Ἐλπὶς Καλογεροπούλου, ἡ Speranza Calo τῶν Παρισίων…

Ἡ Ἐλπὶς Καλογεροπούλου γεννήθηκε στὴν Κωνσταντινούπολη, στὶς 17 Μαΐου 1885 ὅπου καὶ πέρασε τὴν παιδική της ἡλικία. Ὡς κόρη ζωγράφου, ὁ ὁποῖος διακρίθηκε στὶς προσωπογραφίες καὶ στὶς ἁγιογραφίες, ἡ Ἐλπὶς εἶχε μεγάλη καλλιτεχνικὴ εὐαισθησία ποὺ τὴν ἄφησε νὰ ἐκδηλωθῇ μὲ τὴν ὑπέροχη φωνή της ποὺ ἐκτεινόταν μεταξὺ κοντράλτο καὶ ὑψιφώνου (μεσόφωνος ἢ mezzo-soprano). Ὑπῆρξε μαθήτρια καθηγητῶν τῆς Μεγάλης Σχολῆς τοῦ Γένους καὶ ἡ φωνή της τράβηξε τὴν προσοχὴ τοῦ μουσικοδιδασκάλου Παχτίκου. Συνέχεια

Μία ἐξέγερσις ποὺ ἀνέτρεψε μίαν κυβέρνησιν.

Το κράτος με τη μορφή ληστών και πάνοπλων χωροφυλάκων γυρίζει στην Κρήτη για την είσπραξη των φόρων από τους φτωχούς Κρητικούς. Γελοιογραφία του Ν. Καστανάκη τις ημέρες των κρητικών συλλαλητηρίων (“Η Πρωία”, 2 Φεβρουαρίου 1928)

Ὅταν μία κυβέρνησις τὸ παρατραβᾶ, γνωρίζει πὼς συντόμως ἤ θὰ πέσῃ, ἀπὸ κάποιο ἐκλογικὸ ἀποτέλεσμα, ἤ θὰ γκρεμοτσακισθῇ ἄνευ ἐκλογικοῦ ἀποτελέσματος.

Ἡ ἱστορία εἶναι ἐκπληκτικὸς σύμβουλος, ἰδίως γιὰ ὅλα ὅσα συμβαίνουν σήμερα.
Καλὸ θὰ ἦταν νὰ ἀρχίζαμε νὰ τὴν μελετοῦμε προσεκτικά… Ἔχει πολλὲς ἀπαντήσεις γιὰ τὰ …μελλούμενα!

Γιὰ τὴν ὥρα ἄς δοῦμε μία πτυχή της…
Συνέχεια

Ὅταν οἱ Ἄγγλοι ἐπέβαλαν τὴν τάξι στοὺς Ἕλληνες.

Ναί, ἔγινε κι αὐτό…
Θεωρῶ πὼς ἀπὸ τὶς χειρότερες περιόδους ποὺ ἔχουμε βιώσει ὥς χώρα, εἶναι αὐτὲς ποὺ καλέσαμε πρὸς βοήθεια, γιὰ τὰ ἐσωτερικά μας, κάποιους ξένους. Κάθε λογῆς ξένους…
Ἀπὸ τὰ ἀρχαιότατα χρόνια, ἔως προσφάτως, κάθε φορὰ ποὺ ζητήσαμε βοήθεια ἀπὸ κάποιους, οὐδέποτε ἦταν γιὰ τὸ καλό μας. Κάθε φορὰ ἀνοίγαμε Κερκόπορτες καὶ τοὺς στρώναμε κόκκινα χαλιὰ γιὰ  νὰ εἰσέλθουν…
Βλέπετε, ἦταν καὶ παραμένουν τόσο ἠλίθιοι οἱ κρατοῦντες, ποὺ πρὸ κειμένου νὰ μὴν χάσουν τὴν κουτάλα, δὲν ἔχουν Συνέχεια