Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Ἐνετοὶ

Παραχώρησις τῆς Θεσσαλονίκης στοὺς Ἐνετοὺς κατὰ τὴν διάρκεια τῆς πολιορκίας της ἀπὸ τοὺς Τούρκους

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Θεσσαλονίκη 1688

 

    Τί ἀναφερουν τά ἀρχεῖα τῆς Βενετίας γιά τήν παραχώρηση τῆς Θεσσαλονίκης στούς Ἐνετούς κατά τήν διάρκεια τῆς πολιορκίας της ἀπό τούς Τούρκους;

      Σὲ ψήφισμά της ἡ ἐνετικὴ γερουσία μὲ χρονολογία «1423 Ἰουλίου 7» ἀναφέρει ὅτι ἀγγελιοφόρος ἀπὸ τὴν διοίκηση τῆς Εὐβοίας ἔφερε ἐπιστολὲς ποὺ καθιστοῦν γνωστὴ στὴν γερουσία τὴν ἐπισφαλέστατη κατάσταση τῆς πόλεως τῆς Θεσσαλονίκης ποὺ εὑρίσκετο πολιορκούμενη ἀπὸ τοὺς Τούρκους. Καὶ συγκεκριμένα, ὁ δεσπότης τῆς Θεσσαλονίκης Ἀνδρόνικος Παλαιολόγος, διεβίβασε ἐπιστολὴ στὴν ἐνετική διοίκηση τῆς Εὐβοίας ἐξ ὀνόματός του καὶ ἐξ ὀνόματος τοῦ λαοῦ τῆς πόλεως, μὲ τὴν πρόταση νὰ τεθῇ ἡ πόλις κάτω ἀπὸ τὴ Συνέχεια →

Κι ἐκήρυξαν τὴν Κρήτη ἀνεξάρτητο.

ἀπὸ τὸν/τὴν

0


 Αὐτὸ ἦταν πάντα ἡ μεγάλη μας δυστυχία.
Τὸ νὰ μὴν ἐπιτρέπουμε στὶς ἴδιιες δυνάμεις νὰ ἀντιμετωπίζουν τοὺς ὅποιους κινδύνους ὀφείλετο στὸ ὅ,τι πάντα κάποιος ἄλλος, μὲ ἄλλην ἄποψι, μὲ ἄλλην ὀπτική, μὲ ἄλλες φιλοδοξίες ἄφηνε στὴν ἄκρη τὴν Ἀνάγκη γιὰ τὸ καλὸ τῆς Πατρῖδος καὶ κατεπιάνετο μὲ τὸ πῶς θὰ ἀναδείξῃ τὸ δικό του τομάρι ὑψηλότερα τῶν ἄλλων.
Ἀποτέλεσμα;
Μπῆκαν ἐχθροί, ξαναμπῆκαν, ξαναμπῆκαν… Κι ὅλοι αὐτοὶ διότι συνήντησαν ἀνοικτὲς Κερκόπορτες…
Συνέχεια →

Παραχώρησις τῆς Θεσσαλονίκης στοὺς Ἐνετούς κατὰ τὴν διάρκεια τῆς πολιορκίας της ἀπὸ τοὺς Τούρκους…

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Τὰ βυζαντινὰ τείχη τῆς Θεσσαλονίκης

      Τὶ ἀναφέρουν τὰ ἀρχεῖα τῆς Βενετίας γιὰ τὴν παραχώρηση τῆς Θεσσαλονίκης στοὺς Ἐνετούς κατὰ τὴν διάρκεια τῆς πολιορκίας της ἀπὸ τοὺς Τούρκους;

      Σὲ ψήφισμά της ἡ ἐνετικὴ γερουσία μὲ χρονολογία «1423 Ἰουλίου 7» ἀναφέρει ὅτι ἀγγελιοφόρος ἀπὸ τὴ διοίκηση τῆς Εὐβοίας ἔφερε ἐπιστολὲς ποὺ καθιστοῦν γνωστὴ στὴ γερουσία τὴν ἐπισφαλεστάτη κατάσταση τῆς πόλεως τῆς Θεσσαλονίκης ποὺ εὑρίσκετο πολιορκούμενη ἀπὸ τοὺς Τούρκους. Καὶ συγκεκριμένα, ὁ δεσπότης τῆς Θεσσαλονίκης Ἀνδρόνικος Παλαιολόγος, διεβίβασε ἐπιστολὴ στὴν ἐνετική διοίκηση τῆς Εὐβοίας ἐξ ὀνόματός του καὶ ἐξ ὀνόματος τοῦ λαοῦ τῆς πόλεως, μὲ τὴν πρόταση νὰ τεθῇ ἡ πόλις κάτω ἀπὸ τὴν ἐνετικὴ προστασία, μὲ μοναδικὰ αἰτήματα νὰ διοικηθῇ ἡ πόλις σύμφωνα μὲ τὰ καθιερωμένα ἤθη καὶ ἔθιμα καὶ οἱ Ἕλληνες νὰ διατηρήσουν τὰ δικαιώματα καὶ τὶς ἐξουσίες τους καὶ τέλος νὰ εἶναι ἐλεύθεροι νὰ μείνουν ἢ νὰ ἀναχωρήσουν κατὰ τὴν ἀρέσκειά τους ἀπὸ τὴν πόλη. Συνέχεια →

Λάμπρος Κατσώνης καὶ Γεώργιος Ἀνδρίτσος.

