Ὑπάρχουμε μόνον γιατί μᾶς …δανείζουν;

Οἱ #μενουμευρώπηδες μᾶς λὲν ὅτι εἴμαστε ἕνα κράτος, ποὺ ζεῖ μὲ δανεικὰ ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τῆς ἐπαναστάσεως. Μάλιστα (λὲν πώς) ὅ,τι δανειστήκαμε, τὰ …..φάγαμε.

Αὐτὸ ποὺ δὲν σοῦ λὲν οἱ σύγχρονοι κοτζαμπάσηδες καὶ Φαναριῶτες εἶναι τὰ ἑξῆς: Συνέχεια

Μία ἐξέγερσις ποὺ ἀνέτρεψε μίαν κυβέρνησιν.

Το κράτος με τη μορφή ληστών και πάνοπλων χωροφυλάκων γυρίζει στην Κρήτη για την είσπραξη των φόρων από τους φτωχούς Κρητικούς. Γελοιογραφία του Ν. Καστανάκη τις ημέρες των κρητικών συλλαλητηρίων (“Η Πρωία”, 2 Φεβρουαρίου 1928)

Ὅταν μία κυβέρνησις τὸ παρατραβᾶ, γνωρίζει πὼς συντόμως ἤ θὰ πέσῃ, ἀπὸ κάποιο ἐκλογικὸ ἀποτέλεσμα, ἤ θὰ γκρεμοτσακισθῇ ἄνευ ἐκλογικοῦ ἀποτελέσματος.

Ἡ ἱστορία εἶναι ἐκπληκτικὸς σύμβουλος, ἰδίως γιὰ ὅλα ὅσα συμβαίνουν σήμερα.
Καλὸ θὰ ἦταν νὰ ἀρχίζαμε νὰ τὴν μελετοῦμε προσεκτικά… Ἔχει πολλὲς ἀπαντήσεις γιὰ τὰ …μελλούμενα!

Γιὰ τὴν ὥρα ἄς δοῦμε μία πτυχή της…
Συνέχεια

Ἔνωσις τῆς Κρήτης μέ τήν Ἑλλάδα (1η Δεκεμβρίου 1913)

Ἤ – μέ τό παλαιό ἡμερολόγιο – στίς 14 Δεκεμβρίου τοῦ 1913. Συνέχεια