Ἀρχεῖα ἐτικέττας: 1 Ἀπριλίου

1η Ἀπριλίου 1955. Κύπρος, ἡ ἀπαρχὴ μίας ἐποποιΐας.

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

1η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1955-Κύπρος: Η απαρχή μιας Εποποιϊας

Παναγιώτη Χαρατζόπουλου
Φυσικού Msc
Προέδρου Συνδέσμου Επιστημόνων Πειραιώς

Καθόλου δέν ήταν πρωταπριλιάτικο αστείο αυτό το οποίο συνέβη στην Κύπρο, την 1η Απριλίου 1955. Ήταν λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 31ης Μαρτίου προς την 1η Απριλίου 1955. Εκκωφαντικές εκρήξεις απο τη μιά άκρη του νησιού ως την άλλη, δόνησαν την ατμόσφαιρα κάνοντας τον κόσμο εκείνη την όμορφη, γαλήνια ανοιξιάτικη νύχτα να πεταχτεί στις βεράντες και τα μπαλκόνια προκειμένου να δει τι συμβαίνει. Ηταν το εντυπωσιακό αιφνιδιαστικό ξεκίνημα του ένοπλου απελευθερωτικού αγώνα του Κυπριακού Λαού, του Ελληνικού Επους της Κύπρου, του Αγώνα της ΕΟΚΑ 1955 – 59, για την αποτίναξη του Αγγλικού ζυγού και την Ενωση με τη Μητέρα Ελλάδα.
Ο τετραετής αγώνας της ΕΟΚΑ 1955-59 όμως δεν ήλθε απο τη μια στιγμή στην άλλη. Ηταν αποτέλεσμα μιας πολυετούς προετοιμασίας αλλά και καρπός του διαχρονικού πόθου και των πολυετών προσπαθειών των Ελλήνων της Κύπρου και των θυσιών τους για την ελευθερία, την αυτοδιάθεση, την Ενωση με την Μητέρα Ελλάδα. Συνέχεια →

Ὁ ἀπελευθερωτικὸς ἀγῶνας τῆς ΕΟΚΑ, 1955-1959

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Γράφει ο κ. Κωνσταντίνος Πατιαλιάκας, Αντιστράτηγος ε.α.

*Από τον αγώνα της ΕΟΚΑ. Ο Γρίβας με Κυπρίους μαχητές

Την 4η Ιουνίου 1878 υπογράφτηκε, μεταξύ Βρετανίας και Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, στην Κωνσταντινούπολη μυστική συνθήκη για την Κύπρο, η οποία προνοούσε Βρετανική βοήθεια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, εάν η Ρωσία, μετά τον Ρωσο-Τουρκικό Πόλεμο του 1877, διατηρούσε τα κεκτημένα του πολέμου ή προχωρούσε σε κατάληψη και άλλων εδαφών της.

Σε αντάλλαγμα των υπηρεσιών αυτών παρεχωρείτο η Κύπρος στην Βρετανία και στις 22 Ιουλίου ολοκληρωνόταν η κατάληψή της με την άφιξη του πρώτου Αρμοστή, του υποστρατήγου Garnet Wolseley. Με την Συνθήκη της Λωζάννης [1923] η Τουρκία ανεγνώρισε την προσάρτηση της Κύπρου στην Βρετανία και το 1925 η Κύπρος ανακηρύχθηκε αποικία του Αγγλικού στέμματος.

Συνέχεια →

Ἄς ποῦμε καὶ μίαν …ἀλήθεια σήμερα!!!

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Γιατί ἀλήθεια σήμερα; Μά, διότι, ἀκριβῶς λόγῳ τῆς ἡμέρας, δὲν θὰ …ἀντέξῃ ὁ ἄνθρωπος ποὺ θὰ τὴν ἀκούσῃ νὰ τὴν ἐπεξεργασθῇ καὶ θὰ τὴν …ἀποῤῥίψῃ ὡς …ψέμμα. Ἔτσι ἔχουμε ἐκπαιδευθῆ ὅλοι μας.

