Ἀκούω συχνὰ «ὁ Ῥάμπο», «οἱ Ρᾶμπο» καὶ μὲ αὐτὴν τὴν φράση, ποὺ παραπέμπει στὴν ὀμώνυμη ἀμερικανιά, ἐκφρασθεῖσα σὲ μιὰ ταινία, μὲ πρωταγωνιστὴ τὸν μετρίας ἀντιλήψεως Σιλβέστερ Σταλόνε, θέλουν νὰ ἀποδώσουν τὴν ἔννοια τοῦ Ἥρωος, τοῦ Σκληροῦ, τοῦ Ὑπέρ-Κομμάντο…
Μιὰ ζωὴ μαλάκες ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες…
Ψάχνουμε πάντα στὸ διεθνὲς στερέωμα νὰβροῦμε πρότυπα….
Ὅταν τὰ πρότυπα τὰ ἔχουμε μπροστά μας, ποὺ στὶς φλέβες τους κυλοῦσε καὶ κυλᾶ Ἑλληνικὸ Αἷμα …ἐμεῖς χρησιμοποιοῦμε «εἰσαγομένους»!!! Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Πενταδάκτυλος
Στὸ μοναστήρι τῆς Λάμπουσας.
Ἡ φωτογραφία εἶναι ἀπὸ τὸ Μοναστήρι τῆς Λάμπουσας στὸν Καραβᾶ (Μονὴ Ἀχειροποιήτου), ὅπου οἱ Τοῦρκοι τὸ κατέλαβαν κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ἐκεχειρίας καὶ μετὰ ἀπὸ σκληρὲς μάχες, στὶς 3 καὶ 4 Αὐγούστου 1974.
Στὸ μοναστήρι αὐτὸ εἶχε τὴν ἕδρα της ἡ Πυροβολαρχία τῆς περιοχῆς, δυτικῶς τῆς Κερύνειας καὶ δύο (2) χιλιόμερα ἀπὸ τὸν χῶρο τῆς εἰσβολῆς, ἡ 190 Μ Α/Τ Π.
Συνέχεια
Ἕνας αἰχμάλωτος τοῦ ’74 θυμᾶται.
Οι πιο αισχροί βασανιστές ήσαν πρώτα οι τούρκοι της Κύπρου και μετά οι τούρκοι της τουρκίας.
Θύμησες
(αποσπάσματα από το ημερολόγιο μου μετά τις αποκαλύψεις του Ολκάτς
24 Ιουλίου 1974
Ο αδελφός μου Αντρέας 10 χρονών ήταν εγκλωβισμένος στην Κερύνεια με την μητέρα μας,την θεία Μαρούλα Κυπριανού ( η τελευταία ηρωϊκή εγκλωβισμένη της Κερύνειας ) ζωηρός όπως ήταν ξέφυγε της μητέρας μας και βγήκε στην ερειπωμένη Κερύνεια για να μαζέψει κάλυκες. Έφθασε μέχρι και στο Δημαρχείο της Κερύνειας, περίπου πέντε λεπτά δρόμο από το σπίτι μας και στα ανατολικά του Δημαρχείου πρόσεξε ένα νεκρό δίπλα από το περιτείχισμα του τουρκικού νεκροταφείου της Κερύνειας κοντά στην αγγλικανική εκκλησία. Αμέσως έτρεξε πίσω στο σπίτι και είπε στην μητέρα μας « μάμμα κοντά στο Δημαρχείο έχει ένα νεκρό και μοιάζει του Κωστάκη» Δηλαδή ο νεκρός έμοιαζε με εμένα.
Αμέσως η μητέρα μας παρακάλεσε τον Σούλο – Χαράλαμπο, τουρκοκύπριο βαφτισμένο χριστιανό παντρεμένο με Ελληνίδα την Στέλλα από το 1945 να πάει να δεί.