Τό 1903 στό βάλτο τῶν Γιαννιτσῶν δροῦσαν ἢδη τά μικρά σώματα τοῦ καπετάν Τζόλα Περήφανου, τοῦ Θεοχάρη Κούγκα, τοῦ καπετάν Γκόνου, τοῦ Γκρέκου ἢ Νικοτσάρα.

Ὁ Θεοχάρης Κούγκας ἐργαζόταν ὡς ζωέμπορος καί μετέφερε ζῶα ἀπό τήν ἐλεύθερη Ἑλλάδα στήν Μακεδονία. Στήν Λάρισσα τοῦ ἀνατέθηκε ὑπό τοῦ τότε Μακεδονομάχου Δημάρχου Πετρωτοῦ Νικολάου νά μεταφέρῃ πολεμικό ὑλικό κρυφά μέσα σέ κοφίνια μέ λεμόνια πού τά παρέλαβε ἀπό τό Δερλί Λάριδσας καί τά μετέφερε στό Κλειδί Ἠμαθίας καί ἀπό ἐκεῖ διοχετεύονταν σέ ὁλόκληρη τή Μακεδονία γιά τόν ἀπελευθερωτικό ἀγώνα.
Μέ τήν ἒναρξη τοῦ Μακεδονικοῦ ἀγώνα πῆρε πρῶτος μέρος στίς αἰματηρές μάχες τῆς Λίμνης τῶν Γιαννιτσῶν, καί ὁ ἲδιος μαζὺ μέ ἂλλους Μακεδονομάχους κατασκεύασε τήν ἱστορική καλύβα Κούγκα, στά ΝΔ τῆς λίμνης, στήν ὁποία ἐγκαταστάθηκε καί ὁ Καπετάν Νικηφόρος.

Τό 1903 ἀνέλαβε ὑπηρεσία στήν λίμνη τῶν Γιαννιτσῶν βρίσκοντας ἐκεῖ τόν θρυλικό ἣρωα τοῦ Βάλτου ὁπλαρχηγό Τζόλα Περήφανο. Ὃλοι μαζὺ προσπάθησαν νά προσφέρουν ὑπηρεσίες, ὃπως τή φύλαξη τῶν Ἑλλήνων ἀλιέων οἱ ὁποίοι κινδύνευαν ἀπό τούς ἐνόπλους κομιτατζῆδες πού δροῦσαν στήν περιοχή. Στό ἒργο του αὐτό τόν βοήθησαν καί οἱ κάτοικοι τοῦ Ρουμλουκιοῦ.
Προετοίμασαν τό ἒδαφος γιά τήν ἂφιξη τῶν Ελληνικῶνν ἀντάρτικων Σωμάτων καί πρῶτα τοῦ Ὑπολοχαγού Κ. Μπουκουβάλα (Καπετάν Πετρίλο ). Τό Νοέμβριο τοῦ 1904 ἒφτασε ἀπό τήν Κρήτη καί τό Σῶμα τοῦ ὁπλαρχηγοῦ Μανώλη Κατσίγαρη μαζὺ μέ τό ὁποῖο συμπολέμησε καί πῆρε μέρος σἐ πολλές συμπλοκές. Τό σῶμα ἒφυγε ἀπό τή λίμνη τῶν Γιαννιτσῶν γιά τίς περιοχές Βλαδόβιου ( Άγρα ) και Τέχοβου (Καρυδιάς ) γιά νά ἐξοντώσουν ὂργανα τῶν κομιτατζήδων.

Ὁ Παντελῆς Παπαϊωάννου ἢ Γραικός, γνωστός ὡς καπετάν Νικοτσάρας ἀπό τό Κολέσινο τῆς Στρώμνιτσας, ἀρχικά συνεργάστηκε μέ τόν Μπόρις Σαράφωφ, ὠς γραμματέας του, ἀλλά ὃταν φάνηκαν οἱ πραγματικοί σκοποί τοῦ βουλγαρικοῦ κομιτάτου, ἐντάχθηκε τό 1904 στήν Μακεδονική Ἂμυνα καί συμμετεῖχε μέ μικρό σῶμα Στρωμνιτσιωτῶν στόν ἒνοπλο ἀγῶνα κατά τῶν Βουλγάρων κομιτατζήδων, στήν λίμνη τῶν Γιανιτσῶν.
Ἐκεῖ συνεργάστηκε σέ κοινές ἐπιχειρήσεις μέ τούς ὁπλαρχηγούς Θεοχάρη Κούγκα, Γεώργιο (Τζόλα) Περήφανο ἀπό τό Γηδά (Ἀλεξάνδρεια) καί τό Γεώργιο Γιώτα. Τήν ἂνοιξη τοῦ 1907, καί καθῶς τά πράγματα κρίθηκαν ἰδιαίτερα κρίσιμα γιά τόν Ἑλληνισμό τῆς περιοχῆς τῆς Στρώμνιτσας, ὁ Παντελῆς Παπαϊωάννου ἀνακλήθηκε ἀπό τήν λίμνη τῶν Γιαννιτσῶν, ὃπου ἐκείνη τήν περίοδο συνεργαζόταν μέ τόν Γκόνο Γιώτα καί τόν Παναγιώτη Παπατζανετέα. Ἀποφασίστηκε τότε ἡ δημιουργία ἑνός αὐτόνομου σώματος πού θά ἀποτελοῦνταν ἀπό Στρωμνιτσιῶτες καί θά δροῦσε στήν εὐρύτερη περιοχή τῆς Στρώμνιτσας…

Χλόη ἀπὸ τοὺς Ἀνιχνευτές