Οἱ Γερμανοὶ οὐδέποτε λησμονοῦν τοὺς «φίλους» τους

Μπορεῖ οἱ Γερμανοὶ νὰ ἀρνῶνται πεισματικὰ νὰ καταβάλουν στὴν Ἑλλάδα τὰ ὀφειλόμενα τῶν πολεμικῶν ἐπανορθώσεων γιὰ τὶς τεράστιες καταστροφὲς καὶ ἐκτελέσεις τῆς κατοχικῆς περιόδου. Αὐτὸ ὅμως δὲν τοὺς ἐμποδίζει, 74 χρόνια μετὰ τὸ τέλος τοῦ Β΄ παγκοσμίου Πολέμου, νὰ καταβάλουν ἀκόμη συντάξεις γιὰ πρώην ξένους ἐθελοντὲς στρατιῶτες τῶν Waffen-SS καὶ συνεργάτες τῶν ναζί, ποὺ διαβιοῦν σήμερα στὸ ἐξωτερικό. Συνολικά, περίπου δύο χιλιάδες εἶναι οἱ ὑποστηρικτὲς τῶν ναζὶ ποὺ δικαιοῦνται σήμερα τὴν σύνταξη γιὰ τὶς ἐγκληματικές τους πράξεις στὴν διάρκεια τοῦ ναζιστικοῦ καθεστῶτος. Καί, μάλιστα, σύμφωνα μὲ τὸν ἱστορικὸ Martin Gollnitz, στὸ πλαίσιο ἑνὸς διατάγματος ποὺ ἐξέδωσε ὁ ἴδιος ὁ Χίτλερ. Συνέχεια

24 Ἰουνίου, περὶ γενοκτονίας τῶν Ποντίων ἐπὶ Στάλιν

”Ας λέγω σας, ε παιδία, ντο έντον ση Ρουσίαν

το μιλλέτ ετοπλάεψαν άμον κωσσους πουλία.

Τη Ουζμπεκιστάν Ουράλια Καζαχστάν τα δρόμια έρημα ν’ απόμενε

έφαγαν το καρδόπον μου και ολίγον επέμνε.” 

Με αυτούς τους στίχους από ένα ποντιακό ποίημα θα ξεκινήσουμε μαζί το οδοιπορικό στη Σοβιετική Ρωσσία. Εκεί που στις αρχές έως τα μέσα του αιώνα μας διαδραματίστηκε ο διωγμός και η γενοκτονία των Ελλήνων Ποντίων της Κριμαίας και του Καυκάσου. Μια περιοχή στην οποία η καρδιά του Ελληνισμού χτυπούσε για αιώνες αφού οι πρώτες ελληνικές αποικίες που ιδρύθηκαν στην περιοχή αυτή χρονολογούνται από τον 6ο αιώνα π.Χ. Μέχρι και σήμερα αν πάτε μια βόλτα προς την περιοχή εκείνη, οι αρχαίες πόλεις των Ελλήνων βρίσκονται βυθισμένες μέσα στο νερό, μαρτυρώντας ότι και από εκεί κάποτε πέρασε το ένδοξο γένος των Ελλήνων. Αυτούς τους Έλληνες λοιπόν, με κατηγορίες ανυπόστατες ο πατερούλης Στάλιν μαζί με τον συνεργό του Μπέρια τους οδήγησαν στις ερήμους του Καζακστάν και του Ουζμπεκιστάν με σκοπό να αφανίσουν και να εκμηδενίσουν τον Ελληνισμό της Ρωσσίας. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν…..

Συνέχεια