Εἰς μνήμην…
Πρὸ ἐτῶν λοιπὸν ἔγραφα γιὰ αὐτὴν τὴν εἰκόνα:
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ἐλευθερία
Κι ἐσὺ θεωρεῖς πὼς οἱ Ἕλληνες εἶναι ἀνάξιοι ἐλευθερίας… (ἀναδημοσίευσις)
Συχνὰ πυκνὰ ἀκούω διαβάζω φράσεις σὰν κι αὐτές:
«Ἕλληνες ξυπνᾶτε!!!»
«Ξυπνᾶτε πρόβατα!!!»
«Καναπεδάκηδες ἀφῆστε τοὺς καναπέδες σας!!!»
«Ἡ ἐπανάστασις τοῦ καναπέ!!!»
«Μά δέν βλέπεις πού ΚΑΝΕΙΣ δέν σηκώνεται;»
«Οἱ ἐπαναστάτες τοῦ πληκτρολογίου…»
Κι ἄλλα πολλά, παρομοίας λογικῆς καὶ …ἐκτιμήσεως.
Καὶ ΕΚΝΕΥΡΙΖΟΜΑΙ!!!! Συνέχεια
Ξυπνώντας ἀπὸ λήθαργο …αἰώνων!!!
Ἀπὸ ὕπνον βαθύ. Ὕπνο αἰώνων.
Ξυπνήσαμε μίαν ἡμέρα, ξαφνιασμένοι, τρομαγμένοι, ἀγανακτισμένοι. Γεμάτοι θυμὸ καὶ πίκρα. Κυττάξαμε γύρω μας καὶ ἀντιληφθήκαμε πὼς αὐτὸ ποὺ βλέπουμε εἶναι ὁ …θάνατος. Τότε γιατί μεγαλώσαμε μέσα στὸ ψέμμα; Ἢ αὐτό ποὺ βλέπουμε εἶναι ψέμμα; Μήπως ἐμεῖς εἴμαστε τὸ ψέμμα;
Ἐν μέσῳ καταιγίδος…
Ἐπεὶ δὴ πρόκειται γιὰ ἀπολύτως προσωπικὲς ἀπόψεις, σκέψεις καὶ συμπεράσματα,
ἀπαγορεύεται πλήρως κάθε ἀναδημοσίευσις ἀπὸ διάφορες ἱστοσελίδες καὶ …«γυπαετούς»!!!
Κάποιοι, ὅποιοι κι ὅσοι, ὁπουδήποτε στὸν πλανήτη, οἱασδήποτε ἡλικίας καὶ ἀνεξαρτήτως …«τυπικῆς μορφώσεως», ἀπὸ ἀρχῆς αὐτῆς τῆς (τάχα μου τάχα μου) ὑγιειονομικῆς κρίσεως, ἀπεφάσισαν, γιὰ λόγους προσωπικούς τους, νὰ ἀντιδράσουν στὴν παγκόσμιο δικτατορία.
Ἄλλοι τὸ ἔπραξαν διὰ (τῶν ἐπισήμων) νομικῶν (ἂς ποῦμε) ὅπλων τους…
Ἄλλοι πάλι μέσῳ τοῦ διαρκοῦς ἀγῶνος τους νὰ καταῤῥίψουν, μὲ ἄφθονο ἀποδεικτικὸ ὑλικό, τὰ ἐπίσημα ἀφηγήματα…
Ἄλλοι διὰ τῆς ἑκάστοτε, παλαιᾶς (καὶ νέας) κομματομηχανικῆς δομῆς…
Ἄλλοι διὰ τῶν μαζικῶν -ἂς ποῦμε- ἀντιδράσεων…
Κι ἄλλοι, οἱ πλέον ἴσως …«ἀκραῖοι», διὰ τῆς ἁπλῆς, σιωπηλῆς (καὶ σπανιότατα θορυβώδους), ἐσωτερικότητος.
Συνέχεια
Φανταστικός ἤ πραγματικός πόλεμος;
Ἐπεὶ δὴ πρόκειται γιὰ ἀπολύτως προσωπικὲς ἀπόψεις, σκέψεις καὶ συμπεράσματα,
ἀπαγορεύεται πλήρως κάθε ἀναδημοσίευσις ἀπὸ διάφορες ἱστοσελίδες καὶ …«γυπαετούς»!!!
Εἶχα ἀποφασίση, ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ ἐμφανίσεως τοῦ κορωνοϊοῦ, νὰ ἀπέχω τῶν δημοσίων τοποθετήσεων, διότι ἀντιλαμβανόμουν τελείως διαφορετικὰ ὄλα τὰ δεδομένα πίσω ἀπὸ τὸ ἐπίσημο ἀφήγημα. Ἐπὶ πλέον ἐκείνην τὴν περίοδο ἀπεφάσισα νὰ ἀποσυρθῶ γενικῶς ἀπὸ τὶς δημοσιεύσεις, γιὰ προσωπικοὺς λόγους πού, σὲ ἔνα μικρό τους τμῆμα, παρουσιάζονται παρακάτω. Συνέχεια
Ἔχουμε πόλεμο;
Ἐπεὶ δὴ πρόκειται γιὰ ἀπολύτως προσωπικὲς ἀπόψεις, σκέψεις καὶ συμπεράσματα,
ἀπαγορεύεται πλήρως κάθε ἀναδημοσίευσις ἀπὸ διάφορες ἱστοσελίδες καὶ …«γυπαετούς»!!!
«Ἔχουμε πόλεμο», μοῦ λέει ἕνα παλληκαράκι, πρὸ μερικῶν ἑβδομάδων, σὲ ἀλλαγὴ βάρδιας, ὄταν μέσα στὴν παραζάλη τῶν πυρκαϊῶν τρέχαμε γιὰ περιπολίες. Πόση ἀγωνία ἔκρυβε ἡ φρᾶσις του… Πόσο πόνο… Ὅλο του τὸ σῶμα ἐξέπεμπε πανικό, σάστισμα καὶ σύγχυσιν. Σὰν νὰ ἀφυπνίσθη ἐξ αἴφνης ἀπὸ μίαν κοματώδη κατάστασιν καὶ νὰ μὴ μποροῦσε νὰ σταθεροποιήσῃ τὰ βήματά του.
Συνέχεια