Ο Δημήτρης Λιαντίνης (23 Ιουλίου 1942 – 1998) ήταν Έλληνας πανεπιστημιακός, φιλόσοφος και συγγραφέας. Στο ευρύ κοινό έγινε γνωστός το 1998, οπότε και η υπόθεση της εξαφάνισής του απασχόλησε την κοινή γνώμη. Τελικά η σορός του βρέθηκε το 2005 σε μία σπηλιά κοντά στην κορυφή του Ταϋγέτου… Γεννήθηκε στις 23 Ιουλίου του 1942.
Το επώνυμό του ήταν Νικολακάκος, το οποίο άλλαξε για να τιμήσει την ιδιαίτερη πατρίδα του, το χωριό Λιαντίνα της Λακωνίας….. Τελείωσε το εξατάξιο γυμνάσιο της Σπάρτης. Το 1966 αποφοίτησε από το Τμήμα Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών. Από το 1968 μέχρι το 1970 υπηρέτησε ως φιλόλογος στη Μέση Εκπαίδευση στους Μολάους Λακωνίας.
Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: 1968
Θεώνη Δρακοπούλου (Μυρτιώτισσα). Μία μυθική γυναῖκα
Γεννημένη στήν Κωνσταντινούπολι ἀπό γονεῖς Πατρινούς, ἔζησε σέ πολλές περιοχές τῆς χώρας μας λόγω τοῦ ἐπαγγέλματος τοῦ πατέρα της . Ὁ πρῶτος (καί ἀμοιβαῖος) μεγάλος ἔρωτας, αὐτός μέ τόν Γρηγόριο Ξενόπουλο, ἀποτέλεσμα τοῦ οποίου ἦταν τό αὐτοβιογραφικό «Μυστικοί Ἀρραβῶνες», πού μεταφέρει αὐτούσια τήν ἀλληλογραφία τῶν δύο ἐρωτευμένων, δίνοντας μας τήν εὐκαιρία νά θαυμάσουμε τά ὡραιότερα, ἴσως, λόγια γυναίκας, πού ἔχει διασώσει ἡ νεοελληνική λογοτεχνία .
Ὁ ἐθνικός μας Παλαμᾶς, κι’ αὐτός ἐρωτευμένος μέ τήν νεαρή Θεώνη, εἶναι ὁ συνδετικός κρίκος τοῦ ἔρωτά της μέ τόν ἥρωα ποιητή Λορέντζο Μαβίλη, γιά τὀν ὁποῖο ἔγραψε πολλά ἀπό τά ποιήματά της ὅπως τό: Συνέχεια
8η Δεκεμβρίου. Μία τραγική ἡμερομηνία γιά τήν Κρήτη
…γιά τούς Κρητικούς καί κυρίως τούς Χανιῶτες!
Eνα φορτηγό γεμάτο πορτοκάλια προκάλεσε το ναυάγιο της Φαλκονέρας!
Μιά ἀπό τις μεγαλύτερες ναυτικές τραγωδίες στις ελληνικές θάλασσες συνέβη σαν σήμερα, τις Συνέχεια
Μία φωτογραφία ποὺ προσβάλλει ὅλους τοὺς Ἕλληνες!!!
Δὲν μὲ ἐνδιαφέρει διόλου τὸ ἐὰν ἡ «βασιλομήτωρ» τῶν Παπανδρέου σεβόταν, ἐκτιμοῦσε καὶ τιμοῦσε τὰ δικά μας ἤθη καὶ ἔθιμα. Αὐτὸ ποὺ μὲ ἐνδιαφέρει εἶναι τὸ πῶς ἔπρεπε νὰ συμπεριφέρεται! Δὲν ὑπῆρξε τυχαῖον πρόσωπο. Οὔτε τυχαίως τρώει μὲ χρυσὰ κουτάλια….
Θὰ μποροῦσε γιὰ παράδειγμα νὰ μᾶς εἰρωνεύεται κανονικότατα, γιὰ τὶς τιμὲς ποὺ ἀποδίδουμε στοὺς νεκρούς μας.
Ὅταν ὅμως τολμᾶ νὰ τοὺς προσβάλλῃ δημοσίως, τότε τὸ λιγότερο ποὺ τῆς ἀξίζει εἶναι ἐξορία!
Τὰ γεγονότα τοῦ Πολυτεχνείου ὅπως συνέβησαν.
Φτάνει πια!
Με το δήθεν «έπος» του Πολυτεχνείου θα ασχοληθούμε σήμερα («λόγω της ημέρας») Δηλαδή, με την μεγαλύτερη απάτη της νεοελληνικής ιστορίας. Μια απάτη που την φούσκωσαν κάποιοι επιτήδειοι μετά το ’74, ξεφούσκωνε όμως χρόνο με τον χρόνο κι έχει πλέον στις ημέρες μας απαξιωθεί πλήρως. Ήταν επόμενο. Βλέπετε, το ψέμμα έχει κοντά ποδάρια…