ἔχασε μεγάλο μέρος ἀπὸ τοὺς πιὸ ἀξιομάχους μαχητές του, ἐνῶ ἐπλήγη ἀνεπανόρθωτα τὸ κύρος ποὺ διέθετε μέχρι τότε στὴν κοινωνία τῆς Πελοποννήσου. Ἀντιθέτως ὅμως ἡ ἡρωικὴ δρᾶσις τῆς Χωροφυλακὴ ἑδραίωσε τὴν ἐμπιστοσύνη τοῦ λαοῦ τῆς Πελοποννήσου γύρω ἀπὸ αὐτήν.

Ἀφίσα ποὺ ἐξεδόθη ἀπὸ τὴν «Ἑλληνικὴ Βασιλικὴ Χωροφυλακὴ» κατὰ τὴν περίοδο τοῦ συμμοριτοπολέμου (1946-1949).

Ἡ ἐν λόγῳ ἀφίσσα εἶχε ὡς σκοπὸ νὰ ἀφυπνίσῃ κυρίως τοὺς κατοίκους τῶν ὀρεινῶν χωριῶν τῆς Βορειοδυτικῆς Ἑλλάδος, γιὰ τὴν προστασία τῶν ἀνηλίκων παιδιῶν ἀπὸ τὸ παιδομάζωμα ποὺ ἐνεργοῦσαν οἱ συμμορίτες.

Ἱστορικὸς Συλλέκτης Βεῤῥοίας

Ἐπὶ πλέον Ἱστορικὰ τεκμήρια

Σπάνιο βιβλίο μὲ τίτλο «ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ» ποὺ ἐξεδόθη τὸ 1957 ἀπὸ τὸν συγγραφέα Φάνη Μιχαλόπουλο.

Τὸ τὸ ἐν λόγῳ βιβλίο κάνει ἀναφορὰ ἀπὸ τὴν ἵδρυση τῆς Χωροφυλακῆς (1833) ἕως καὶ τὸ 1957 γιὰ τοὺς ἀγῶνες της καὶ τῆς θυσίες της.
(δωρεὰ ἀπὸ τὸ ἀρχεῖο τοῦ Συνταχματάρχου ἐ.ἀ. τῆς «Ε.Β.Χ.» Νικολάου Σόλα)

Κανονισμὸς τῆς «Ἑλληνικῆς Βασιλικῆς Χωροφυλακῆς» ποὺ ἐξεδόθη τὸ 1948 μὲ τίτλο «ΓΕΝΙΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑΙ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ».

(δωρεὰ ἀπὸ τὸ ἀρχεῖο τοῦ Συνταχματάρχου ἐ.α. τῆς «Ε.Β.Χ.» Νικολάου Σόλα).

 

 

 

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply