Δὲν ἀστειεύται μὲ τὶς ἀπειλές του ὁ Ἐρντογὰν

Μετὰ τὸν πρώην πρωθυπουργὸ Κωνσταντῖνο Σημίτη, τὸν πρώην ΥΠΕΞ Νίκο Κοτζιᾶ, μὲ πρόσφατο ἄρθρο του καὶ ὁ Μίκης Θεοδωράκης περιγράφει γιατί ἡ Ἑλλὰς καὶ ἡ Κύπρος πρέπει νὰ δεχτοῦν τοὺς ἐκβιασμοὺς τῆς Τουρκίας γιὰ συνδιαχείρηση τοῦ ὀρυκτοῦ πλούτου σὲ Αἰγαῖο καὶ Ἀνατολικὴ Μεσόγειο, ἔτσι ὥστε νὰ ἀποφύγουμε τὸν πόλεμο. Τὴν ἰδίαν μὲ ἐκείνους ἄποψη ἔχουν καὶ πολλοὶ ἄλλοι Ἕλληνες πολιτικοὶ ἀλλὰ καὶ πολῖτες.

Ξεκάθαρα, μονάχα ἕνας παράφρων ἐπιθυμεῖ ἕναν πόλεμο, ἀλλὰ καὶ ἕνας ἀφελὴς πιστεύει ὅτι θὰ τὸν ἀποφύγη δωρίζοντας στοὺς Τούρκους καὶ τὸ μισὸ σπίτι του.
Συνέχεια

Ἕνωσις Δωδεκανήσου μὲ τὴν Ἑλλάδα!

Ἡ Ἔνωσις τῆς Δωδεκανήσου μὲ τὴν Ἑλλάδα τιμᾶται στὶς 17 Μαρτίου ἑκάστου ἔτους. 
Σήμερα ὅμως, 13 Σεπτεμβρίου, τιμᾶται ἡ ἔνωσις τῆς Μεγίστης (Καστελλόριζον) μὲ τὴν Ἑλλάδα! Τιμᾶται δῆλα δὴ ἡ ἔπαρσις τῆς Ἑλληνικῆς σημαίας στὴν Μεγίστη, στὶς 13  Σεπτεμβρίου 1943, ἀπὸ τὸν Μπαλτατζή, πλοίαρχο τοῦ ἀντιτορπιλικοῦ μας «Κουντουριώτης».
69 χρόνια δῆλα δή ἀπὸ τὴν πρώτη ἔπαρσιν τῆς Ἑλληνικῆς σημαίας στὰ Δωδεκάνησα! 

Συνέχεια

Ἕνας αἰχμάλωτος τοῦ ’74 θυμᾶται.

 

Οι πιο αισχροί βασανιστές ήσαν πρώτα οι τούρκοι της Κύπρου και μετά οι τούρκοι της τουρκίας.

Θύμησες

(αποσπάσματα από το ημερολόγιο μου μετά τις αποκαλύψεις του Ολκάτς

24 Ιουλίου 1974

Ο αδελφός μου Αντρέας 10 χρονών ήταν εγκλωβισμένος στην Κερύνεια με την μητέρα μας,την θεία Μαρούλα Κυπριανού ( η τελευταία ηρωϊκή εγκλωβισμένη της Κερύνειας ) ζωηρός όπως ήταν ξέφυγε της μητέρας μας και βγήκε στην ερειπωμένη Κερύνεια για να μαζέψει κάλυκες. Έφθασε μέχρι και στο Δημαρχείο της Κερύνειας, περίπου πέντε λεπτά δρόμο από το σπίτι μας και στα ανατολικά του Δημαρχείου πρόσεξε ένα νεκρό δίπλα από το περιτείχισμα του τουρκικού νεκροταφείου της Κερύνειας κοντά στην αγγλικανική εκκλησία. Αμέσως έτρεξε πίσω στο σπίτι και είπε στην μητέρα μας « μάμμα κοντά στο Δημαρχείο έχει ένα νεκρό και μοιάζει του Κωστάκη» Δηλαδή ο νεκρός έμοιαζε με εμένα.

