Συχνὰ πυκνὰ ἀκούω διαβάζω φράσεις σὰν κι αὐτές:
«Ἕλληνες ξυπνᾶτε!!!»
«Ξυπνᾶτε πρόβατα!!!»
«Καναπεδάκηδες ἀφῆστε τοὺς καναπέδες σας!!!»
«Ἡ ἐπανάστασις τοῦ καναπέ!!!»
«Μά δέν βλέπεις πού ΚΑΝΕΙΣ δέν σηκώνεται;»
«Οἱ ἐπαναστάτες τοῦ πληκτρολογίου…»
Κι ἄλλα πολλά, παρομοίας λογικῆς καὶ …ἐκτιμήσεως.
Καὶ ΕΚΝΕΥΡΙΖΟΜΑΙ!!!! Συνέχεια
Στὴν ἐποχὴ τοῦ Χαλκοῦ ἡ δανικὴ μόδα ἦταν ὅπως καὶ ἡ μόδα τῶν γυναικῶν στὴν Μινωϊκὴ Κρήτη.
(Ἀποροῦν φυσικὰ κάποιοι γιὰ τὸ πῶς ἄντεχαν οἱ γυναῖκες τὸ κρύο…) Συνέχεια
Στὸ συγκεκριμένο βιβλίο, ποὺ ἐξέδωσε Γερμανὸς καθηγητὴς Γλωσσολογίας τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Χαϊδελβέργης τὸ 1987, παρουσιάζονται περισσότερες ἀπὸ 800 λέξεις ἀπὸ τὶς γλῶσσες τῆς Πολυνησίας, ποὺ πιθανότατα προέρχονται ἀπὸ τὰ ἑλληνικά, καθὼς καὶ ἐπιχειρήματα ὑπὲρ μιᾶς πρωΐμου ἑλληνικῆς παρουσίας καὶ πολιτιστικὴς ἐπιῤῥροῆς στὸ νησιωτικὸ σύμπλεγμα τοῦ Εἰρηνικοῦ Ὠκεανοῦ, ἀλλὰ καὶ στὴν Ἀμερική, εἰδικότερα στὸ Περοῦ, πρὶν ἄἀκόμη κι ἀπὸ τοὺς Ἴνκας, γύρω στὸ 800 π.Χ… (ἀκολουθεῖ σύντομο ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο). Συνέχεια
Ποιός ἀντέγραψε τόν ἄλλον;
Ἤ μήπως ἴδια φυλή τά ἔφτιαξε;;;;
Κυκλαδικὸ εἰδώλιο (Αἰγαῖον Πέλαγος):
Πόσοι Ἕλληνες καί Ἑλληνογενεῖς ὑπάρχουν στόν πλανήτῃ;
Ἂν ἔχῃς τὴν ζέση τοῦ Πυθέως Μασσαλιώτου, ἢ τοῦ Παυσανία καὶ περιηγεῖς τὸν πλανήτη, θὰ συναντήσης Ἕλληνες, ξεχασμένους ἀλλὰ ξεχωριστούς, ποὺ μέσα τους μιλᾶ μιὰ ἀρχέγονη φωνή: «εἶμαι Ἕλλην. Συνέχεια
Ἐπειδὴ λάθος καταλαβαινόμαστε,
…σὲ ὅ,τι καὶ νὰ ποῦμε…
…κι ἐπειδὴ λάθος ἀντίκρυσμα ἔχει ὅ,τι ἡ ἔκφρασις κρύβει, ἀφήνω κάθε συζήτηση γιὰ τό τὶ ἐτοῦτος ὁ τόπος ἔχει τὴν χρεία.
Ἕνα μόνο θέλω πιὰ νὰ πῷ: ὅτι ὅραμα Ἑλλάδας, ποὺ οἱ πολλοὶ ἔχουν ἐνστερνιστεῖ, ἀφοῦ δικαίως ἔχουν ἀποβάλλει τὸ κατεστημένο, εἶναι καὶ πάλι σὲ λάθος κατεύθυνση. Συνέχεια
