Ὧρες ἀπελευθερώσεως τῶν Ἀθηνῶν;

12 Ὀκτωβρίου 1944.
Ἀποχώρησις τῶν Γερμανῶν ἀπὸ τὴν Ἀθήνα!

Ἐλευθερία, λίγο πρὶν νὰ ξεσπάσῃ ἡ μεγάλη καταιγὶς τῶν Δεκεμβριανῶν.

Ἰσχυρίζονται μερικοί, σίγουρα καλῶς ἐννοοῦντες, «ἐὰν ἡ κυβέρνησις ἔδιδε ἀμνηστία σὲ ὅλους μετὰ τὸ τέλος τῶν Δεκεμβριανῶν καὶ τὴν Συμφωνία τῆς Βάρκιζας, δὲν θὰ ξεσποῦσε ἡ Λευκὴ Τρομοκρατία, δὲν θὰ ἀνέβαιναν στὸ βουνὸ οἱ πρῶτοι ἀντάρτες τοῦ ΚΚΕ, καὶ δεν θὰ ἀκολουθοῦσε ὁ «Ἐμφύλιος»». Συνέχεια

Γαργαλιάνοι, Σεπτέμβριος τοῦ 1944

22-23 Σεπτεμβρίου 1944.
Μετὰ τὸν Μελιγαλᾶ ἦταν ἡ σειρὰ τῶν Γαργαλιάνων!!!

22-23 Σεπτεμβρίου 1944.

Ὁ ἐλαιὼν τῶν Γαργαλιάνων, ἡ Μαραθούπολις καὶ ἡ νῆσος Πρώτη ὅπως φαίνονται ἀπὸ τὴν πόλη

Παρόντες: Ἄρης Βελουχιώτης, Νῖκος Μπελογιάννης, Πέρδικας (Δημήτρης Γιαννακούρας), Πάπα-Ἀνυπόμονος (Γερμανὸς Δημᾶκος), κ.α..
Συνέχεια

Χασάπηδες τῆς ΟΠΛΑ στὴν Πελοπόννησο τοῦ 1943-44!

Τὸ «ἠθικὸ πλεονέκτημα τῆς Ἀριστερᾶς» καὶ εἰκόνες «Ἀντιστάσεως» τοῦ 1944.

Μία ἀπάντησις στὴν ἐρώτηση: «Ποιούς κυνηγοῦσαν οἱ παραστρατιωτικές ὀργανώσεις (οἱ λεγόμενοι Χίτες) τό 1945-46, στήν λεγομένη «Λευκή Τρομοκρατία»;».

29 Ἰουλίου 1944.
Ἡ ΟΠΛΑ ἐκτελεῖ ἕξι νέους τοῦ χωριοῦ Κοντόσταυλος (Ἀρχαῖες Κλεωνές) Κορινθίας.

Τὴν περίοδο μεταξὺ 10 Ἰουνίου καὶ 20 Αὐγούστου 1944, σχεδὸν καθημερινὰ κάποιο χωριὸ τῆς Ἀργολιδοκορινθίας ὑπέφερε μαζικὴ δολοφονία κατοίκων του ἀπὸ τὴν ΟΠΛΑ, συνήθως μὲ τὴν βοήθεια τοῦ τακτικοῦ ἢ τοῦ ἐφεδρικοῦ ΕΛΑΣ. Στὶς 29 Ἰουλίου, μία ὁμάδα τῆς ΟΠΛΑ ἐμφανίσθηκε στὸν Κοντόσταυλο, ἐνᾦ ἕνας λόχος τοῦ ΕΛΑΣ μαζὺ μὲ μία μεγάλη ὁμάδα τῆς ΟΠΛΑ ἐκινεῖτο ἐναντίον τοῦ Ἀραχναίου (Χέλι) (ἐπόμενον!). Συνέχεια

Βαλτέτσι 12-13 Μαΐου 1821. Ἡ σωτήριος νίκη τῶν Ἑλλήνων!!!

12-13 Μαΐου 1821. Ἡ μεγάλη καὶ σωτήριος νίκη τῶν Ἑλλήνων στὸ Βαλτέτσι!

Γιὰ τὴν ἀξία τῆς νίκης αὐτῆς στὴν ἐπιτυχία τῆς Ἐπαναστάσεως, ὁ Θεόδωρος Κολοκοτρώνης λέει στὰ Ἀπομνημονεύματά του ὅτι «πρέπει νὰ νηστεύσωμεν ὅλοι διὰ δοξολογίαν ἐκείνης τῆς ἡμέρας καὶ νὰ δοξάζεται αἰῶνας αἰώνων, ἕως οὗ στέκῃ τὸ Ἔθνος, διατὶ ἦτον ἡ ἐλευθερία τῆς πατρίδος!!».
Ὁ Κανέλλος Δεληγιάννης, ποὺ ἔλαβε καὶ ὁ ἴδιος μέρος στὴν μάχη, ἔγραψε ὅτι «αὐτὴ ἡ ἔνδοξος νίκη ἦταν ἡ κρίσις τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως καὶ εἰς αὐτὴν χρεωστᾶται ἡ ἀνεξαρτησία τῆς πατρίδος, καθ’ ὅ,τι ἐνεθάῤῥ κι ἐνεψύχωσεν τοὺς Ἕλληνας». Συνέχεια

Γραβιὰ 1821, ἡ σωτήριος νίκη!!!

8 Μαΐου 1821.
Ἡ Σωτηρία νίκη τῶν Ἑλλήνων, στὸ Χάνι τῆς Γραβιᾶς!

8 Μαίου 1821. Ἡ σωτηρία νίκη τῶν Ἑλλήνων στο Χάνι τῆς Γραβιάς!

Ἡ νίκη αὐτή, ποὺ ἀπέκλεισε τὸ πέρασμα στὴν Πελοπόννησο τοῦ Ὀμὲρ Βρυώνη, ἐπὶ κεφαλῆς  9.000 Τούρκων, ὀφείλεται στὸ θάῤῥος, τὴν παλληκαριά, ἀλλὰ καὶ τὸ στρατηγικὸ μυαλὸ ἑνὸς ἀπὸ τοὺς δύο-τρεῖς κορυφαίους καπεταναίους τῆς Ἐπαναστάσεως: τοῦ Ὀδυσσέως Ἀνδρούτσου! Συνέχεια

Ἡ νικηφόρος ναυμαχία τῆς Μεθώνης

30 Ἀπριλίου 1825.
Ἡ μεγάλη νικηφόρος Ναυμαχία τῆς Μεθώνης!

Λόγῳ τῶν μεγάλων ἀποτυχιῶν τῆς Ἐπαναστάσεως ἐκείνη τὴν περίοδο στὴν στεριὰ –ἀνεμπόδιστος ἀπόβασις τοῦ Ἰμπραῆμ πασσᾶ στὴν Πελοπόννησο, μάση στὴν Σκοινόλακκο, μάχη τῆς Σφακτηρίας καί, τέλος, μάχη στὸ Μανιάκη, δὲν ἐτιμήθη δεόντως ἡ μεγαλυτέρα ἴσως ἐπιτυχία τῆς Ἐπαναστάσεως στὴν θάλασσα.  Συνέχεια