Ἡ Σφαγὴ τῶν Ἀργείων ἀπὸ τοὺς Γάλλους στὶς 4 Ἰανουαρίου 1833.
«Τὸν Σεπτέμβριο, εἴπαμε νὰ φτιάξουμε μία ἐπιτροπὴ καὶ νὰ μοιράσουμε τοὺς ἀτάκτους, λίγους-λίγους ἀνάμεσα στὰ χωριά, νὰ εὑρίσκουν ἕνα πιάτο φαὶ καὶ νὰ μὴν γυρίζουνε ἀσύδοτοι νὰ ληστεύουνε τὸν κόσμο. Στὴν ἐπιτροπὴ ἦταν, ἐκτὸς ἀπὸ μένα, ὁ Νικολάκης ὁ Κριεζιώτης, ὁ Νότης Μπότσαρης, ὁ Δημητράκης Καλλέργης καὶ κανὰ δύο ἄλλοι, καὶ κάναμε ὅ,τι μπορούσαμε γιὰ νὰ σώσουμε τὸν τόπο καὶ τοὺς ἀνθρώπους.
Συνέχεια
Γεώργιος Δροσίνης
Γεώργιος Καραϊσκάκης, πολιορκία τῆς Ἀκροπόλεως
Ἀπό: Ὁ Μπάρμπα Δῆμος, Διηγήσεις Ἀγωνιστοῦ, Ἐκδ. Σύλλογος πρὸς διάδοσιν ὠφελίμων βιβλίων, Ἀθῆναι 1964.
Ὁ Καραϊσκάκης κατήγετο ἀπὸ τὴν Σκουληκαριάν, χωρίον τῆς Ἄρτας, καὶ ἐγεννήθη εἰς τὰ 1782. Πρὸ τῆς Ἐπαναστάσεως ὑπηρέτησε καὶ αὐτὸς τὸν Ἀλῆ πασσᾶν ἔπειτα ἑνώθηκε μὲ τοὺς κλέπτας. Εἰς τὴν ἀρχὴν τῆς Ἐπαναστάσεως δὲν ἐφάνηκε πολὺ πρόθυμος νὰ πολεμήσῃ, κατόπιν ὅμως ἄρχισε ν᾿ ἀγωνίζεται μετὰ τῶν ἄλλων ἀρχηγῶν τῆς Ρούμελης πρὸς σωτηρίαν τοῦ Μεσολογγίου. Ἀλλὰ μόνον κατὰ τὰ τέλη τῆς Ἐπαναστάσεως ὑψώνεται ἔξαφνα καὶ γιγαντώνεται καὶ κάμνει ἐντὸς ὀλίγων μηνῶν τὸ ἓν μετὰ τὸ ἄλλο τὰ κατορθώματα ἐκεῖνα ποὺ τὸν ἐδόξασαν.
Ἔκαναν καλά-καλά , τήν κάθε πόλι καί τόν κάθε δῆμο, σωστό μπορντέλλο ….
καί μετά ψάχνονται νά κάνουν πᾶρκα …. καί νά «ἀναβαθμίσουν» τήν πόλι … τόν δῆμο !!!
Καί πῶς τά ἀναβαθμίζουν ;
Γυρίζοντας σ’ αὐτό πού ἦταν πρίν ἀπό 40 χρόνια – στόν βαθμό πού μποροῦν – !
Συνέχεια
Σήμερα τό ἱστορικὸ κείμενον ἀπὸ τὸ περί πάτρης.
Συνήθως μοῦ ἀρέσει νὰ γράφω ἐγώ κάποια μικρὰ κείμενα. Ἀλλά τὸ παρακάτω εἶναι ἀρκετὰ περιεκτικό καὶ ἀναδεικνύει τὴν προσωπικότητα τοῦ Θεμιστοκλέους. Ἄνδρας ἱκανότατος, εὐέλικτος καὶ πρωτίστως πατριώτης. Οὐδέποτε θὰ ἔκανε κάτι ποὺ θὰ ἔβλαπτε τὴν πατρίδα του. Κάτι ποὺ λίγοι γνωρίζουν νὰ κάνουν σήμερα.
Σᾶς τό προτείνω.
