Τὸ 79 μ. Χ. ἐκτὸς ἀπὸ τὴν Πομπηΐα καὶ ἡ πόλις Herculaneum (Ercolano, Ἡράκλεια) κατεστράφη ἀπὸ τὴν ἔκρηξη τοῦ Βεζουβίου καὶ ἐκαλύφθη ἀπὸ τὴν λάβα. Ἕνα ἀπὸ τὰ κτίρια ποὺ ἀνεσκάφηκαν στὴν πόλη αὐτὴ ἀπὸ τοὺς ἀρχαιολόγους ἦταν μία ἔπαυλις ὅπου εὑρέθησαν ἑκατοντάδες πάπυροι ἀπὸ τὴν βιβλιοθήκη της. Στὰ εὐρήματα συμπεριελαμβάνοντο καὶ δύο χάλκινα ἀγάλματα δρομέων, ἀπὸ τὰ πιὸ ὄμορφα καὶ ῥεαλιστικὰ γλυπτά της ἀρχαιότητος.
Κύτταζε τὸν ὀρίζοντα ὁ Ἓλληνας· καὶ δὲν ἒβλεπε τὴν ἀπόσταση, οὒτε τὶς θάλασσες ποὺ ἒπρεπε νὰ διασχίσῃ. Ἒβλεπε τὰ εὒφορα τὰ χώματα καὶ τὶς πόλεις ποὺ θὰ ἒστηνε μὲ τὰ χέρια του. Καὶ ἦταν καὶ ὁ χρησμὸς τῆς Πυθίας ποὺ τοῦ ἒδινε ἀέρα στὰ πανιά του, γιατὶ καὶ οἱ Θεοὶ στὸ πλευρό του ἦταν, καὶ τὸν συντρόφευαν…
Σήμερα τό ἱστορικὸ κείμενον ἀπὸ τὸ περί πάτρης.
Συνήθως μοῦ ἀρέσει νὰ γράφω ἐγώ κάποια μικρὰ κείμενα. Ἀλλά τὸ παρακάτω εἶναι ἀρκετὰ περιεκτικό καὶ ἀναδεικνύει τὴν προσωπικότητα τοῦ Θεμιστοκλέους. Ἄνδρας ἱκανότατος, εὐέλικτος καὶ πρωτίστως πατριώτης. Οὐδέποτε θὰ ἔκανε κάτι ποὺ θὰ ἔβλαπτε τὴν πατρίδα του. Κάτι ποὺ λίγοι γνωρίζουν νὰ κάνουν σήμερα.
Σᾶς τό προτείνω.