ἀπὸ τὸν/τὴν

1

Το επαναστατικό κίνημα του 1790

Στὰ 1787 κηρύχτηκε νέος πόλεμος τῆς Ρωσσίας ἐναντίον τῆς Τουρκίας. ῾Η Αἰκατερίνη ἔστειλε νέους πράκτορες στὴν ῾Ελλάδα γιὰ νὰ ξεσηκώσουν τοὺς Ἕλληνες σὲ ἐπανάσταση. Πάλι ἄρχισαν νὰ κτυποῦν οἱ καρδιὲς τῶν ῾Ελλήνων, ἀλλὰ ἡ συμφορὰ τοῦ 1770 ἦταν ἀκόμα νωπὴ καὶ δὲν τοὺς ἄφησε νὰ κινηθοῦν.
 
Τὸν ἄλλο χρόνο ὅμως ὁ Λάμπρος Κατσώνης, ῞Ἕλληνας ἀπὸ τὴ Βοιωτία, λοχαγὸς τοῦ ρωσσικοῦ στρατοῦ ἐστάλη ἀπὸ τὴν Αἰκατερίνη στὴν ῾Ελλάδα γιὰ νὰ προκαλέση ἐξέγερση τῶν ῾Ελλήνων.
Οἱ Ἕλληνες τῆς Τεργέστης τὸν βοήθησαν νὰ ἐξοπλίση 3 μικρὰ πλοῖα καὶ νὰ κατέβη στὸ Αἰγαῖο πέλαγος. Σὲ λίγο ὁ Κατσώνης αὔξησε τὰ πλοῖα του σὲ 16 μὲ ἐκεῖνα ποὺ ἔπαιρνε ἀπὀ τοὺς Τούρκους. Μὲ τὴ μικρὴ αὐτὴ ναυτικὴ δύναμη πολλὲς φορὲς ἐνίκησε τουρκικές ναυτικὲς δυνάμεις καὶ ἔγινε τὸ φόβητρο τῶν Τούρκων στὴ Μεσόγειο.
Συνέχεια →

Ἡ Λάρισα τῆς Κρήτης

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Μόλις 12 χλμ. από την Ιεράπετρα, στους Αν. πρόποδες των Λασιθιώτικων Ορέων, σε μέσο υψόμετρο 480-550μ. κείται η αρχαία Λάρισα της Κρήτης – μια από τις 11, τουλάχιστον, αρχαίες ελληνικές πόλεις με αυτό το όνομα! (Στέφ. Βυζάντιος) – όπου νυν κείται το χωριό Καλαμαύκα. Εδώ τα Λασιθιώτικα βουνά παίζουν μετέωρα παιγνίδια και κάνουν γραφικούς γεωλογικούς σχηματισμούς… Οι γεωλόγοι θα βρουν λαμπρό πεδίο της επιστήμης τους. Γι’ αυτό συμπεριελήφθησαν αυτοί οι σχηματισμοί της ορεινής γεραπετρίτικης γης στον «Άτλαντα των Γεωλογικών Μνημείων του Αιγαίου».

Στον δρόμο για το χωριό, από την θέση Βορνά (ή Πορνά ή Θέα), θα Συνέχεια →

Τραπεζίτες στὴ Θεσσαλονίκη τοῦ 1795…

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Πῶς νὰ ἀλλάξῃ κάτι σὲ αὐτὸν τὸν τὸπο… σ΄αὐτὸν τὸν πλανήτη…

Τὸ χρῆμα εἶναι δύναμη. Εἶναι ἡ δύναμη ποὺ παραγράφει, ποὺ ἐξαφανίζει τὶς ἄσχημες πράξεις. Ποὺ σοῦ δίνει ἀσυλία καὶ σοῦ ἀνοίγει τὸ δρόμο γιὰ νὰ συνεχίσῃς νὰ πράττῃς.

Ἡ διάσωση τῶν τραπεζῶν εἶναι ὅπως πάντα τὸ ζητούμενον. Σώζουν τὶς τράπεζες γιὰ νὰ σωθοῦν καὶ αὐτοί, σώζουν τὶς τράπεζες καὶ πνίγουν τὸν λαό. Καὶ δὲν εἶναι τωρινὸ αὐτό…

Καὶ ὅπως πάντα, οἱ τραπεζίτες εἶναι συγκεκριμένης φυλῆς.

Ἔτος: 1795.

Τόπος: τουρκοκρατούμενη Θεσσαλονίκη.

Συνέχεια →