Ἄλλο Ἱστορία κι ἂλλο προπαγάνδα…
Σὰν σήμερα…
Τὴν ἡμέρα ποὺ τὰ Γερμανικὰ στρατεύματα ἀποχωροῦσαν ἀπ’τὴν Ἀθήνα, ἀφοῦ ὑπέστειλαν τὴν σημαία τους καὶ κατέθεσαν στέφανο στὸν Ἀγνωστο Στρατιώτη (κάτι ποὺ δὲν ἔκαναν οἱ κ.κ. Λαβρῶφ καὶ Ὀμπάμα…), ὁ Στρατηγὸς Φέλμυ, Στρατιωτικὸς Διοικητὴς Ἀθηνῶν, ἐστράφη στοὺς συγκεντρωμένους Ἕλληνες καὶ τοὺς εἶπε κυττάζοντας τὸν ἀρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό: Συνέχεια
Ἄλλο Ἱστορία κι ἄλλο προπαγάνδα…
Τὴν ἡμέρα ποὺ τὰ γερμανικὰ στρατεύματα ἀποχωροῦσαν ἀπὸ τὴν Ἀθῆνα, ἀφοῦ ὑπέστηλαν τὴν σημαία τους καὶ κατέθεσαν στέφανο στὸν Ἄγνωστο Στρατιώτη (κάτι ποὺ δὲν ἔκαναν οἱ κ.κ. Λαμπρῶφ καὶ Ὀμπάμα…), ὁ Στρατηγὸς Φέλμι, Στρατιωτικὸς Διοικητὴς Ἀθηνῶν, ἐστράφη στοὺς συγκεντρωμένους Ἕλληνες καὶ τοὺς εἶπε, κυττάζοντας τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό: «Ἕλληνες, μὴν βιαστεῖτε νὰ πανηγυρίσετε… Τώρα ἀρχίζουν τὰ δεινά σας…»
Ὁ Ἀλέξανδρος Πραΐδης ἦταν Ἕλλην στρατιωτικὸς τοῦ 19ου αἰῶνος.
«Διὰ μίαν ἀκόμη φορὰ διέλαμψε ἡ Ἑλληνικὴ κουτοπονηριά, τὴν ὁποία λογιοτίζοντες καὶ μή, ὀνομάζομεν ἀθάνατον δαιμόνιον τῆς φυλῆς. Ἰδοὺ λ.χ. ὄκνον τῆς μαστιζούσης τὸν τόπον ἀπὸ μιᾶς εἰκοσαετίας ἐπιτηδιοκρατίας, ἐπεζήτησε καὶ ἐπέτυχε νὰ σφηνωθῇὶ σωρηδὸν καὶ ἀδιακρίτως, εἰς ὅλας σχεδὸν τάς ἀνωνύμους ἐταιρείας καὶ ἰδιαιτέρως τάς τραπεζικάς, ὑπὸ τὸν εὔηχον τίτλον τοῦ νομικοῦ συμβούλου, μὲ ἀποτέλεσμα να εἰσπράττῃ καθόλον τὸ διαρεύσαν μέχρι τῆς Κατοχῆς, ἀλλὰ καὶ μετ΄ αὐτήν, καὶ ἡμεῖς δεν ἠξεύρωμεν πόσα κατὰ μῆνα, πάντως ὅμως πολὺ περισσότερα τῶν ὅσων, κατὰ τὸ ἰσόχρονον διάστημα, εἰσέπραξε λόγω μισθοῦ, τὸ σύνολον τῶν ἀπαρτιζόντων τὸ ἀνώτατον ἡμῶν δικαστήριον, τὸν Ἄρειον Πάγον, δικαστῶν συνυπολογιζομένων καὶ τῶν ὑπαλλήλων των. Συνέχεια
Βρισκόμαστε στο έτος 1944. Ήδη το καλοκαίρι έχει έρθει και οι Γερμανοί έχουν αρχίσει να αντιλαμβάνονται ότι η παρουσία τους στην χώρα δεν θα κρατήσει πολύ. Οι σφαγές, οι εκτελέσεις και τα μπλόκα εντείνονται. Παράλληλα ο ΕΛΑΣ πολεμά αποφασιστικά για την ημέρα της απελευθέρωσης που κοντοζυγώνει.
Τα δραματικά γεγονότα του Δεκεμβρίου- Ιανουαρίου 1944 στην Αθήνα έχουν δώσει λαβή για την καλλιέργεια μιας ολόκληρης μυθολογίας από την πλευρά του ΚΚΕ και άλλων συνιστωσών της ελληνικής Αριστεράς. Προσωπικά δεν συμμερίζομαι απόψεις τύπου μαύρο-άσπρο (π.χ. όλοι οι δεξιοί είναι καλοί και όλοι οι αριστεροί είναι κακοί), αλλά πιστεύω ότι η νέα γενιά Ελλήνων δεν είναι υποχρεωμένη να τρέφεται με την μυθολογία και την παραφιλολογία μιας συγκεκριμένης παρατάξεως. Θα προσπαθήσω να δώσω κάποιες παραμέτρους και ορισμένα ιστορικά στοιχεία, ώστε να βοηθήσω την απαγκίστρωση της νεοελληνικής ιστοριογραφίας από μύθους συστηματικά και περίτεχνα καλλιεργημένους επί δεκαετίες.
Συνέχεια
