Ἡ δράσις τῶν Σωμάτων Τόμπρα – Πλατανιᾶ (1907) στὴν Μακεδονία

 

 Ὁλόσωμη φωτογραφία τοῦ ἐνόπλου Γεωργίου Τόμπρα ἀπὸ Κυδωνίες Μικρᾶς Ἀσίας. Στὸν ὧμο του ἔχει κρεμάσει ἀραβίδα Μάουζερ Μ 1902. Στὴν μέση φέρει τὰ φυσίγγιά του.

Ὁλόσωμη φωτογραφία τοῦ ἐνόπλου Γεωργίου Τόμπρα ἀπὸ Κυδωνίες Μικρᾶς Ἀσίας.
Στὸν ὧμο του ἔχει κρεμάσει ἀραβίδα Μάουζερ Μ 1902. Στὴν μέση φέρει τὰ φυσίγγιά του.

   Τὴν ἄνοιξη τοῦ 1907 μπῆκε στὴν Μακεδονία τὸ σῶμα τοῦ ἀνθυπολοχαγοῦ – φαρμακοποιοῦ Γεωργίου Τόμπρα ἤ καπετὰν Ρουπακιᾶ μαζὺ μὲ ἄλλα δύο καινούργια σώματα, τοῦ Παπαβιέρου καὶ τοῦ Θειάφη. Τὸ σῶμα τοῦ Τόμπρα ἀνέλαβε τὴν εὐθύνη τῆς περιοχῆς Καστανοχωρίων, ὅπου ἀπὸ τὰ μέσα Ἀπριλίου ἄρχισε ἀμέσως τὴν δράση του. Συνέχεια

Μία ἐξέγερσις ποὺ ἀνέτρεψε μίαν κυβέρνησιν.

Το κράτος με τη μορφή ληστών και πάνοπλων χωροφυλάκων γυρίζει στην Κρήτη για την είσπραξη των φόρων από τους φτωχούς Κρητικούς. Γελοιογραφία του Ν. Καστανάκη τις ημέρες των κρητικών συλλαλητηρίων (“Η Πρωία”, 2 Φεβρουαρίου 1928)

Ὅταν μία κυβέρνησις τὸ παρατραβᾶ, γνωρίζει πὼς συντόμως ἤ θὰ πέσῃ, ἀπὸ κάποιο ἐκλογικὸ ἀποτέλεσμα, ἤ θὰ γκρεμοτσακισθῇ ἄνευ ἐκλογικοῦ ἀποτελέσματος.

Ἡ ἱστορία εἶναι ἐκπληκτικὸς σύμβουλος, ἰδίως γιὰ ὅλα ὅσα συμβαίνουν σήμερα.
Καλὸ θὰ ἦταν νὰ ἀρχίζαμε νὰ τὴν μελετοῦμε προσεκτικά… Ἔχει πολλὲς ἀπαντήσεις γιὰ τὰ …μελλούμενα!

Γιὰ τὴν ὥρα ἄς δοῦμε μία πτυχή της…
Συνέχεια

24 Ἰουνίου, περὶ γενοκτονίας τῶν Ποντίων ἐπὶ Στάλιν

”Ας λέγω σας, ε παιδία, ντο έντον ση Ρουσίαν

το μιλλέτ ετοπλάεψαν άμον κωσσους πουλία.

Τη Ουζμπεκιστάν Ουράλια Καζαχστάν τα δρόμια έρημα ν’ απόμενε

έφαγαν το καρδόπον μου και ολίγον επέμνε.” 

Με αυτούς τους στίχους από ένα ποντιακό ποίημα θα ξεκινήσουμε μαζί το οδοιπορικό στη Σοβιετική Ρωσσία. Εκεί που στις αρχές έως τα μέσα του αιώνα μας διαδραματίστηκε ο διωγμός και η γενοκτονία των Ελλήνων Ποντίων της Κριμαίας και του Καυκάσου. Μια περιοχή στην οποία η καρδιά του Ελληνισμού χτυπούσε για αιώνες αφού οι πρώτες ελληνικές αποικίες που ιδρύθηκαν στην περιοχή αυτή χρονολογούνται από τον 6ο αιώνα π.Χ. Μέχρι και σήμερα αν πάτε μια βόλτα προς την περιοχή εκείνη, οι αρχαίες πόλεις των Ελλήνων βρίσκονται βυθισμένες μέσα στο νερό, μαρτυρώντας ότι και από εκεί κάποτε πέρασε το ένδοξο γένος των Ελλήνων. Αυτούς τους Έλληνες λοιπόν, με κατηγορίες ανυπόστατες ο πατερούλης Στάλιν μαζί με τον συνεργό του Μπέρια τους οδήγησαν στις ερήμους του Καζακστάν και του Ουζμπεκιστάν με σκοπό να αφανίσουν και να εκμηδενίσουν τον Ελληνισμό της Ρωσσίας. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν…..

Συνέχεια

Ἀθανάσιος Ῥαζηκότσικας.

Ἀθανάσιος Ῥαζῆς ἢ Ἀθανάσιος Κότσικας (Κώτσικας).

Ἔμεινε στὴν μνήμη τῶν Ἑλλήνων καὶ ἰδίως τῶν Μεσολογγιτῶν, μὲ τὸ ὄνομα Ῥαζηκότσικας.

Στὶς 20 Μαΐου 1821 ἦταν μέσα στοὺς πρωτεργᾶτες ποὺ ὕψωσαν τὴν σημαία τῆς Ἐπαναστάσεως στὸ Μεσολόγγι. Ἀπὸ τότε, κι ἔως τὸν θάνατο του, κύριο του μέλημα ἐστάθη ἡ προστασία τῆς πόλεως.

Ἐγκεφαλος καὶ κύριος ὑπεύθυνος τῆς ὀχυρώσεως  τοῦ Μεσολογγίου καὶ ὁ πρωτεργάτης τῆς ἀντιστάσεως κατὰ τὴν διάρκεια καὶ  τῶν τριῶν πολιορκιῶν τῆς μαρτυρικῆς πόλεως.

Πρὸ τῆς τρίτης πολιορκίας τοῦ Μεσολογγίου εἶχε λάβει μέρος μὲ σῶμα ξηρᾶς σὲ διάφορες μικρές συγκρούσεις μὲ κυριοτέρα τὴν μάχη στὸ Βραχώρι.   Συνέχεια