Ἴσως, λέμε ἴσως, κάποτε νὰ τὴν ἀνασύρῃ ἀπὸ τὰ βάθη τοῦ ὑποσυνειδήτου του καὶ νὰ τὴν ἀναλύσῃ. Ἴσως κι ὄχι…
…ἀλλὰ ἐμεῖς ἂς τὸ πράξουμε. 

Συνέχεια →

9 Μαΐου 1945. Ὅταν ὅλα εἶχαν τελειώση.

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

1η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1945 ὁ ΔΙΚΤΑΤΩΡ ΣΤΑΛΙΝ ἀναθέτει στοὺς δύο πιὸ ἱκανούς του στρατηγοὺς ΖΟΥΚΩΒ καὶ ΚΟΝΕΒ να ἡγηθοῦν τῆς τελικῆς ἐπιθέσεως στὸ Βερολίνο.
Ἐπὶ δύο ἑβδομάδες συγκεντρώνονται 86 ἐπίλεκτες μεραρχίες (1.250.000 ἄντρες) μὲ 4106 ἅρματα μάχης καὶ 23.576 πυροβόλα καὶ ὅλμους.
Ἀντίστοιχα οἱ Γερμανοὶ διέθεταν 22 μεραρχίες, μειωμένης μαχητικῆς ἱκανότητος (75.000 ἄνδρες), ἀπό τις ὁποῖες μόνον οἱ πέντε ἤσαν πλήρους δυνάμεως, 754 ἅρματα καὶ 1300 πυροβόλα. Συνέχεια →

Τιμὴ στοὺς ἥρωες τῆς ΕΟΚΑ.

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

1η Ἀπριλίου σήμερα, ὅπως τὸ 1955.
Τιμοῦμε τὴν μνήμη ὅλων αὐτῶν ποὺ πολέμησαν ἤ καὶ βασανίσθηκαν, ἤ ἀκόμη δολοφονήθηκαν, κατὰ τὴν ἐπὶ τέσσερα χρόνια προσπάθειά τους νὰ ἀπελευθερώσουν τὴν Κύπρο ἀπὸ τὸν κατακτητὴ Ἄγγλο.Τιμὴ στοὺς ἥρωες τῆς ΕΟΚΑ.2 Συνέχεια →

Ὁ ἀπελευθερωτικὸς ἀγώνας τῆς Κύπρου.

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Ο Γεώργιος Γρίβας με αγωνιστές της ΕΟΚΑ

Την 1η Απριλίου 1955 οι Ελληνοκύπριοι ξεσηκώθηκαν για να αποτινάξουν τον βρετανικό ζυγό, με στόχο την «Ένωσιν» με τη μητέρα-πατρίδα Ελλάδα. Ο αγώνας τους έληξε με τις «Συμφωνίες Λονδίνου – Ζυρίχης» (19 Φεβρουαρίου 1959), με τις οποίες η Κύπρος ανακηρύχθηκε ανεξάρτητο κράτος.

Το αίτημα των Ελληνοκυπρίων για την αποτίναξη της βρετανικής κατοχής στη Μεγαλόνησο και την ένωση με την Ελλάδα ήρθε δυναμικά στο προσκήνιο το 1950, με το δημοψήφισμα της 15ης Ιανουαρίου (το διοργάνωσε η Εκκλησία της Κύπρου και το 95,7% των ψηφισάντων τάχθηκε υπέρ της ένωσης με την Ελλάδα) και την εκλογή του Μακαρίου Γ’ ως Αρχιεπισκόπου Κύπρου στις 20 Οκτωβρίου. Ήταν η εποχή που η αποικιοκρατία έπνεε τα λοίσθια και η μία μετά την άλλη οι κατακτημένες χώρες επιζητούσαν δυναμικά την ανεξαρτησία τους.

Συνέχεια →