Ἐγκληματίες πολέμου;

Οἱ Σέρβοι Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, Ῥάντοβαν Κάρατζιτς, Ῥάτκο Μλάντιτς, ἦσαν ἐγκλημτίες πολέμου ποὺ προσπαθούσαν νὰ σώσουν τὴν πατρίδα τους ἀπὸ τὴν διάλυσί της, ἀπὸ Η.Π.Α. καὶ Ε.Ε. (Γερμανία). Συνέχεια

Πληρώνοντας μὲ τὸ …κεφάλι!!!

Με το κεφάλι πλήρωναν τους κομμουνιστές οι Άγγλοι, για κάθε εκτέλεση Γερμανού, που φυσικά θα την πλήρωναν ακριβά, υπό τη μορφή αντιποίνων οι άμαχοι κάτοικοι της κάθε περιοχής…
Και με το κεφάλι κάθε νεκρού Ρωσσόφωνου πληρώνονται οι δήθεν εθνικιστές της Ουκρανίας σήμερα από τους καλούς μας «σύμμαχους».

Οι μεμονωμένες εκτελέσεις Γερμανών ήταν άσκοπες στρατηγικά και το κόστος σε ζωές αμάχων τεράστιο.
Όμως αποσκοπούσαν στη δημιουργία ρήγματος και μίσους μεταξύ Γερμανών κι Ελλήνων, κάτι που βόλευε φυσικά τους «δημοκρατικούς συμμάχους» μας.
Οι «ήρωες»  κομμουνιστές εκτελούσαν την προβοκάτσια και εξαφανίζονταν, γνωρίζοντας ακριβώς της συνέπειες που θα επακολουθούσαν.
Οι ίδιοι «ήρωες»  αιματοκύλισαν την Ελλάδα, όταν οι Άγγλοι τους πούλησαν και δεν τους έδωσαν μερτικό από την μοιρασιά, του δικού μας πλούτου.
Συνέχεια

Δημήτριος Πλαπούτας.

Ήρωας της Ελληνικής Επανάστασης, στρατιωτικός και πολιτικός.

Ο Δημήτριος Πλαπούτας γεννήθηκε στις 15 Μαΐου 1786 στην Παλούμπα Αρκαδίας και ήταν δευτερότοκος γιος του κλεφταρματολού Νικόλα – Κόλια Πλαπούτα από τον Σουλιμά Μεσσηνίας. Νεαρότατος έγινε αρματολός και σε ηλικία 17 ετών παντρεύτηκε τη Στεκούλα Κολοκοτρώνη, ανιψιά του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, με τον οποίο ταύτισε τον πολεμικό του βίο και τις πολιτικές του θέσεις.

Το 1811, καταδιωκόμενος από τους Τούρκους, κατέφυγε στα Επτάνησα, όπου υπηρέτησε στον Αγγλικό Στρατό ως λοχαγός. Τον επόμενο χρόνο επέστρεψε στο χωριό και ανέλαβε καπόμπασης στους Δεληγιανναίους. Το 1819 κατέφυγε και πάλι στα Επτάνησα, αφού κατηγορήθηκε για φόνο Τούρκου στην Αλωνίσταινα. Στη Ζάκυνθο μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία.

Συνέχεια

Ἡ «ἐφιαλτικὴ» ἀπὸ τοὺς κυβερνῶντες Ἀντιμετώπισις τῶν Ἀγωνιστῶν τοῦ 1821

Οι Βαυαροί, (Γερμανοί) που ήρθαν με τον Όθωνα και κυβέρνησαν την Ελλάδα απολυταρχικά επί τριάντα ολόκληρα χρόνια (1833-1862), θα περιφρονήσουν και θα αγνοήσουν και τους φτωχούς λαϊκούς αγωνιστές του ’21, που είχαν ποτίσει με ποταμούς αιμάτων το δέντρο της λευτεριάς και που τώρα ζητούσαν αποκατάσταση.
Συνέχεια