Ἀρχεῖα ἐτικέττας: κομιτατζῆδες

Ἑλληνικὰ σώματα στὸν Βάλτο Γιαννιτσῶν

ἀπὸ τὸν/τὴν

1

Τό 1903 στό βάλτο τῶν Γιαννιτσῶν δροῦσαν ἢδη τά μικρά σώματα τοῦ καπετάν Τζόλα Περήφανου, τοῦ Θεοχάρη Κούγκα, τοῦ καπετάν Γκόνου, τοῦ Γκρέκου ἢ Νικοτσάρα.

Ὁ Θεοχάρης Κούγκας ἐργαζόταν ὡς ζωέμπορος καί μετέφερε ζῶα ἀπό τήν ἐλεύθερη Ἑλλάδα στήν Μακεδονία. Στήν Λάρισσα τοῦ ἀνατέθηκε ὑπό τοῦ τότε Μακεδονομάχου Δημάρχου Πετρωτοῦ Νικολάου νά μεταφέρῃ πολεμικό ὑλικό κρυφά μέσα σέ κοφίνια μέ λεμόνια πού τά παρέλαβε ἀπό τό Δερλί Λάριδσας καί τά μετέφερε στό Κλειδί Ἠμαθίας καί ἀπό ἐκεῖ διοχετεύονταν σέ ὁλόκληρη τή Μακεδονία γιά τόν ἀπελευθερωτικό Συνέχεια →

Διωγμοὶ ἑλληνικῶν πληθυσμῶν στὴν Ἀν. Ρωμυλία, τὸ 1906… (ἀναδημοσίευσις)

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Στενήμαχος 1900

Στενήμαχος 1900

Μετὰ τὴν προσάρτηση τῆς ὑπὸ ὀθωμανικὸ ἔλεγχο αὐτόνομης ἐπαρχίας τῆς Ἀνατολικῆς Ρωμυλίας στὴν βουλγαρικὴ ἠγεμονία (1885,) ἐπιδιώχθηκε ἀπὸ βουλγαρικῆς πλευρᾶς ἡ κατάργηση τῆς ἑλληνικῆς ἐκπαιδεύσεως. Ταυτόχρονα οἱ βουλγαρικὲς ἀρχὲς ἀρνοῦνταν νὰ ἀναγνωρίσουν τὶς ἑλληνικὲς ὀρθόδοξες κοινότητες ὡς νομικὰ πρόσωπα, μὲ συνέπεια τὴ δήμευση κοινοτικῶν περιουσιῶν καὶ τὴν ἀρπαγὴ πατριαρχικῶν ἐκκλησιῶν. Αὐτὸ θὰ εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα τὴν ἀφομοίωση τοῦ ἑλληνικοῦ στοιχείου τῆς περιοχῆς.

Ὅλες αὐτὲς οἱ ἐνέργειες σὲ συνδυασμό μὲ τὴν αὔξηση τοῦ βουλγαρικοῦ ἐθνικισμοῦ, καὶ τὴν ἐπιτυχὴ δράση τῶν τῶν ἑλληνικῶν ἀνταρτικῶν σωμάτων στὴν Μακεδονία, ποὺ ἀνέτρεπε τὰ κατακτητικὰ σχέδια τῶν Βουλγάρων, ὁδήγησαν στὴν ἐκδήλωση τῆς ἀνθελληνικῆς ἐκστρατείας ποὺ ἄρχισε νὰ ἐκδηλώνεται στὶς ἀρχὲς τοῦ καλοκαιριοῦ τοῦ 1906, στὴν Ἀνατολικὴ Ρωμυλία.
Συνέχεια →

Οἱ γυναῖκες στὸν Μακεδονικὸ Ἀγώνα.

ἀπὸ τὸν/τὴν

2

 

 Γυναῖκες, οἱ ἀφανεῖς ἡρωΐδες.
Αὐτὲς ποὺ στὸ μέτωπο κουβαλοῦσαν ἀπὸ τροφὴ ἔως πολεμοφόδια.
Αὐτὲς ποὺ στὴν εἰρήνη μεγάλωνων Ἀνθρώπους γιὰ νὰ δουλέψουν τὴν Γῆ καὶ νὰ τὴν καρπίσουν.
Αὐτὲς ποὺ δὲν ἐδειλίασαν κάτω  ἀπὸ τὴν μπότα κανενὸς κατακτητοῦ.
Γυναῖκες Μακεδονίτισσες σήμερα. 
Φιλόπτωχος Ἀδελφότης κυριῶν Βεροίας. 
Συνέχεια →

«Βούλγαρος νὰ μὴ μείνῃ!»

