Ἐχθὲς τὸ βράδυ μιλοῦσα μὲ κάποιον φίλο στὸ τηλέφωνο. Τὸν διέκοψα ἀπὸ τὴν παρακολούθησιν τῶν νυκτερινῶν εἰδήσεων.
Τὸν ἠνόχλησα ἀρκετά, διότι ἦταν ἡ ὥρα τῆς ἐνημερώσεώς του. Ὅπως καὶ χιλιάδων ἄλλων συμπολιτῶν μας.
Μοῦ ἔκλεισε τὸ τηλέφωνο ἐνοχλημένος.
Τὸ ἴδιο ἀκριβῶς συνέβη καὶ πρὸ μερικῶν ἡμερῶν, ὅταν ὡς περαστικὴ ἀπὸ φιλικὸ σπίτι, τὴν ὥρα τῶν εἰδήσεων ἡ ἔντασις τοῦ ἤχου τῆς τηλεοράσεως τρυποῦσε τὰ …τύμπανα καὶ ἀπεχώρησα. (Βλέπετε δὲν ἀντέχω οὔτε γιὰ λίγα λεπτὰ τὴν προπαγάνδα τῶν δημοσιοκάφρων καὶ τῶν χρηματοδοτῶν τους.) Συνέχεια
