Ἐφέτος εἶναι ἡ πρώτη χρονιά, ἀπὸ τὸ 2011, ποὺ εἶδα στὶς Κυκλάδες ἀρκετὸ Ἑλληνικὸ τουρισμό.
Ἴσως νὰ εἶναι καὶ σύμπτωσις.
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Κυκλάδαι
Ἡ Ἑλλὰς μετὰ ἀπὸ τὴν συνθήκη τοῦ Λονδίνου
Αφίσα εποχής
«…Το όραμα της Μεγάλης Βουλγαρίας πήρε σάρκα και οστά το 1878, με την Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου, μετά την λήξη του ρωσσοτουρκικού Πολέμου. Με βάση την Συνθήκη αυτή, η Βουλγαρία πήρε όλη την Μακεδονία, πλην της Θεσσαλονίκης και της Χαλκιδικής, και τμήμα της Ανατολικής Θράκης. Ταυτόχρονα, δημιουργήθηκε στην Ρωσσία το κίνημα του Πανσλαυισμού, σύμφωνα με το οποίο η Ρωσσία έπρεπε να είναι η προστάτιδα χώρα όλων των σλαυοφώνων πληθυσμών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας…» Συνέχεια
Μινωϊκὴ Κυδωνία.
Μιὰ πόλις μέσα στὴν σύγχρονο πόλι.
Ἡ σύγχρονος πόλις τῶν Χανίων εἶναι ἱδρυμένη πάνω στὴν μινωϊκὴ πόλι πού, τοὐλάχιστον ἀπὸ τὸ 1400 π.Χ., θεωρεῖται ὅτι ὀνομάζετο Κυδωνία ἤ ku–do–ni–ja σὲ κνωσσιακὲς πινακίδες τῆς Γραμμικῆς Β´ γραφῆς.
Κατὰ τὴν παράδοσι ἦταν μιὰ ἀπὸ τίς τρεῖς πόλεις ποὺ ἵδρυσε ὁ Μίνως στὴν Κρήτη: Κνωσσός, Φαιστός, Κυδωνία (Διόδωρος Σικελιώτης V, 78.2).
Οἱ ἀνασκαφὲς τῶν τελευταίων σαράντα χρόνων ἔχουν φέρει στὸ φῶς σημαντικὰ λείψανα τοῦ μινωϊκοῦ οἰκισμοῦ στὸν λόφο Καστέλλι καὶ στὴ γειτονικὴ συνοικία Σπλάντζια, στὴν Παλιὰ Πόλι.
Οἱ ὁμοιότητες τῶν ἀγαλμάτων.
Δεῖτε τὶς τρεὶς φωτογραφίες.
Ἡ πρώτη ἀπὸ τὴν Νῆσο τοῦ Πάσχα. Συνέχεια
Ὦ παῖδες Ἑλλήνων….
Σεπτέμβριο, είχε διεξαχθεί μία από τις σπουδαιότερες μάχες του κόσμου.
Η μάχη του Μαραθώνος..
Καθώς διάβαζα γι’αυτήν,για τα απίστευτα ανδραγαθήματα των προγόνων μας,δεν μπορούσα παρά να σκεφτώ κάποια πράγματα με πίκρα και απογοήτευση,αναλογιζόμενη το σήμερα.
Ἀραγε,που πήγαν εκείνοι οι Ἒλληνες;; Σε ποιά ρωγμή του χρόνου χάθηκαν;
Συνέχεια
«Οὐδέν μονιμότερον τοῦ προσωρινοῦ »
Ἄς ποῦμε λίγα λόγια γιά τίς ἡμέρες ἐκείνες πού ἐνέπνευσαν τόν μεγάλο Γάλλο ζωγράφο Εὐγένιο Ντελακρουά τό 1824 νά δημιουργήση τόν περίφημο πίνακα «ἡ σφαγή τῆς Χίου». Τό πρωτότυπο ἐκτίθεται στό Λοῦβρο. Πιστό ἀντίγραφο ἐξετίθετο στό Μουσεῖο τῆς Χίου.
Ἡ κατάκτησις τῆς Χίου ἀπό τούς Τούρκους τό 1566, ἀνέστειλε προσωρινά τήν οἰκονομική δραστηριότητα τοῦ νησιοῦ. Βάσει τῶν ἀχτιναμέδων ἐπετράπη στούς κατοίκους νά συνεχίσουν ὄχι μόνο τήν ἐμπορική ἀλλά καί τήν πνευματική ἀνάπτυξι πού εἶχε ἀρχίσει κυρίως κατά τά τελευταῖα χρόνια τῆς Γενουατικῆς κατοχῆς. Κατά τόν 17ο αἰῶνα ἡ παιδεία στήν Χίο παρουσίασε νέα ἄνοδο καθώς πολλοί Χιῶτες ἐδώρισαν στό κοινό χρήματα, σπίτια καί σημαντικό ἀριθμό βιβλίων. Συνέχεια