Εἶναι πέτρα, κρύα, ψυχρὴ ἀφή. Στὴ θέα ὅμως ζεσταίνει τὴν καρδιά, δίνει δύναμη καὶ ὁρμή, κουράγιο καὶ ἀντοχή. Καὶ κάνει τὴ σκέψη νὰ ὀνειρεύεται ὅπλα, καὶ ἀγῶνες, καὶ ἐλευθερία.
Βουλγαρικὴ κατοχὴ στὴ Δράμα. Τὸ μνημεῖο τοῦ Παύλου Μελᾶ, κάρφος στὸ βουλγαρικὸ μάτι. Αὐτὸς ποὺ τόσο συνέβαλε στὴν ἦττα τῶν βουλγάρων κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ Μακεδονικοῦ Ἀγῶνος, δὲν εἶχε θέση σὲ τόπο ποὺ αὐτοί ἐξουσίαζαν.
Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: 1 Ἰουλίου
Μνῆμες καὶ μαρτυρίες ἀπὸ τὴν ἀπελευθέρωσι τῆς Δράμας.
Θεσσαλονίκη-Μνήμες και μαρτυρίες από την απελευθέρωση της Δράμας την 1η Ιουλίου 1913- το χρονικό της ιστορικής μέρας
του Γ. Ιωαννίδη
Την 1η Ιουλίου, η πόλη της Δράμας και η περιοχή, εν γένει, γιορτάζουν τα 97 χρόνια της απελευθέρωσής τους από τη διπλή κατοχή, Τούρκων και Βουλγάρων. Ύστερα από αιώνες δουλείας στους Τούρκους- 540 χρόνια, σύμφωνα με τη χρονολόγηση της κατάληψής της κατά τον Τούρκο περιηγητή Χαντσί Χαλφά ( Hadschi Chalfa) ή 529 κατά τον άλλο Τούρκο περιηγητή Εβλιά Τσελεμπή (Evlia Celebi)- και 8 μηνών και 8 ημερών στους Βουλγάρους, η Δράμα αναπνέει το “αγέρι” της Ελευθερίας. ( Η κατάληψη της Δράμας έγινε από τον εξωμότη Γαζή Εβρενό Μήδη το 1834: Α. Βακαλόπουλος).
Μπορεί αυτή η διπλή δουλεία να έφερε πολλά δεινά στον ελληνικό πληθυσμό της Δράμας και της περιοχής της, αλλά αυτός, ούτε μια στιγμή δεν λησμόνησε τη μακραίωνη ιστορία του, ούτε και απεμπόλησε την ταυτότητά του.
Τὰ γεγονότα τοῦ Πολυτεχνείου ὅπως συνέβησαν.
Φτάνει πια!
Με το δήθεν «έπος» του Πολυτεχνείου θα ασχοληθούμε σήμερα («λόγω της ημέρας») Δηλαδή, με την μεγαλύτερη απάτη της νεοελληνικής ιστορίας. Μια απάτη που την φούσκωσαν κάποιοι επιτήδειοι μετά το ’74, ξεφούσκωνε όμως χρόνο με τον χρόνο κι έχει πλέον στις ημέρες μας απαξιωθεί πλήρως. Ήταν επόμενο. Βλέπετε, το ψέμμα έχει κοντά ποδάρια…
24 Ἰουνίου, περὶ γενοκτονίας τῶν Ποντίων ἐπὶ Στάλιν
”Ας λέγω σας, ε παιδία, ντο έντον ση Ρουσίαν
το μιλλέτ ετοπλάεψαν άμον κωσσους πουλία.
Τη Ουζμπεκιστάν Ουράλια Καζαχστάν τα δρόμια έρημα ν’ απόμενε
έφαγαν το καρδόπον μου και ολίγον επέμνε.”
Με αυτούς τους στίχους από ένα ποντιακό ποίημα θα ξεκινήσουμε μαζί το οδοιπορικό στη Σοβιετική Ρωσσία. Εκεί που στις αρχές έως τα μέσα του αιώνα μας διαδραματίστηκε ο διωγμός και η γενοκτονία των Ελλήνων Ποντίων της Κριμαίας και του Καυκάσου. Μια περιοχή στην οποία η καρδιά του Ελληνισμού χτυπούσε για αιώνες αφού οι πρώτες ελληνικές αποικίες που ιδρύθηκαν στην περιοχή αυτή χρονολογούνται από τον 6ο αιώνα π.Χ. Μέχρι και σήμερα αν πάτε μια βόλτα προς την περιοχή εκείνη, οι αρχαίες πόλεις των Ελλήνων βρίσκονται βυθισμένες μέσα στο νερό, μαρτυρώντας ότι και από εκεί κάποτε πέρασε το ένδοξο γένος των Ελλήνων. Αυτούς τους Έλληνες λοιπόν, με κατηγορίες ανυπόστατες ο πατερούλης Στάλιν μαζί με τον συνεργό του Μπέρια τους οδήγησαν στις ερήμους του Καζακστάν και του Ουζμπεκιστάν με σκοπό να αφανίσουν και να εκμηδενίσουν τον Ελληνισμό της Ρωσσίας. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν…..
Τὸ Π.Ν. στὸ κατὰ Μακαρίου πραξικόπημα.
Ἡ πρόσφατος ἱστορία τῆς τραγωδίας τῆς Κύπρου ἔχει πολλὰ σκοτεινὰ σημεῖα. Σημεῖα ποὺ δὲν θὰ μᾶς «ἐπιτραπῇ» νὰ τὰ μάθουμε, διότι ὑπάρχουν πολύπλευρα καὶ ἀπείρως ἀλληλοδιαπλεκόμενα συμφέροντα καὶ προσκυμήματα.
Μία «καλὴ» ματιὰ εἶναι ἡ παρακάτω.
Ὅμως παραμένουμε στὸ ἐξῇς πρόβλημα: συγκεντρώνουμε κομμάτι κομμάτι τὶς πληροφορίες. Πολὺ φοβοῦμαι πὼς κάποιαν στιγμὴ θὰ ξεχάσουμε τὸν ἀρχικό μας στόχο. Συνέχεια