Χῆρες κι ὀρφανὰ …λίθων καὶ ξένων νεκρῶν!!!

Ἄλλο Ἱστορία κι ἂλλο προπαγάνδα…

Σὰν σήμερα…

Τὴν ἡμέρα ποὺ τὰ Γερμανικὰ στρατεύματα ἀποχωροῦσαν ἀπ’τὴν Ἀθήνα, ἀφοῦ ὑπέστειλαν τὴν σημαία τους καὶ κατέθεσαν στέφανο στὸν Ἀγνωστο Στρατιώτη (κάτι ποὺ δὲν ἔκαναν οἱ κ.κ. Λαβρῶφ καὶ Ὀμπάμα…), ὁ Στρατηγὸς Φέλμυ, Στρατιωτικὸς Διοικητὴς Ἀθηνῶν, ἐστράφη στοὺς συγκεντρωμένους Ἕλληνες καὶ τοὺς εἶπε κυττάζοντας τὸν ἀρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό: Συνέχεια

Ἱστορία καὶ …μυθιστορία!!!

Ἄλλο Ἱστορία κι ἄλλο προπαγάνδα…

Τὴν ἡμέρα ποὺ τὰ γερμανικὰ στρατεύματα ἀποχωροῦσαν ἀπὸ τὴν Ἀθῆνα, ἀφοῦ ὑπέστηλαν τὴν σημαία τους καὶ κατέθεσαν στέφανο στὸν Ἄγνωστο Στρατιώτη (κάτι ποὺ δὲν ἔκαναν οἱ κ.κ. Λαμπρῶφ καὶ Ὀμπάμα…), ὁ Στρατηγὸς Φέλμι, Στρατιωτικὸς Διοικητὴς Ἀθηνῶν, ἐστράφη στοὺς συγκεντρωμένους Ἕλληνες καὶ τοὺς εἶπε, κυττάζοντας τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό: «Ἕλληνες, μὴν βιαστεῖτε νὰ πανηγυρίσετε… Τώρα ἀρχίζουν τὰ δεινά σας…»

Συνέχεια

Ἡ παραχώρησις τῆς Μακεδονίας στοὺς Βουλγάρους

του Παντελή Καρύκα

Στις 10 Αυγούστου 1914 προτάθηκε στην Ελλάδα από τους Συμμάχους της ΑΝΤΑΝΤ (Βρετανούς, Γάλλους και Ρώσσους) η παραχώρηση της Ανατολικής Μακεδονίας στη Βουλγαρία, ως αντάλλαγμα για να μη πολεμήσει, η Βουλγαρία, υπέρ της Γερμανίας. Συνέχεια

Ἀριστεροὶ μύθοι καὶ πικρὲς ἀλήθειες γιὰ τὰ Δεκεμβριανά.

 

Τα δραματικά γεγονότα του Δεκεμβρίου- Ιανουαρίου 1944 στην Αθήνα έχουν δώσει λαβή για την καλλιέργεια μιας ολόκληρης μυθολογίας από την πλευρά του ΚΚΕ και άλλων συνιστωσών της ελληνικής Αριστεράς. Προσωπικά δεν συμμερίζομαι απόψεις τύπου μαύρο-άσπρο (π.χ. όλοι οι δεξιοί είναι καλοί και όλοι οι αριστεροί είναι κακοί), αλλά πιστεύω ότι η νέα γενιά Ελλήνων δεν είναι υποχρεωμένη να τρέφεται με την μυθολογία και την παραφιλολογία μιας συγκεκριμένης παρατάξεως. Θα προσπαθήσω να δώσω κάποιες παραμέτρους και ορισμένα ιστορικά στοιχεία, ώστε να βοηθήσω την απαγκίστρωση της νεοελληνικής ιστοριογραφίας από μύθους συστηματικά και περίτεχνα καλλιεργημένους επί δεκαετίες.
Συνέχεια

Δεκεμβριανὰ ’44: οἱ ἀποσιωπήσεις τοῦ Μπογιοπούλου.



Το σημερινό άρθρο του Νίκου Μπογιόπουλου αναφέρεται στα Δεκεμβριανά του 1944. Το κείμενο περιορίζεται στο αιματοκύλισμα της Αθήνας από το «νέο κατακτητή»: Τους Άγγλους.

Ο Μπογιόπουλος αλλοιώνει την Ιστορία μέσω των σκανδαλωδών παρασιωπήσεων: Εξαφανίζει την προδοσία της ηγεσίας του ΚΚΕ, εξαφανίζει τούτο: Είναι αυτή η ηγεσία που έστρωσε το δρόμο στην εισβολή των βρετανικών στρατευμάτων και στον αφοπλισμό του ΕΛΑΣ. Συνέχεια

Ἡ νῆσος Σάσων.

Ποιά εἶναι; Ποῦ εἶναι; Γιατί δέν μαθαίνουμε ΤΙΠΟΤΑ γιά τήν ὕπαρξίν της;
Πότε τήν ἐγκαταλείψαμε; Γιατί τό κάναμε;
Πῶς κατέληξαν οἱ κάτοικοί της; Τί σημασία ἔχει γιά τήν κάθε χώρα καί ἰδίως γιά τήν Ἑλλάδα;

Ἄλλη μία ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ προδοσία. Μὰ πάρα πολὺ μεγάλη!
Γεμάτη ἡ ἰστορία μας ἀπὸ αὐτές.  Ἀλλὰ ὅσες κι ἐὰν μάθῃς, πάλι ἡ πίκρα, ὁ θυμός, ἡ ὀργὴ σὲ καταλαμβάνουν…
Καὶ δυστυχῶς, πάλι ὁ Βενιζέλος στὴν μέσιν…
Αὐτὸ τὸ τόσο ἀμφιλεγόμενον πρόσωπον, ποὺ οὐδόλως τελικῶς καλὸ μᾶς ἔκανε.. Μόνον ὀργή μᾶς ἄφησε…  Συνέχεια