Ἀρχεῖα ἐτικέττας: 1925

1η Ἀπριλίου 1955. Κύπρος, ἡ ἀπαρχὴ μίας ἐποποιΐας.

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

1η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1955-Κύπρος: Η απαρχή μιας Εποποιϊας

Παναγιώτη Χαρατζόπουλου
Φυσικού Msc
Προέδρου Συνδέσμου Επιστημόνων Πειραιώς

Καθόλου δέν ήταν πρωταπριλιάτικο αστείο αυτό το οποίο συνέβη στην Κύπρο, την 1η Απριλίου 1955. Ήταν λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 31ης Μαρτίου προς την 1η Απριλίου 1955. Εκκωφαντικές εκρήξεις απο τη μιά άκρη του νησιού ως την άλλη, δόνησαν την ατμόσφαιρα κάνοντας τον κόσμο εκείνη την όμορφη, γαλήνια ανοιξιάτικη νύχτα να πεταχτεί στις βεράντες και τα μπαλκόνια προκειμένου να δει τι συμβαίνει. Ηταν το εντυπωσιακό αιφνιδιαστικό ξεκίνημα του ένοπλου απελευθερωτικού αγώνα του Κυπριακού Λαού, του Ελληνικού Επους της Κύπρου, του Αγώνα της ΕΟΚΑ 1955 – 59, για την αποτίναξη του Αγγλικού ζυγού και την Ενωση με τη Μητέρα Ελλάδα.
Ο τετραετής αγώνας της ΕΟΚΑ 1955-59 όμως δεν ήλθε απο τη μια στιγμή στην άλλη. Ηταν αποτέλεσμα μιας πολυετούς προετοιμασίας αλλά και καρπός του διαχρονικού πόθου και των πολυετών προσπαθειών των Ελλήνων της Κύπρου και των θυσιών τους για την ελευθερία, την αυτοδιάθεση, την Ενωση με την Μητέρα Ελλάδα. Συνέχεια →

Διότι ὁ Μᾶνος ἦταν πρῶτα πρῶτα στοχαστής…

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Μὲ ἔνα τυχαῖο κείμενο τοῦ Μάνου Χατζηδάκι ἄρχισε ἡ ἡμέρα σήμερα!
Ἀπὸ τὶς πρῶτες ἀκόμη γραμμὲς μὲ συνεπῆρε ὁ λόγος καὶ τὸ ὕφος τοῦ μεγάλου αὐτοῦ μουσικοῦ καὶ στοχαστοῦ μας.

Θυμήθηκα τὴν πρώτη φορά, ποὺ τὸν συνήντησα, ἐπάνω στὰ βουνὰ τῆς Κρήτης, στὰ Ἀνώγια, ὅπου ἄκουσα ζωντανὰ τὴν μουσική του νὰ ξεχύνεται στὸν οὐρανὸ καὶ νὰ μὲ σημαδεύῃ γιὰ πάντα. Συνέχεια →

Δύσμοιρη Πατρίδα…

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Ἄχθος Ἀρουρης…

Ὁ Μπάμπης Ἄννινος, στὰ «Ἱστορικὰ Σημειώματα», Ἀθῆναι, 1925, γράφει σχετικὰ μὲ τὴν σύλληψη τοῦ Ὀδυσσέως Ἀνδρίτσου:

«Καθ’ ἧν ἐποχὴν διεφυλάττετο δέσμιος ὁ Ὀδυσσεὺς εἰς τὴν μονὴν Δόμπου, οἱ ἐν Πελοποννήσῳ εὑρισκόμενοι ὀπλαρχηγοὶ Ῥουμελιῶται καὶ Σουλιῶται ἀπεφάσισαν νὰ τρέξουν εἰς βοήθείαν αὐτοῦ.
Συνέχεια →

Φώτης Γιαγκούλας

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Φώτης ΓιαγκούλαςΣὰν σήμερα 20 Σεπτεμβρίου, στὰ 1925, σκοτώνεται ὁ θρυλικὸς λήσταρχος Φώτης Γιαγκοῦλας, σὲ συμπλοκὴ μὲ χωροφύλακες στὴν περιοχὴ Κλεφτόβρυση τοῦ Ὀλύμπου.

Ὁ Φώτης Γιαγκοῦλας εἶχε γεννηθῆ τὸ 1894 στὸν Μεταξᾶ Κοζάνης καὶ ἔδρασε στὴν περιοχὴ ποὺ περιέκλειαν τὰ βουνὰ Χάσια, Καμβούνια καὶ Ὄλυμπος.
Συνέχεια →

Ὁ Πειραιεὺς στὸν Κρητικὸ Ἀγῶνα

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Την περίοδο του  1866-68 ήταν που ξεσπούσε μια ακόμη επανάσταση των Κρητών, ο Πειραιάς δεν είχε περισσοτέρους από επτά με οκτώ χιλιάδες ψυχές, που παρακολουθούσαν με αγωνία το ηρωικό δράμα της Κρήτης. Όσο περνούσε ο καιρός, τόσο ο χαλασμός εξαπλωνόταν και τόσο τα καραβάνια των προσφύγων, που αποτελούντο μόνον από γυναίκες και παιδιά, καθώς οι άνδρες έμεναν να πολεμήσουν, κατέφθαναν στην πειραϊκή γη. Στην αρχή δεν εύρισκαν καράβια για να γλυτώσουν από το τουρκικό μαχαίρι, καθώς οι δυνατοί της γης, δεν άφηναν τα πλοία τους να προσεγγίσουν στην Κρήτη, μη τυχόν και παραβιάσουν τάχα την ουδετερότητα! Σιγά σιγά όμως, κάθε μια από αυτές, έδινε οδηγίες στον Πρόξενό της στα Χανιά, πως αν υπάρξει ευρωπαϊκό καράβι καράβι να μεταφέρει γυναικόπαιδα, τότε κι αυτοί να βάλουν ένα! Αυτό δυστυχώς που αρνιούντο από φιλανθρωπία το εδέχοντο από αντιζηλία!

Συνέχεια →

Τὰ δεινὰ τῆς Βοῤῥείου Θράκης

ἀπὸ τὸν/τὴν

1

   Τό 1878, ὁ ρωσσικὸς στρατὸς νικῶντας τοὺς Τούρκους, δίνει στὴν Ρωσσία τὸ δικαίωμα νὰ θέσῃ τοὺς ὄρους της στὴν ἡττημένη ὀθωμανικὴ αὐτοκρατορία. Τότε, μὲ τὴν ἔπαρση τοῦ νικητοῦ, στὸν Ἅγιον Στέφανον -προάστιο τῆς Κωνσταντινουπόλεως- ἡ Ρωσσία ἐπιβάλλει τὴν δημιουργία τῆς μεγάλης Βουλγαρίας. Ἡ συνθήκη τοῦ Βερολίνου ὅμως ποὺ ἀκολούθησε στὴν συνέχεια καὶ ἀντικατόπτριζε τὴν διαφωνία τῶν εὐρωπαϊκῶν δυνάμεων στοὺς ὄρους τῆς Συνθήκης τοῦ Ἁγίου Στεφάνου, ἀκυρώνει τὴν προϋπάρχουσα συνθήκη, ἐπιβάλλει τὴν δημιουργία ἑνὸς μικρότερου, πριγκιπάτου τῆς Βουλγαρίας, ἐνῷ ἡ Ἀνατολικὴ Ρωμυλία ἐπιστρέφει στὴν ὀθωμανικὴ «ἀγκαλιὰ», ἔχοντας ὡς πρωτεύουσα τὴν Φιλιππούπολη. Συνέχεια →