Ἀρκετὲς φορὲς ἔχουμε καταθέση διάφορα στοιχεία, ἀναφορικῶς μὲ τὸ «Πολυτεχνεῖο» καὶ τὶς τότε συνθῆκες ποὺ διεμορφώθησαν, ἀπὸ διάφορες δυνάμεις, ἐγχώριες κι ἀλλοδαπές, πρὸ κειμένου νὰ ἀνατραποῦν οἱ «Ἀπριλιανοί. Σκοτεινὲς συνθῆκες γιὰ τὶς ὁποῖες ὄχι μόνον δὲν μάθαμε κάτι, ἀλλὰ ἀκόμη καὶ σήμερα, τόσες δεκαετίες μετά, ὅλα παραμένουν ἀσαφῆ, διφορούμενα καί, ἐπὶ τῆς οὐσίας, ἀνεπιβεβαίωτα. Τὰ μόνα ποὺ γνωρίζουμε εἶναι κάτι ἀρθρίδια τοῦ Διακογιάννη, ποὺ ἐνέπλεκαν τὴν δαμανάκη μὲ τὴν MOSSAD, τὸν στρατηγὸ Μωσσὲ Νταγιᾶν τοῦ Ἰσραὴλ κι ἔως ἐκεῖ… 
Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: 14 Νοεμβρίου
Δαμανάκη, Πολυτεχνεῖο καὶ …MOSSAD!
Μαριὰμ Δαμανάκη, Πολυτεχνεῖο 1973 καὶ ἰσραηλινὴ «MOSSAD»…
Ὁ ῥόλος τῆς ἰδίας τῆς Δαμανάκη καὶ τῆς «Ἀριστερᾶς» στὰ γεγονότα τοῦ Πολυτεχνείου τὸ 1973, γιὰ τὸ πῶς ἐκαπηλεύθησαν τὸν ἡρωισμὸ τῶν ἁγνῶν νεολαίων, ποὺ εἶχαν προτάξη τὰ στήθη τους στὰ ἅρματα μάχης, ἀλλὰ καὶ δείγματα τοῦ ῥόλου τοῦ Συνόλου τοῦ Ἐβραιοκρατουμένου Πολιτικοῦ Συστήματος τῆς, ἐν τέλει, Ἀποικίας μὲ τὸ ψευδώνυμο «Ἑλλάς», εἶναι ὁ πραγματικὸς ῥόλος τῆς ἰδίας καὶ τῆς «ἀριστερᾶς». Συνέχεια
22 Νοεμβρίου 1940. Ἐλευθέρα ἡ Κορυτσά!
Κάτι γιὰ νὰ θυμόμαστε…
Διότι αὐτὰ εἶναι σημαντικότερα ἀπὸ τὰ ἄλλα ποὺ ζοῦμε.
Δὲν εἶναι μόνον γιὰ νὰ τιμήσουμε.
Εἶναι γιὰ νὰ συνειδητοποιήσουμε τὸ ποιοί πράγματι εἴμαστε.
Πόρισμα εἰσαγγελέως Δημητρίου Τσεβᾶ.
Πρὸς
Τὸν κ. Προϊστάμενον τῆς Εἰσαγγελίας
Πρωτοδικῶν Ἀθηνῶν
ΘΕΜΑ: «Ὑποβολὴ φακέλλου ἐνεργηθείσης προκαταρκτικῆς ἐξετάσεως».
Δία τῆς ὑπ’ ἀριθμ. 1868 / 5-9-1974 παραγγελίας ὑμῶν ἔλαβον τὴν ἐντολὴν ὅπως ἐνεργήσω προκαταρκτικὴν ἐξέτασιν πρὸς διακρίβωσιν τυχὸν τελέσεως, ἀξιοποίνων πράξεων ἐξ ἀφορμῆς τῶν περὶ τὸ Πολυτεχνεῖον γνωστῶν αἱματηρῶν ἐκδηλώσεων τοῦ Νοεμβρίου 1973. Ἐπιληφθεὶς οὕτω τῆς ἐρεύνης ἐξήτασα πλῆθος μαρτύρων, συνέλεξα ἔγγραφα, ἐνήργησα αὐτοψίας καὶ ἄλλας ἔρευνας, ἤκουσα μαγνητοταινίας καὶ παρηκολούθησα τὴν προβολὴν κινηματογραφικὼν ταινιῶν, ληφθεισῶν κατὰ τάς ἐρευνωμένας ἐκδηλώσεις. Ὑποβάλλων ἥδῃ ὑμῖν τὸν σχηματισθέντα ὀγκώδη φάκελλον ἀναφέρω τὰ ἀκόλουθα ἐπὶ τῶν ἐκ τῆς ἐρεύνης ταύτης διαπιστωθέντων: Συνέχεια
Ἡ ἐαρινὴ ἐπίθεσις.
Κάποτε αὐτὸς ὁ τόπος, πρὶν καταλήξῃ νὰ λέγεται Ἑλλαδοκαφριστάν, διατηροῦσε ὑψηλὴ συνειδητότητα τῆς εὐθύνης του. Ἄνθρωποι, σὲ κάθε βαθμίδα τῆς διοικήσεως, ἀπὸ τὴν ἁπλὸ στρατιώτη ἔως τὸν ἀρχιστράτηγο, πολεμοῦσαν καὶ νικοῦσαν στὰ χιονισμένα βουνὰ τῆς Ἀλβανίας τὸν φασίστα δικτάτορα καὶ τὶς ὀρδές του.
Μαζὺ μὲ αὐτὸν πολεμοῦσαν τὸν Ἀλβανό, ποὺ ἀνεθάρρησε μὲ τὸν ὄγκο τῶν στρατευμάτων τῆς Ἰταλίας καὶ προετοιμαζόταν νὰ πολεμήσῃ τὴν ἄλλην πολεμικὴ μηχανὴ τῶν ναζί.
Συνέχεια
Τὰ γεγονότα τοῦ Πολυτεχνείου ὅπως συνέβησαν.
Φτάνει πια!
Με το δήθεν «έπος» του Πολυτεχνείου θα ασχοληθούμε σήμερα («λόγω της ημέρας») Δηλαδή, με την μεγαλύτερη απάτη της νεοελληνικής ιστορίας. Μια απάτη που την φούσκωσαν κάποιοι επιτήδειοι μετά το ’74, ξεφούσκωνε όμως χρόνο με τον χρόνο κι έχει πλέον στις ημέρες μας απαξιωθεί πλήρως. Ήταν επόμενο. Βλέπετε, το ψέμμα έχει κοντά ποδάρια…