Αμέσως η μητέρα μας παρακάλεσε τον Σούλο – Χαράλαμπο, τουρκοκύπριο βαφτισμένο χριστιανό παντρεμένο με Ελληνίδα την Στέλλα από το 1945 να πάει να δεί.

Συνέχεια

Οἱ περιπέτειες τῶν Δωδεκανήσων. (1821-1948)

Οὐδέποτε μᾶς ἠρώτησαν.
Οὐδέποτε μᾶς ἐπέτρεψαν νὰ ἀντιμετωπίσουμε μόνοι μας, δίχως τρικλοποδιές, δίχως παρεμβάσεις καὶ δίχως δόλους τὸν κάθε ἐχθρό.
Οὐδέποτε μας ὑπελόγισαν…
Ἡ Ὕβρις ἐξεχείλισε…
Συνέχεια

Μία μαύρη, ξεχασμένη ἐπέτειος.

Ἡ 28η Ὀκτωβρίου 1974 ἦταν ἡ τελευταῖα ἡμέρα ἀνταλλαγῆς αἰχμαλώτων, μετὰ ἀπὸ τὴν εἰσβολὴ τῶν μογγόλων στὴν Κύπρο. (Θὰ ἔπρεπε πάντα νὰ συμπληρώνουμε δίπλα στὴν εἰσβολὴ καὶ τὰ ὅσα τὴν ἀφοροῦν,  τὶς μεθοδεύσεις τοῦ ΝΑΤΟ, Συνέχεια

Θράκη: Ὁ κίνδυνος κοντά μας ὅσο ποτέ

Γράφει ὁ Λουκᾶς Συμπερᾶς

Ἡ ἀναγνώρισις τοῦ Κοσσυφοπεδίου, σὰν ἀνεξαρτήτου κράτους, πρὸ μερικῶν ἐτῶν, ἀποτελεῖ γεγονὸς πού, ἀργὴ ἢ γρήγορα, θὰ σηματοδοτήση ἐξελίξεις καὶ θὰ περιπλέξη περισσότερο τὴν ἤδη τεταμένη κατάστασι στὰ Βαλκάνια. Τὸ Κοσσυφοπέδιο εἶναι ἄῤῥηκτα συνδεδεμένο μὲ τὸν ἀλβανικὸ ἀλυτρωτισμὸ ποὺ προωθεῖται ὑπὸ τὴν ἀνοχὴ τῶν ΗΠΑ. Ἡ ὕπαρξις πολλῶν μικρῶν κρατιδίων – προτεκτοράτων ἀποτελεῖ τὸν ἀπώτερο σκοπὸ τῶν ΗΠΑ, ἀλλὰ καί, γενικότερα, τῆς Δύσεως, στὰ Βαλκάνια, μὲ ὅ,τι αὐτὸ συνεπάγεται γιὰ τὴν εὑρυτέρα περιοχή.

Τὴν ἰδίαν ὥρα ἡ προκλητικότης τῆς Τουρκίας κλιμακώνεται ἐπικίνδυνα, μὲ ἀπρόβλεπτες συνέπειες, ὅσον ἀφορᾶ τὴν σταθερότητα στὴν περιοχή.ην ίδια ώρα η προκλητικότητα της Τουρκίας κλιμακώνεται επικίνδυνα με απρόβλεπτες συνέπειες όσον αφορά τη σταθερότητα στη περιοχή. Παραλλήλως οὐδεὶς μπορεῖ νὰ παραβλέψῃ/ἀγνοήσῃ τὴν οἰκονομικὴ διείσδυσι τῆς Τουρκίας στὰ Βαλκάνια, ἐν μέσῳ τῆς δικῆς μας ἀδυναμίας, λόγῳ τῆς οἰκονομικῆς κρίσεως. Συνέχεια