Σεπτέμβριο, είχε διεξαχθεί μία από τις σπουδαιότερες μάχες του κόσμου.
Η μάχη του Μαραθώνος..

Καθώς διάβαζα γι’αυτήν,για τα απίστευτα ανδραγαθήματα των προγόνων μας,δεν μπορούσα παρά να σκεφτώ κάποια πράγματα με πίκρα και απογοήτευση,αναλογιζόμενη το σήμερα.
Ἀραγε,που πήγαν εκείνοι οι Ἒλληνες;; Σε ποιά ρωγμή του χρόνου χάθηκαν;

Που πήγαν οι Ελληνες που νίκησαν πέρα από κάθε πιθανότητα τον πολλαπλάσιο στρατό των Περσών στον Μαραθώνα και η νίκη τους κατεγράφη στα παγκόσμια χρονικά;;

Που πήγαν εκείνοι οι Ἒλληνες,που όταν ο εχθρός  ήρθε στην πόρτα τους ,δεν διανοήθηκαν τίποτε άλλο,πέραν της ελευθερίας τους και ένα άξιο μέλλον για τα παιδιά τους και την Ελλάδα;

• Εκείνοι που ρίχτηκαν στην μάχη με μια φωνή:

«Ὦ παῖδες Ἑλλήνων ἴτε,

ἐλευθεροῦτε πατρίδ’, ἐλευθεροῦτε δε

παῖδας, γυναῖκας, θεῶν τέ πατρῴων ἕδη,

θήκας τε προγόνων:

νῦν ὑπὲρ πάντων ἀγών.»

• Που όταν ο εχθρός ζητούσε «γην και ύδωρ» ,αυτοί τους αντιγύρισαν «ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ» ;;

• Αυτοί που φώναξαν «ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΈΝΟΥΣ»…;;

• Αυτοί που φώναξαν «ΑΕΡΑ» και πήραν τα βουνά πολεμώντας για τα ίδια ιδανικά που πολέμησαν και οι πρόγονοί τους χιλιάδες χρόνια πρίν;;

• Που πήγαν εκείνοι  οι Ελληνες κι αυτοί εδώ  σήμερα , σκυφτοί για το χαράτσι ,αφού έδωσαν γην και ύδωρ στην κυριολεξία κι όχι μόνο στον εχθρό,ακούνε τον πρωθυπουργό τους να ικετεύει:  «δεν ζητάμε τίποτα μόνο να μας δώσετε λίγο αέρα να ανασάνουμε» ενώ κυττάζουν άπραγοι;;
  

• Που πήγαν;;

Σεμέλη

Η Μάχη τοῦ Μαραθῶνος, που διεξήχθη τον Αύγουστο ή τον Σεπτέμβριο του 490 π.Χ, αποτελεί σύγκρουση μεταξύ των Ελλήνων (Αθηναίοι και Πλαταιείς) και των Περσών κατά την πρώτη εισβολή των Περσών στην Ελλάδα.
Μετά την αποτυχία της Ιωνικής Επανάστασης, ο Δαρείος συγκέντρωσε μεγάλη δύναμη για να εκδικηθεί την Αθήνα και την Ερέτρια, οι οποίες είχαν βοηθήσει τους Ίωνες. Το 492 π.Χ, έστειλε δύναμη, υπό την ηγεσία του Μαρδόνιου αλλά ο περσικός στόλος καταστράφηκε από τρικυμία παραπλέοντας τον Άθω. Τελικά το 490 π.Χ., υπό τη διοίκηση του Δάτη και του Αρταφέρνη, ο περσικός στρατός κατέλαβε τις Κυκλάδες, κατέστρεψε την Ερέτρια και στρατοπέδευσε στον Μαραθώνα, όπου τους αντιμετώπισε μια δύναμη Αθηναίων και Πλαταιέων. Η μάχη έληξε με αποφασιστική νίκη των Ελλήνων – που οφειλόταν στην στρατιωτική ιδιοφυΐα του Μιλτιάδη – και οι Πέρσες αναγκάσθηκαν να φύγουν στην Ασία. Ο Δαρείος άρχισε να συγκεντρώνει και πάλι στρατό, αλλά πέθανε σε λίγο. Ο γιος του Ξέρξης επιχείρησε και εισέβαλε στην Ελλάδα (το 480 π.Χ), αλλά η εισβολή του έληξε με αποτυχία.
Η μάχη του Μαραθώνα έδειξε στους Έλληνες ότι μπορούσαν να νικήσουν τους Πέρσες. Κατά τους σύγχρονους ιστορικούς και μελετητές, η μάχη στον Μαραθώνα αποτελεί μια από τις σημαντικότερες στιγμές στην ιστορία της ανθρωπότητας – ο Edward Shepherd Creasy συμπεριλαμβάνει τη μάχη του Μαραθώνα στο έργο The Fifteen Decisive Battles of the World: from Marathon to Waterloo (Οι Δεκαπέντε πιο Αποφασιστικές Μάχες του Κόσμου: από τον Μαραθώνα στο Βατερλώ)[1], ενώ ο Τζών Στιούαρτ Μιλ είχε δηλώσει ότι «η μάχη του Μαραθώνα αποτελεί σημαντικότερο γεγονός για τη βρετανική ιστορία από τη μάχη του Χάστινγκς».

Από Βικιπαίδεια.