Μία μαζικὴ ἐκτέλεσις δασκάλων

Μία μαζικὴ ἐκτέλεσις δασκάλων καὶ τὸ περιέργως ὑψηλὸ ποσοστό συμμετοχῆς τους στὸ ΕΑΜ

Στὴν ἔρευνα τῶν ἱστορικῶν γεγονότων τῆς Κατοχῆς στὴν Πελοπόννησο, μὲ ἔκπληξη διεπίστωσα ὅτι ἕνα πολὺ μεγάλο ποσοστὸ δασκάλων, ἀποφοίτων τῶν τότε λειτουργουσῶν Παιδαγωγικῶν Ἀκαδημιῶν, εἶχαν ἐνεργὸ συμμετοχὴ στὸ ΕΑΜ καὶ τὸ ΚΚΕ. Ἡ συμμετοχὴ ἦταν σχεδὸν καθολική, καί, συνήθως ἀπὸ τὴν θέση τοῦ Ὑπευθύνου τῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ χωριοῦ, γιὰ τοὺς δασκάλους μονοθεσίων σχολείων, ποὺ λειτουργοῦσαν σὲ μικρὰ χωριά.

Συνέχεια

Ἡ δράσις τῶν Σωμάτων Τόμπρα – Πλατανιᾶ (1907) στὴν Μακεδονία

 

 Ὁλόσωμη φωτογραφία τοῦ ἐνόπλου Γεωργίου Τόμπρα ἀπὸ Κυδωνίες Μικρᾶς Ἀσίας. Στὸν ὧμο του ἔχει κρεμάσει ἀραβίδα Μάουζερ Μ 1902. Στὴν μέση φέρει τὰ φυσίγγιά του.

Ὁλόσωμη φωτογραφία τοῦ ἐνόπλου Γεωργίου Τόμπρα ἀπὸ Κυδωνίες Μικρᾶς Ἀσίας.
Στὸν ὧμο του ἔχει κρεμάσει ἀραβίδα Μάουζερ Μ 1902. Στὴν μέση φέρει τὰ φυσίγγιά του.

   Τὴν ἄνοιξη τοῦ 1907 μπῆκε στὴν Μακεδονία τὸ σῶμα τοῦ ἀνθυπολοχαγοῦ – φαρμακοποιοῦ Γεωργίου Τόμπρα ἤ καπετὰν Ρουπακιᾶ μαζὺ μὲ ἄλλα δύο καινούργια σώματα, τοῦ Παπαβιέρου καὶ τοῦ Θειάφη. Τὸ σῶμα τοῦ Τόμπρα ἀνέλαβε τὴν εὐθύνη τῆς περιοχῆς Καστανοχωρίων, ὅπου ἀπὸ τὰ μέσα Ἀπριλίου ἄρχισε ἀμέσως τὴν δράση του. Συνέχεια

Εἰσβολὴ στὴν Βουλή.

Στις 5 Ιουλίου 1964 επρόκειτο να διεξαχθούν δημοτικές εκλογές στην Ελλάδα. Την χώρα κυβερνούσε η Ένωση Κέντρου, με πρωθυπουργό τον Γεώργιο Παπανδρέου του 53%. Ο Παπανδρέου, μόλις είχε επιστρέψει από το πρώτο επίσημο ταξίδι του στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου είχε δεχθεί αφόρητες πιέσεις από τον Αμερικανό πρόεδρο Λίντον Τζόνσον για λύση του Κυπριακού. Τον δημαρχιακό θώκο της Αθήνας διεκδικούσαν τρεις βουλευτές, πίσω από τους οποίους ήταν στοιχημένες οι τρεις βασικές πολιτικές παρατάξεις της εποχής. Ο απόστρατος στρατηγός Παυσανίας Κατσώτας εκπροσωπούσε την κυβερνητική Ένωση Κέντρου, ο ασφαλιστής Γεώργιος Πλυτάς τη δεξιά ΕΡΕ και ο καθηγητής του ΕΜΠ, Νίκος Κιτσίκης την αριστερή ΕΔΑ. Συνέχεια

24 Ἰουνίου, περὶ γενοκτονίας τῶν Ποντίων ἐπὶ Στάλιν

”Ας λέγω σας, ε παιδία, ντο έντον ση Ρουσίαν

το μιλλέτ ετοπλάεψαν άμον κωσσους πουλία.

Τη Ουζμπεκιστάν Ουράλια Καζαχστάν τα δρόμια έρημα ν’ απόμενε

έφαγαν το καρδόπον μου και ολίγον επέμνε.” 

Με αυτούς τους στίχους από ένα ποντιακό ποίημα θα ξεκινήσουμε μαζί το οδοιπορικό στη Σοβιετική Ρωσσία. Εκεί που στις αρχές έως τα μέσα του αιώνα μας διαδραματίστηκε ο διωγμός και η γενοκτονία των Ελλήνων Ποντίων της Κριμαίας και του Καυκάσου. Μια περιοχή στην οποία η καρδιά του Ελληνισμού χτυπούσε για αιώνες αφού οι πρώτες ελληνικές αποικίες που ιδρύθηκαν στην περιοχή αυτή χρονολογούνται από τον 6ο αιώνα π.Χ. Μέχρι και σήμερα αν πάτε μια βόλτα προς την περιοχή εκείνη, οι αρχαίες πόλεις των Ελλήνων βρίσκονται βυθισμένες μέσα στο νερό, μαρτυρώντας ότι και από εκεί κάποτε πέρασε το ένδοξο γένος των Ελλήνων. Αυτούς τους Έλληνες λοιπόν, με κατηγορίες ανυπόστατες ο πατερούλης Στάλιν μαζί με τον συνεργό του Μπέρια τους οδήγησαν στις ερήμους του Καζακστάν και του Ουζμπεκιστάν με σκοπό να αφανίσουν και να εκμηδενίσουν τον Ελληνισμό της Ρωσσίας. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν…..

Συνέχεια