Κι ἐκήρυξαν τὴν Κρήτη ἀνεξάρτητο.


 Αὐτὸ ἦταν πάντα ἡ μεγάλη μας δυστυχία.

Τὸ νὰ μὴν ἐπιτρέπουμε στὶς ἴδιιες δυνάμεις νὰ ἀντιμετωπίζουν τοὺς ὅποιους κινδύνους ὀφείλετο στὸ ὅ,τι πάντα κάποιος ἄλλος, μὲ ἄλλην ἄποψι, μὲ ἄλλην ὀπτική, μὲ ἄλλες φιλοδοξίες ἄφηνε στὴν ἄκρη τὴν Ἀνάγκη γιὰ τὸ καλὸ τῆς Πατρῖδος καὶ κατεπιάνετο μὲ τὸ πῶς θὰ ἀναδείξῃ τὸ δικό του τομάρι ὑψηλότερα τῶν ἄλλων.
Ἀποτέλεσμα;
Μπῆκαν ἐχθροί, ξαναμπῆκαν, ξαναμπῆκαν… Κι ὅλοι αὐτοὶ διότι συνήντησαν ἀνοικτὲς Κερκόπορτες…
Συνέχεια