ἀπὸ τὸν/τὴν

3

Ἕνα μικρὸ ἀφιέρωμα στὸν Παῦλο Μελᾶ.
Μικρό, διότι ἀδύνατον νὰ μπορέσουμε νὰ ἀνταποδώσουμε, στὸ ἐλάχιστον, ὅσα ἐκεῖνος ἔπραξε, ἐμμένοντας ἔως τοῦ τέλους του στὶς ἰδέες του καὶ στὶς ἀρχές του.
Καί, ἀνεξαρτήτως τοῦ τί πιστεύει ὁ καθείς…
…αὐτὰ τὰ πρόσωπα, ποὺ πεθαίνουν γιὰ τὶς ἰδέες καὶ τὶς ἀρχές των, εἶναι καὶ τὰ μόνα πού, σύσσωμος ἡ Ἀνθρωπότης ὀφείλει νὰ τιμᾶ, διότι αὐτὰ καὶ μόνον αὐτὰ τὸ δικαιοῦνται… Καὶ τὸ δικαιοῦνται διότι, ἀνεξαρτήτως τοῦ ἐὰν συμφωνοῦμε ἢ διαφωνοῦμε μὲ τὶς θέσεις των, ἕνα εἶναι βέβαιον: ὁ σκοπὸς εἶναι μεγαλύτερος ἀπὸ τὸ πρόσκαιρον τοῦ βίου!

Με κατάνυξη και παρουσία δεκάδων πολιτών, Δημοτικών Συμβούλων, ανθρώπων από τον πολιτικό, οικονομικό και θρησκευτικό χώρο της Θεσσαλονίκης πραγματοποιήθηκε την Κυριακή η επιμνημόσυνη δέηση, στο πλαίσιο του εορτασμού του Μακεδονικού Αγώνα, στο ναό του Αγίου Ελευθερίου, στο Δήμο Παύλου Μελά.Η δέηση έλαβε χώρα παρουσία του Δημάρχου Διαμαντή Παπαδόπουλου και πλήθους δημοτών. Από την πλευρά του, ο κ. Παπαδόπουλος ανέφερε «Η επέτειος μνήμης του μάρτυρα της Μακεδονικής ελευθερίας Παύλου Μελά, γνωστού και ως καπετάν Μίμης Ζέζας, αποτελεί σημείο αναφοράς για τη νεότερη ελληνική ιστορία και εθνική γιορτή για κάθε πολίτη. Το θάρρος, η αυτοθυσία, η περηφάνια, η αποφασιστικότητα και η έντονη αγωνιστική συνείδηση που τον αναγνώριζε, είναι αναγκαία χαρακτηριστικά για κάθε Έλληνα, στην δύσκολη περίοδο που διανύουμε.

Αισθάνομαι περήφανος που ο νέος Καλλικρατικός Δήμος, τον οποίο έχω την ευλογία να διοικώ, φέρει την επωνυμία ενός μεγάλου Έλληνα οραματιστή, ενός πατριώτη που θυσίασε την ζωή του στον βωμό της ελευθερίας και της εθνικής ολοκλήρωσης. Αισθάνομαι περήφανος που το πρώην στρατόπεδο, που έφερε το όνομά του, αποδόθηκε στον Δήμο μας και θα αποτελέσει ένα έργο πνοής και δημιουργίας για τις Δυτικές Συνοικίες. Ο Παύλος Μελάς οραματίστηκε μια Ελλάδα Συνέχεια →

Βουλγαρία, ὁ καπηλευτὴς Ἑλληνικῶν ἐδαφῶν καὶ ἱστορίας.

ἀπὸ τὸν/τὴν

1

Ἱστορική, ἔντιμη καταγραφή γεγονότων ἀπὸ τὸν Ῥαφαήλ Διαμαντῆ. Μία πρώτη πηγή πληροφοριῶν γιὰ ὅσους θέλουν νὰ ξεκινήσουν τὴν μελέτη τῆς ἱστορίας τῆς Μακεδονίας.
Οἱ Βούλγαροι, «σύμμαχοι» μας καὶ πολύ συχνά καταπατητές Ἑλληνικῶν ἐδαφῶν, ποτέ δὲν ἔπαψαν νὰ θεωροῦν τὴν Μακεδονία καὶ τὴν Θράκη τμήματα «ἁρπαγμένα» ἀπό τὴν δική τους κληρονομιά.
Φιλονόη.
Μια ιστορική αναδρομή στη δράση της Βουλγαρίας κατά τη διάρκεια του Α’ και Β’ Παγκοσμίου Πολέμου με πλούσιο και σπάνιο φωτογραφικό υλικό.

Οι Βουλγαρικές φιλοδοξίες στα Βαλκάνια το 1ο μισό του 20ου αιώνος
Γράφει ο Ραφαήλ Διαμαντής*Σπάνια φωτογραφία προγενέστερης κατοχής της Μακεδονίας από γερμανούς βουλγάρους και τούρκους συμμάχους τους, στο Μακεδονικό μέτωπο στα 1916. Πρόκειται για μικτό Συνέχεια →